Username:
Password:
หน้าแรก
ห้องสนทนา
ช่วยเหลือ
ค้นหา
เข้าสู่ระบบ
สมัครสมาชิก
เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..
>>
บทกลอนไพเราะ
>>
กลอนคิดถึง
>>
…อสงไขย…
หน้า: [
1
]
ลงล่าง
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
พิมพ์
ผู้เขียน
หัวข้อ: …อสงไขย… (อ่าน 789 ครั้ง)
0 สมาชิก
และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้
โซ...เซอะเซอ
นักกลอนระดับเพชรยอดมงกุฎ
ออฟไลน์
กระทู้: 4031
สมาชิกดีเด่นประจำเดือนนี้..
ผู้เริ่มหัวข้อนี้
|
|
…อสงไขย…
«
เมื่อ:
17 มีนาคม, 2568, 06:46:33 AM »
หน้าแรก
…อสงไขย…
…อสงไขย…
…ในบางวัน บางขณะ บางเวลา ที่ปลีกตัวจาก
ภาระหน้าที่ความวุ่นวายต่างๆในชีวิตได้
วันที่สามารถปลดปล่อยให้ อายตนะทั้งหก
ทำงานของมันได้อย่างอิสระเต็มที่
ก็จะมีความรู้สึกเสมือน
เป็นเครื่องรับคลื่นความถี่ของอารมณ์
ที่ลอยมากระทบ
ไม่ว่าจะมาเป็นภาพ เสียง ข้อความ
หรือบางครั้งก็มาในรูปคลื่นความคิด
ที่ดูเหมือนว่าจับต้องไม่ได้ แต่รู้สึกได้
แล้วสิ่งที่มากระทบดังกล่าว
ก็ถูกนำเข้ากระบวนการ ถอดรหัส
ผ่านการซึมซับเข้าสู่ใจ
และแปลงข้อความเป็นการรับรู้เฉพาะตน
ก่อนจะถูกสะท้อนถ่ายทอด ออกมาเป็น
คำ หรือข้อความต่างๆ ซึ่งดลบันดาลใจ
ให้เขียนโคลงบ้าง กลอนบ้าง บทความ
มีฉันทลักษณ์บ้าง ไม่มีบ้างตามแต่อารมณ์
และจินตนาการจะพาไป
อย่างเช่นเช้าวันนี้…
เหมือนสายใยแห่งความคะนึง
ปลิวมากระทบใจ ระลอกแล้วระลอกเล่า
จนต้องลุกขึ้นมา พร่ำเพ้อพรรณนา…
“…ปล่อยความคิดถึงปลิวไปในอากาศ
ล่องลอยหัวใจสะอาดปล่อยไปแสนไกล
กรุ่นกลิ่นบุหงาพัดมาด้วยรักจากใจ
เพียงหวังให้ถึงใครคนที่รอคนนั้น…“
…บทเพลงซึ่งแม้เคยฟังมานับครั้งไม่ถ้วน
แต่ในบางบรรยากาศ ในบางห้วงอารมณ์
อย่างในวันนี้ เสียงเพลงและถ้อยคำที่ใช้นั้น
มันช่างไพเราะกินใจมากเป็นพิเศษ
ยิ่งเสียงนักร้อง เสียงดนตรี
ที่ถ่ายทอดอารมณ์ทำได้ดี
ก็ยิ่งปลุกจินตนาการให้ฟุ้งทะยาน
ไปกับเสียงเพลงนั้น
ฝากปลิดปลิวลิ่วลอย ละห้อยโหย
ผ่านลมโชยชายพัด กระหวัดหวน
อาจเนิ่นนานอสงไขย เกินไกลทวน
ตราบชื่นชวนด่ำดื่ม มิลืมเลือน
ฝากเพลงกลอนฟุ้งฟ้า บรรยากาศ-
เยื้องนวยนาดกรีดกราย ละม้ายเหมือน
ส่งข้อความคิดถึง คะนึงเยือน
คอยเป็นเพื่อนคลายเหงา ใต้เงารัก
ฝากสายใยย้อนวาร ผสานสืบ
จากซอกหลืบลึกใจ วาบไหวตระหนัก
จิตถึงจิตแท้งาม กว่าถามทัก
