...ท้อ...

ไม่มีบทแสดงตำแหน่งเล่น
เหมือนดั่งเช่นก่อนนั้นประพันธ์ศิลป์
ด้วยห้วใจกระด้างปล่อยวางจินต์
มิยลยินถ้อยหวานขับขานใด

คงเหลือแต่ชีวิตพิชิตหลัก
ภาระหนักเกินตนจะทนไหว
เหนื่อยและท้อชีวิตผิดอะไร
ต้องแก้ไขบ่อยครั้งมิยั้งเลย

มากผู้คนเดินทางเคียงข้างพบ
ปัญหาทบมาสู่มิอยู่เฉย
แบกภาระเป็นทุนเกื้อหนุนเคย
สุดจะเอ่ยเล่าความคนหยามมี

เอาความจริงมาเอ่ยเปิดเผยนั่น
เมื่อใครหันมองเห็นต้องเผ่นหนี
แม้เล่าไปชีวิตนั้นคิดดี
แต่บางทีส่วนตัวหลุดรั่วเกิน

ก็เข้าใจในกรรมมานำส่ง
มิลดลงซัดสาดไม่ขาดเขิน
หลายปัญหาถมทับพังยับเยิน
หนทางเดินริบหรี่ไม่มีมา

แค่เพียงบอกคิดตามขอความเห็น
เหมือนตกเป็นจำเลยเอ่ยปรึกษา
หมดสิ้นหวังแล้วหนอท้อชีวา
หมดปัญญาเดินไปทางไหนดี

พิณจันทร์
๒๒ กันยายน ๒๕๖๑

บทสำนวนท้อ ของป้าพิณจันทร์ ไพเราะอ่านได้รสความยิ่งเชียวครับ
ร่วมเป็นกำลังใจนะครับ ขอให้ทุกๆภารกิจราบรื่น พบแต่สิ่งดีๆครับผม
ขอเรียงร้อยต่อสักสำนวนนะครับ

 
 อุปสรรคดักหน้า.จิตอย่าหวาด
สติกวาดกรุยสร้าง.ทุกทางที่
คุณธรรมนำพูน.ไพบูลย์มี
กอปรสิ่งศรีสร้างสรรค์.ด้วยปัญญา
 
ไตรรัตน์ธัมม์คัมภีร์.ชั่วดีสอน
กรรมสะท้อนทุกข์ผล.บันดลหา
ทุกการกิจจิตติ.ใฝ่วิชา
ความสำเร็จเริ่มมา.มิช้านาน
 
ดับไฟทุกข์ปลุกเย็น.หันเห็นโทษ
เถ้าพิโรธร้อนร้าย.เริ่มคลายผ่าน
แสงแห่งธรรมล้ำส่อง.ทั่วผองงาน
ทุกศาสตร์ชาญเชาว์ยิ่ง.พร้อมจริงใจ
 
ทุกเรื่องจดบทดี.รวมที่พลาด
นอบน้อมปราชญ์ปูทาง.สว่างให้
ยามเห็นแสงแจ้งจ้า.มิช้าไย
เพิ่มพลังลุยไป..อย่าได้กลัว ฯะ

กิติราช ทับทิม
๒๖ กันยายน ๒๕๖๑

 

ปลาบปลื้มใจยิ่งนักคนรักศิลป์
ถ้อยคำรินชีวิตจิตสลัว
เหมือนทางออกยังเห็นเป็นมืดมัว
แต่ถ้วนทั่วมิตรเพื่อนร่วมเยือนใจ

เป็นสีแสงแรงส่งมิหลงอื่น
ต่างหยิบยื่นดวงจิตสถิตย์ให้
อย่าท้อถอยจงอยู่ต่อสู้ไป
จากทรวงในขอบคุณเกื้อหนุนมา

 

ขอขอบคุณคุณกิติราชและทุกๆท่านที่ร่วมส่งกำลังแรงใจค่ะ สู้ๆ

ขอขอบคุณคำชมจากคุณกิติราช ทับทิม ครั้งหน้าขอคำตินะคะ