~ซากอ้อย~

~ซากอ้อย~

เป็นอ้อยตาลเรี่ยราดแต่ขาดรส
ไร้แมงมด มาชิมลิ้มความหวาน
คงมิอาจเทียบเขาเจ้าน้ำตาล
แค่ติดจานวารมดสะกดชิม

เป็นเพียงอ้อยยืนต้นรอคนตัด
ปล้องน้อยจัดตัดไปคงไม่อิ่ม
อีกกอต้นด้นป่ามิกล้าริม
หนทางลิ้มอิ่มอดแทบหมดไป

เป็นแค่อ้อยน้อยรสคอยทดหวาน
ขาดน้ำตาลซ่านรสคอยหยดใส่
รู้รสตาลหวานซึ้งมิถึงใจ
หวานหว่านไหนไล่มดจนลดลา

แค่อ้อยตาลผ่านลมแทบล้มต้น
เหน็บหนาวจนหม่นใจมดไม่หา
ยืนโดดเดี่ยวเปลี่ยวกายหน่ายชีวา
เหงาหนักหนามดไหนก็ไม่มอง

ก็เป็นแค่ชานอ้อยน้อยรสหวาน
อยู่กับงานผ่านผันตาวันส่อง
รูปไม่งามนามเพราะเสนาะจอง
ไร้มดปองส่องเสาะมิเลาะเคียง

เป็นแค่อ้อยคอยโฉมคนโน้มต้น
สักหนึ่งคนฝนหนาวเหน็บร้าวเสี่ยง
มีบ้างไหมใครหนอพนอเมียง
มาร่วมเรียงเคียงหวานน้ำตาลมด

พิณจันทร์
๙ พฤศจิกายน ๒๕๕๖

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ~ซากอ้อย~ (อ่าน 13407 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้