เพียงพริ้วไหว

ลมอ่อนอ่อน ลอยล่อง มาต้องจิต
ห้วงความคิด ปลิวไป ไร้แก่นสาร
ลมเย็นเย็น หยอกล้อ กับสายธาร
กลิ่นสะอ้าน อิงแอบ โอบรอบใจ

เพียงความคิด เผลอไป ใช่ใจโศก
เพียงใจโยก โยนเย้า ให้เคล้าไหว
ใช่สะอื้น กลืนกล้ำ อยู่ร่ำไป
เสียงข้างใน เพรียกหา ก้องกมล

จะว่าเศร้า ก็ไม่เศร้า เท่าเหงาจิต
จะว่าคิด คิดอะไร ช่างสับสน
รากรู้สึก รากความคิด ลิดใจตน
เหงาเศร้าปน คิดถึง คนึงเธอ

กาลเวลา ไม่อาจย้อน กลับไปได้
ยังเสียดาย คืนค่ำ อยู่เสมอ
ได้แต่ปล่อย ใจไหว ให้ละเมอ
ลอยล่องเพ้อ ถึงเธอ ในความจำ

	ผู้เขียน	หัวข้อ: เพียงพริ้วไหว (อ่าน 4210 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้