รักถ้อยคำ ฉ่ำหวานประสารศิลป์
จึงหลั่งรินจินตนาออกมาเผย
กลับมาฝากอักษรดั่งก่อนเคย
กว่าจะเอ่ยจบบทแทบหมดลม

ไม่ได้เขียนกลอนมานานฝืดยังกับปากกาหมดหมึก

มณีฉาย

 


ไร้ลิขิตจิต กรุ่นว้าวุ่นหนัก
พาล..คิดพักงานฝากมีมากหลาย
เคยลิ้มรสบทกลอนเพื่อผ่อนคลาย
สุดเสียดาย...ชีวิตเศร้า...หากเข้าใจ

เขียนประพันธ์จันทร์ถึงศุกร์สนุกแท้
ต้องผันแปรเปลี่ยนข้าง..เดินทางใหม่
หากบุญมีศรีโฉลกรับโชคชัย
เลื่อนขั้นได้...จะอู้...นั่งดูกลอน


Jannjao ( งานเยอะ )

เกิดเป็นหญิงยิ่งเหนื่อยหนักเสียนักหนา
ต้องตั้งหน้าเร่งรุดไม่หยุดหย่อน
ทั้งงานบ้าน นอกบ้าน ทั้งงานจร
อยากพักผ่อนสักนิดก็ติดงาน

งาน งาน งาน ก็เพื่อ เงินอ่ะนะ

มณีฉาย