~* หากรักแล้วไซร้ ไยต้องครอบครอง (ฉบับแก้ไข) *~

~* หากรักแล้วไซร้ ไยต้องครอบครอง (ฉบับแก้ไข) *~

งามใดใดในโลกวิโยคนี้
วาทกระวีกระหวัดชัดถี่ถ้วน
หว่างราตรีสงบคล้ายทบทวน
ท่ามกลางนวลจันทร์พร่างกระจ่างตา

แต้มอรุณแต่งสีรพีภาส
ไล้เวหาส ชาดแสงแห่งอุษา
ขับคลุมเครือหมอกจางให้สร่างซา
ขลิบม่านฟ้าโค้งคุ้งรุ้งอำไพ

ระริกรักปักษินรินเจื้อยแจ้ว
ลมพัดแผ่วแนวธารอุฬารใหญ่
โลกกวีรายล้อมห้อมหทัย
หลับอยู่ในมนต์ขลังภวังค์จินต์

ตระการล้วนชวนเชิญให้เพลินพิศ
ซึ้งสนิทจิตจารวิมานศิลป์
ชโลมอาบอ้างว้างหว่างวาริน
หยาดกวินแพ่งผลพิมลราม

อนุรักษ์เถิดออมถนอมไว้
อย่าคว้าไขว่หาครองสิ่งต้องห้าม
ตระกองกอดขึงขืนให้ขื่นทราม
หมดสิ้นงามสลายกับสายลม

หากรักหนึ่งพึงใจใดบุรุษ
พราวพิสุทธิ์สดใสใช่เสพสม
แฉล้มพักตร์ปักศรดั่งพรพรหม
ชื่นนิยมชมชอบ...ไยครอบครอง

งามใดในโลกเย้า.........ยวนตา
งามจริตจริยา...............จ่างแจ้ง
งามธรรมชาติพา...........ชิดชื่น
งามปล่อยใช่ย้อนแย้ง...ปลอดช้ำเชยฉวี

Soul Searcher
Inspired to write 20/3/2016
(แก้ไข 28/2/2018)

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~* หากรักแล้วไซร้ ไยต้องครอบครอง (ฉบับแก้ไข) *~ (อ่าน 4121 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้