จั่นเจา
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
 ออฟไลน์
กระทู้: 848
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
คิดถึงกวี
   ความคิดถึงเก็บงำเราจำได้ วันผ่านไปปีล่วงยังห่วงหา รางเลือนร้างห่างหายสุดสายตา พร่ำพรรณารันทดเป็นบทกลอน ด้วยภาระหน้าที่คงมีมาก ต่างลาจากตลอดให้ทอดถอน ร่วงโรยร้างรักกานท์ร้าวรานรอน จนอกอ่อนอ่วมช้ำเกินทำใจ ตะวันเคลื่อนเลือนหายกลับกลายสู่ เช้าครองคู่..ฟ้าแจ้ง..แสดงใหม่ กวีรั้งฝังจิตสถิตย์ใน เคียงชิดใกล้..ประดับ..คู่กับกลอน Jannjao
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
masapaer
|
Re: คิดถึงกวี
วัฎจักรสายฝนที่วนว่าย
เมื่อพระพายดุดันผันลมอ่อน
ตะวันดับกลับจ้ามาอวยพร
หรือเผาร้อนกันเล่าเกินเข้าใจ
เมื่อชีวิตดิ้นรนคนไขว่คว้า
กับเงินตรา..ค่าอยู่สู้เท่าไหว
โลกก็หมุนคนเวียนและเปลี่ยนไป
กาลเวลาก็ไวคล้ายไม่รอ
ทุกภาระคราก้าวยังเฝ้าคิด
ถึงมวลมิตรสหายเคยได้ต่อ
กลอนของคนมากมายคล้ายถูกคอ
เคยเล่นล้อเอ็นดูอยู่เหมือนกัน
บ้างมีเศร้าเหงาลึกนึกคิดถึง
มีตราตรึงซึ้งใจอยู่ในฝัน
คิดถึงนะกวีที่ผูกพัน
ยังรอวันเธอเขากลับเข้ามา
ดาวเอง 
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
จั่นเจา
นักกลอนผู้เปรียบดั่งเพชร
ออฟไลน์
กระทู้: 848
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
Re: คิดถึงกวี
 กลอนฝากชื่อถือครองเป็นของเขา ส่วนกลอนเรา...อิดโรยหากโหยหา มิงามงดบทคำ..ธรรมดา กลอนติดฝา..บ้านบ้าน..แบบงานกลาย อาจดูแปลกแหวกสไตล์..ยามได้อ่าน ทุกข์รำคาญ...ปั่นปลุกสุขสลาย จะเติมแต่งแข่งอ้อน..กลอนดันตาย อยากเฉิดฉาย..เหมือนเขาบ้าง...คงห่างเกิน Jannjao
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
masapaer
|
Re: คิดถึงกวี
 มาเล่นบทตัดพ้อท้อสลด
เจ้าพ่อบทต่อกลอนทั้งร่อนเหิน
ปากก็ร้ายปรายตามาประเมิน
ทำยุเชิญให้โกรธเล่นบทร้าย
ติดฝาบ้านก็ดีนะพี่จ๋า
หรือติดฝาโลงให้ได้เฉิดฉาย
ใช่แช่งพี่..ที่บอกกันกลอนดันตาย
กลอนสลายเขียนใหม่ให้ไวเลย
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
ยูริน
นักกลอนผู้มีไฟ
ออฟไลน์
กระทู้: 184
|
Re: คิดถึงกวี
ความคิดถึงตรึงใจในที่นี่
ไม่อาจลืมวจีที่เปิดเผย
ถึงความรักสิ่งเดียวกันที่ฉันเปรย
ความคุ้นเคยก่อเกิดเปิดหัวใจ
ถึงไม่เห็นให้รู้หนูคิดถึง
หากว่างจึงจะมาเยี่ยมหาได้
แม้นกลอนฝืดว่างมาจะออนไลน์
เช็คชื่อไว้แทนคำตามคำนึง
ยูริน
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
|
พิกุลแก้ว
ผู้ดูแลบอร์ด
ออฟไลน์
กระทู้: 338
|
Re: คิดถึงกวี
ด้วยใคร่รักอักษราเรียงอักษร
รังสรรค์สู่งานกลอนอันผ่าเผย
แม้นได้อ่านงานใครใคร่ชมเชย
ช่างเปรียบเปรยน่าฟังดังเพลงพิณ
บ้างคิดถึงวันเก่าคราวแรกเริ่ม
มวลมิตรเพิ่มความรู้ให้ทั่วถิ่น
เสียงหัวเราะในอักษรยังโบยบิน
มันรับรู้ได้ยินด้วยหัวใจ
บ้างคิดถึงผลงานท่านที่ชอบ
ที่เคยมาโต้ตอบอย่างลื่นไหล
บรรยากาศเดิม-เดิมเติมเชื้อไฟ
ให้เร่งสร้างผลงานใหม่ในทุกคืน
เมื่อคิดถึงก็มาหา...มิปิดกั้น
ร่วมแบ่งปันถ้อยความยามระรื่น
ยังคงรักอักษราพาหยัดยืน
แลดาษดื่นด้วยพี่น้องพ้องพวกเรา.
