คืนจันทร์

๏ คืนนี้จันทร์นวลผ่อง   
แต่มองแล้วคิดถึงเธอ
ตัวฉันยืนมองเหม่อ 
ถามคนดีอยู่ที่ไหน
วอนสายลมพัดแผ่ว 
กระซิบแว่วถ้อยคำไป
บอกเธอว่าคนไกล     
ใจมีแต่ความคิดถึง


๏จันทร์เจ้ารู้หรือเปล่า   
ว่าฉันเหงาเฝ้าคะนึง
เธอบอกสักวันหนึ่ง 
ไม่ไปลับจะกลับมา
คืนนี้ฉันรอเธอ   
อยากเสนอคำเดียวว่า
จะรอเธอจนกว่า 
ค่ำคืนนี้ไม่มีจันทร์


๏ รักรักเธอหมดใจ   
บอกเอาไว้สำหรับฉัน
ซาบซึ้งเพียงซึ่งกัน 
อยู่กับจันทร์เหมือนดั่งเคย
อยากฟังซ้ำคำเดิม   
ไม่ต้องเพิ่มคำเอื้อนเอ่ย
บอกรักทุกวันเลย   
พูดเปิดเผยในอ้อมแขน


๏ จันทร์เจ้ารู้หรือเปล่า 
ว่าฉันเหงารักขาดแคลน
ไม่มีใครทดแทน   
ฉันรอเธอเสมอมา
คืนนี้ฉันรอเธอ     
ยังเพ้อเจ้อคำเดียวว่า
จะรอจนชรา   
ถึงภพหน้ายังว่ารอ ๚ะ๛



 

   เพื่อนกูไม่ทิ้งมึง


๏นักเลงกลอนนอนช้ำต้องบำบัด
คอยขจัดปรับปรุงความฟุ้งซ่าน
เนื้อหัวใจมีต่อมทรมาน
ต้องจัดการขูดลอกเอาออกไป

๏ทำให้เขียนกลอนรักเคยหวานชื่น
ต้องกล้ำกลืนติดขัดจัดไม่ไหว
ถ้าเขียนกลอนเจ็บช้ำระกำใจ
เหตุไฉนเหมือนเล่น หรือเป็นเพราะเธอ 

๏สุดท้ายการเขียนกลอนดุจมีเพื่อน
ที่ไม่เคยลืมเลือนกันเสมอ
อยู่ชิดใกล้ไม่ยากถ้าอยากเจอ 
เขียนเพ้อเจ้อพลาดพลั้งก็ยังมี

๏ทั้งความสุขทุกข์ใจไม่ถือสา
กลัดกลุ้มระบายมาทุกข์พาหนี
พบความสุขอิ่มเอมร่วมเปรมปรีดิ์
บอกอีกที..เพื่อนกูไม่ทิ้งมึง๚ะ๛