สมัยเอ๋ยสมัยนี้
เครื่องซักมีวางขายกระจายทั่ว
ถนอมมือซักสะอาดมิพลาดชัวร์
มิต้องมัวหลบเมียเสียเชิงชาย
บ้านของหนูรู้พลันช่วยกันซัก
ไม่ยึกยักลอบเลื้อยมิเหนื่อยหน่าย
ตากไปด้วยช่วยคุย..อุ้ย!สุขกาย
สำเร็จหมายซักผ้าหน้าร้อนเอย

สิริวตี

อิจฉาป่ะล่ะบ้านเค้า..ไม่ต้องบอกไม่ต้องสั่ง..มีแต่ไปซักให้เองจนวตีต้องขอไปช่วย..คริๆ

ช่วยเอ๋ยช่วยซัก
พี่เอาผ้ามาพักที่บ้านฉัน
แล้วก็อยู่บ้านด้วยช่วยซักกัน
คงสุขสันต์ทุกทิวาและราตรี
หากขาดพี่ฤดีน้องคงหมองเศร้า
ใจคงเหงาทุกทางห่างสุขี
ร่วมกันซักผ้าด้วยคงรวยดี
คงได้มีเพิ่มสาขารีบมาเอย

สิริวตี

พูดมาก...มาช่วยกันทำมาหากินเลย เดี๋ยวจะเปิดร้านซักรีดอีกร้านนึงละ
 

โหวงเอ๋ยโหวงเหวง
อันความเหงาวังเวงจนรู้ได้
ที่ซึมแทรกตรงกลางหว่างหัวใจ
จะเอาออกเช่นไรใครช่วยที
มิทราบเหตุและผลกมลนัก
จึงอึกอักอัดในใคร่หลีกหนี
ใครเคยแปลกป่วนจิตฤทธิ์ฤดี
อย่างฉันนี้โปรดตอบขอบใจเอย

สิริวตี
 

 

สงเอ๋ยสงสาร
มีจิ้งเหลนเดินผ่านบ้านบ้างไหม
มิมีแมวเหมียวเหมียวเหลียวดูใจ
จึงอ่อนไหวทุกข์ทนกมลนี้
ส่งตะกร้าการงานวานหนูซัก
แล้วท่านพักผ่อนร้อนนอนสุขี
ตอนเย็นมาแวะรับกับวตี
พร้อมค่าจ้างล้านสี่รี่วางเอย

สิริวตี

 

ลดเอ๋ยลดหย่อน
ฟังเสียงอ้อนออกความตามเปิดเผย
วตีซักให้ฟรีดีใจเลย
มิต้องเลยมาจ่ายหลายสตางค์
แค่เดินมายิ้มกันวันละนิด
ก็ชื่นจิตชื่นใจขอไว้อย่าง
หากพี่นั้นทำเดินเมินอีกทาง
น้องคงร้างสุขไปไกลพี่เอย

สิริวตี

วตี..ใจดีกับพี่อ่ำ
 

ขำเอ๋ยขำก่อน
เมื่ออ่านกลอนคุณวตีนี่เหลือร้าย
ดังโดนศอกตอกกลับหลับสบาย
ขืนเข้าไปคงมิวายตายอีกคน
แต่ละดอกล้วนเด็ดสะระตี่
โดนสักทีลุงโซลอาจล่วงหล่น
หยิกแกมหยอกคุณพี่อ่ำขำอีกคน
แล้วอย่าง"ต้น"อยู่ไม่ไหวไปก่อนเอย
  
ต้นตระกรานต์

บ้านเอ๋ยบ้านเรา
จะปล่อยเหงาเอกาหามิได้
คนเดินแวะผ่านมามิผ่านไป
เราจับตัวจับใจไม่จับจอง
บ้านเป็นแหล่งพำนักพักอาศัย
อยู่แห่งใดหลบนี่ที่บ้านสอง
วางเฮฮาประสาเราเกลาทำนอง
เพิ่มประลองฝีปากฝากสุขเอย

สิริวตี
 

ต้นเอ๋ยต้นไม้
ขอลิงได้ปีนป่ายหายสับสน
เพราะต้นเหลือน้อยเราเศร้ากมล
จะสุขล้นต้นอยู่มิห่างกัน
โปรดปรานีกันก่อนวานรน้อย
ช่วยเรียงร้อยฮาเฮอย่าเหหัน
คงปลื้มสุขสนุกไปในทุกวัน
ใครมาตัดต้นฉันพลันเหวี่ยงเอย

สิริวตี