โคลงตรีพิธพรรณ
สุขทุกข์มองแก่นแท้...........ถึงกรรม
เกิดแต่กรรมแลดล.............แม่นแล้ว
ผลความชั่วดีนำ...................หนุนส่ง
บุญดั่งกำแพงแก้ว.....ปกฟ้าคลุมกาย
ความเป็นตายโอบอ้อม.............บีฑา
พึงเสาะหาหนทาง...................ต่อสู้
ผลักดันเกิดวิชา.............ศาสตร์ใหม่
อาจช่วยชาวโลกรู้........จักก้าวยืนยง
* สองบทนี้คัดลอกมาจาก แม่ศรีวรรณทอง ภาคสองหน้า ๑๑๑ ของ อาจารย์ธนุ เสนสิงห์ ซึ่งสัมผัสระหว่างบท อาจารย์ส่งสัมผัสแบบโคลงสี่ แต่บางท่านส่งและรับสัมผัสคำแรกของบทต่อไปพิณจันทร์ไม่ทราบว่าต่อแบบใดหรือว่าต่อได้ทั้งสองแบบขอครูอาจารย์ท่านผู้รู้ชี้แนะด้วยค่ะ...พิณจันทร์จะเขียนต่อบทนี้นะคะ....
คงสติมุ่งใช้.........................ชีวิต
หมายแต่คิดเรืองรอง............ใฝ่รู้
ศึกษาสิ่งประสิทธิ์........ศาสตร์นั่น
ดุจดั่งอดทนสู้....ไขว่คว้าจุดหมาย
กายใจใสผ่องแผ้ว.........ทำดี
สุขส่งมีสมปอง..............มิช้า
กรรมเลวชั่วหลีกหนี...มิเกี่ยว
คงแต่กรรมดีคว้า.......นั่นแท้พระสอน
@ได้โปรดชี้แนะด้วยค่ะ ขอบคุณค่ะ