ทักทายทุกท่านค่ะ
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
masapaer
|
Re: คิดถึงกวี
มารอรับคนดีพิกุลแก้ว
เธอมาแล้วรู้ไหมทิ้งใครเหงา
เธอก็รู้พี่นั้นขั้นใจเบา
ใจมันเทาเล่ากลอนมันอ่อนแอ
แม้นยังจำสำเนียงเคยเคียงศัพท์
จงสดับรับรู้ดูให้แน่
บ้านแห่งนี้แม้นานไม่ผันแปร
ทั้งรักแลคิดถึงจึงเฝ้ารอ
ดีใจกลับมาน้า
|
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
|
|
masapaer
|
Re: คิดถึงกวี
 ความคุ้นชินถิ่นนี้ไม่มีสร่าง
พี่ก็พึ่งมาบ้างช่างสุขสม
คล้ายกับว่าคิดถึงจึงมาชม
มานิยมต่อกลอนเช่นก่อนเคย
ร่วมสนุกพี่น้องตามห้องหับ
แต่ใจกลับอ่อนล้าเกินกว่าเผย
อยากลืมว่าเป็นใครไปซะเลย
จนทรามเชยเผยตนวนกลับมา
มะสะแปหวนคืนใช่อื่นไหน
จะมิเป็นผู้ใดให้ปวดปร่า
จะคงอยู่เช่นนี้พี่สัญญา
คนตามหาก็เลิกงงไม่หลงทาง
มะสะแป ของแทร่ ตลอดกาล  |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
พิกุลแก้ว
ผู้ดูแลบอร์ด
ออฟไลน์
กระทู้: 338
|
Re: คิดถึงกวี
 จะเปลี่ยนนามสักร้อย..ใครเล่ารู้ถ้าเปลี่ยนไหวจะรอดูมิเหินห่าง(อิอิ) จะตามเกาะตามติดมิปล่อยวางขนาบข้างหนีบเอวชั่วกัปกัลป์ นามพิกุลก็ลาร้างเส้นทางนี้มิอยากนับจำนวนปีให้ขบขัน อายุน้อยร้อยขวบฮาตะบันกลัวหนุ่ม-หนุ่มมาแย่งกันให้บรรลัย แต่เมื่อครั้งกลับมาก็แช่มชื่นมันคล้ายกับเพิ่งตื่นจากหลับไหล มันแอบคึกนึกคำกลอนเหมือนร้อนใจอ๊ะ!นี่ฉันยังแต่งได้อยู่นี่นา นึกว่าตนนั้นลืมไปเสียแล้วพิกุลแก้วอาจถูกเลือนเหมือนคนบ้า แต่เอาเถิด..สมอง..ดันคืนมามิลืมว่า...บทกลอนเป็นแบบใด ก็ยิ่งใคร่คิดถึงพี่เสียนักยามกลับมาพำนักพักอาศัย เหมือนคนแก่ท้าวความวันเยาว์วัยทั้งที่เรา...เพิ่งจะใกล้...ยี่สิบเอง(เนอะ!!)   |
|
|
|
|
บันทึกการเข้า
|
|
|
|
|
