~เหมือนเดิมแรกเริ่มมา~

~เหมือนเดิมแรกเริ่มมา~

เคยเปล่าเปลี่ยวเดียวดายสุดท้ายนั้น
ต้องคืนหันมาเป็นดั่งเช่นเก่า
เหมือนวันที่มืดมัวแต่ตัวเรา
และเพียงเงาเก่ารินจินตนา

การเดินทางหาใดก็ไม่สม
เหมือนยิ่งจมถมใจคนไร้ค่า
เที่ยวดั้นด้นค้นฝันจำนรรจา
หวังอักษราเป็นเพื่อนในเรือนจร

แต่ก็เพียงไขว่คว้าเป็นอากาศ
ยังเขลาขลาดหวาดใจจนไหวอ่อน
เขียนอะไรให้หม่นเมื่อยลกลอน
หนาวเย็นร้อนลำพังที่หลั่งริน

ได้แต่เพียงเก็บเนื้อเจือจานถ้อย
กับความรู้เพียงน้อยคอยถวิล
รู้ตัวเรานั้นมาค่าต่ำดิน
เจียมตนผินรินเงาแนบเนางาน

กับหัวใจดวงน้อยแสนต้อยต่ำ
ร่ายลำนำต่ำจินต์รินประสาน
เพียงหนึ่งผู้รู้ใจเขียนใส่กานท์
เจียมใจขานเรียกหารู้ค่าตน

ทำได้เพียงปลอบว่าขออย่าคิด
เพียงน้อยนิด ผิดมากลำบากหม่น
เสียงหัวเราะเยาะน้ำตาหลั่งมายล
เพียงหลุดพ้นหม่นเหงาก็เท่านั้น

พิณจันทร์
๒๙ ตุลาคม ๒๕๕๖

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~เหมือนเดิมแรกเริ่มมา~ (อ่าน 11819 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้