...แก้มน้องนางนั้นแดงกว่าใคร...

...แก้มน้องนางนั้นแดงกว่าใคร...
โดย เขียนไขและวานิช (สาโรจน์ ยอดยิ่ง)

“...วอนให้ลมช่วยพัดหัวใจพี่ลอยไป
จากดินแดนถิ่นเหนือที่ไกลแสนไกล
สุดขอบฟ้าที่ไกลแสนไกลล่องลอยไป
วอนให้ลมช่วยพัดหัวใจพี่ไปให้ถึง

ฝากดวงใจพี่ลอยล่องไปบนนภา
สุดขอบฟ้าหัวใจพี่จะไปถึง
ได้สบตาแค่เพียงครั้งหนึ่ง
หัวใจพี่แทบติดตรึง
เพ้อรำพึงรำพันถึงแม่นวลน้อง

แก้มน้องนางนั้นแดงกว่าใคร
ใจพี่จมแทบพสุธา
ดวงฤทัยหรือดวงแก้วตาดุจดวงดาราดวงดาวดวงไหน
วอนให้ชายทุกคนเดินผ่าน
วอนให้ใจน้องไม่มีใคร
วอนให้ลมพัดพาหัวใจพี่ไปถึง...”

(Original Version)

“ฝากดวงใจพี่ลอยล่องไปบนนภา”
มิรู้ร้างสร่างซาอาลัยถึง
แม้เพียงฝากภาษาจากตราตรึง
ยังคะนึงถึงกันมั่นมิจาง

เพราะแก้มน้องนั้นแดงกว่าใครเขา
คุ้มปกป้องนงเยาว์เนาแนบข้าง
คอยแต่งแต้มรอยยิ้มปริ่มสองปราง
ให้น้องนางนิ่มนวลอุ่นอวลสบาย

วอนลมพัดช่วยพารักมาสู่
เพราะว่าอยู่แสนไกลเกินใจหมาย
อยากให้เธอทิ้งทอดดื่นยอดชาย
เหลือสุดท้ายเพียงฉัน...นะสัญญา

(ชอบ Version นี้ แต่ดูจบอาจต้องเสียน้ำตา)

Soul Searcher
Inspired to write 25/1/2020

	ผู้เขียน	หัวข้อ: ...แก้มน้องนางนั้นแดงกว่าใคร... (อ่าน 4546 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้