กาพย์มัณฑุกคติ
(มีคำดำเนินไปดังกบเต้น)

๑ บท มี ๔ บาท
บาทละ ๒ วรรคว รรคละ ๖ พยางค์

ท้ายวรรค ๓ กับ ๔,
๔ กับ ๖, และ ๗ กับ ๘ ไม่สัมผัสกัน

บาทแรก บังคับ ครุ ลหุ
ล ล ค ล ค ค..

๏ คติว่าประสาสัตว์
ผิจะกัดก็ป้องตน

แต่พวกสัตว์กินเลือดคน
สัตว์ด้วยกันนั้นแสนร้าย

ชีวิตอยู่ด้วยเบียดเบียน
สะอิดสะเอียนพวกเลือดเย็น

การดำรงชีพจำเป็น
สืบชีวีด้วยบีฑา

— แดนคนธรรพ์

กาพย์มัณฑุกคติ
(ท้ายวรรค ๓ กับ ๔,
๔ กับ ๖, และ ๗ กับ ๘ ไม่สัมผัสกัน)

* โดยทั่วไป กาพย์,ฉันท์
วรรค ๓ กับ ๔ และ ๗ กับ ๘
จะ ส่ง-รับสัมผัสกัน หรือไม่ก็ได้ ครับ


** บาทแรก (2 วรรค) บังคับ ครุ ลหุ
ล ล ค ล ค ค...ล ล ค ล ค ค


@ ผลิประโยชน์ สิเพื่อผอง
มุลุปอง ขจัด"กู"

จงธรรม ตระหนัก เรียนรู้
นำปฏิบัติ ชัด"จริงใจ"

เมตตารัก ต่อทุกผู้
ปันแบ่งสู่ ผู้"ระทม"

ธ ประทาน พรอุดม
นี่แหละสวรรค์ ณ แดนดิน

*** อำ ใอ ไอ เอา
แม้เป็น สระเสียงสั้น แต่
สามารถ ใช้เป็น ครู/ลหุ ได้
เว้นว่า มี วรรณยุกต์ กำกับ
จะนับเป็น ครุ