นัยประจักษ์แจ้งท้น อยู่ล้นทรวง
ฝากเพลงนี้ถึงเธอ ผู้เพ้อหา
กล่อมนิทราควงแขน ทั่วแมนสรวง
แม้ดื่นด้อยถ้อยสรรค์ สวรรค์ลวง
ขอผูกพ่วงคล้องเกี่ยว เพียงเสี้ยวใจ
“…ปล่อยความคิดถึงปลิวไปในอากาศ
ล่องลอยหัวใจสะอาดปล่อยไปแสนไกล
กรุ่นกลิ่นบุหงาพัดมาด้วยรักจากใจ
เพียงหวังให้ถึงใครคนที่รอคนนั้น
ส่งความคิดถึงปลิวไปในอากาศ
คิดถึงใจจะขาดเธออาจไม่เข้าใจ
แค่อยากให้รู้ไม่ได้ต้องการสิ่งใด
เธอไม่ต้องคืนใจถ้าเธอไม่ต้องการ
ฝากเป็นเพลงให้ลอยเล่นลมไป
ล่องลอยผ่านไปถึงเธอ
แม้จะเนิ่นนานยังรักเธอ
ตราบนานอสงไขยเวลา
หากเพลงคิดถึง
ที่ปลิวไปในอากาศ
เพียงถ้ามันพลั้งพลาด
ไปไม่พบเธอ
ให้บทเพลงนี้
ล่องลอยเรื่อยไปเสมอ
รอสักวันที่เจอคนที่เขาต้องการ
ฝากเป็นเพลง
ให้ลอยเล่นลมไป
ล่องลอยผ่านไปถึงเธอ
แม้จะเนิ่นนานยังรักเธอ
ตราบนานอสงไขยเวลา
แม้จะเนิ่นนานยังรักเธอ
ตราบนานอสงไขยเวลา…“
Soul Seacher
Inspired to write 16/3/2025
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
กวินพัฒน์
บันทึกการเข้า
~รวมทุกสำนวนของ"โซ...เซอะเซอ"ครับ~
หน้า: [
1
]
ขึ้นบน
พิมพ์
« หน้าที่แล้ว
ต่อไป »
กระโดดไป:
เลือกหัวข้อ:
-----------------------------
บทกลอนไพเราะ
-----------------------------
=> กลอนรัก
=> กลอนเศร้า
=> กลอนคิดถึง
=> กลอนงอนง้อ
=> กลอนคลายเครียด
=> กลอนให้แง่คิด
=> กลอนอวยพร
=> บทประพันธ์อันน่าประทับใจ
=> กลอนเปล่า
=> เรื่องสั้น แนวนิยาย
-----------------------------
อารมณ์กลอน
-----------------------------
=> การใช้งานบอร์ด-แจ้งปัญหา
=> สมาชิกแนะนำตัว
=> สารบัญกลอน สมาชิกกลอน
=> ห้องเรียนรู้คำประพันธ์
=> โคลง
=> ฉันท์ กาพย์ ร่าย
=> กลบท
=> คำคมอารมณ์กลอน
===> หมวดความรัก
===> หมวดเศร้า - อกหัก
===> หมวดการให้แง่คิด
===> หมวดคลายเครียด
-----------------------------
คุยเรื่องร้อยแปดชาวอารมณ์กลอน
-----------------------------
=> ห้องศิลปวัฒนธรรม
===> หมวดการท่องเที่ยว
===> หมวดอาหาร
===> หมวดศิลปกรรม
=> กระดานประชาสัมพันธ์สำหรับสมาชิก
=> คุยได้ทุกเรื่อง
=> ดูหนัง-ฟังเพลง-คลิปความบันเทิง
=> ขอความช่วยเหลือในการแต่งคำประพันธ์
-----------------------------
กฎระเบียบและการจัดการประกวดคำประพันธ์
-----------------------------
=> ห้องประกวดคำประพันธ์
กำลังโหลด...