พิภพผวาเทวาพิโรธ (กลบท มาลินีโสภิต)
๏ (จตุร) ธราฆนาศัย .. (ทิศะ ณ) โลกไหวเคลื่อนไกลแห่ง
(พื้นภพแยก) แตกหลุมเมฆคลุมแดง .. (ถล่มกลบ) กร่อนแรง หลายแหล่งวาย
๏ (กระเทือนเสียง) เปรี้ยงปร้างทุกทางห้วง .. (มรุตะ) หนักหน่วงสรรพควงหาย
(คละวยุ) คุดาษฟ้าฟาดร้าย .. (ฉีกเฉียงเรือ) ล่มท้าย สลายลง
๏ (กระโดงเอียง) เสี่ยงแตกเรือแหลกขาด .. (ยถากรรม) เกินคาดอนาถบ่ง
(นิรยะ) มหันต์ทุกชั้นดง .. (คุปะทุ) ทับส่งโลกคงพัง
๏ (เถ้าดำคลื่น) ครืนโครมถาโถมหนัก .. (ถล่มนำ) โลกหักเหมือนยักษ์คลั่ง
(สนั่นยิน) ดินเปิดระเบิดดัง .. (พระศิวะ) วาทสั่งชิงชังคน
๏ (วชิระ) ฉะฤทธิ์ประสิทธิ์สาป .. (องค์อินทร์ทรง) เสกปราบให้ราบหน
(พิโรธฉิน) รินเดชร่ำเวทมนตร์ .. (มนุษย์ชน) ชั่วร้ายหายนะ ฯะ
และเมื่อนำ"สามคำแรก"ของทั้ง 5 บท(20วรรค) ของกลอนมารวมกันแล้วก็จะเป็นสำนวน
"มาลินีฉันท์๑๕"
๏ จตุรทิศะ ณ พื้นภพ แยกถล่มกลบ กระเทือนเสียง ๏ มรุตะคละวยุฉีกเฉียง เรือกระโดงเอียง ยถากรรม
๏ นิรยะคุปะทุเถ้าดำ คลื่นถล่มนำ สนั่นยิน ๏ พระศิวะวชิรองค์อินทร์ ทรงพิโรธฉิน มนุษย์ชน ฯะ
คำ :✍️กิติราช ทับทิม(แมนยู) ปรับใหม่ วันที่ ๒๙ มีนาคม ๒๕๖๘
เชิงอรรถ
ฆนาศัย .. นิยาม ที่อยู่แห่งเมฆ
มรุต .. นิยาม เทพแห่งพายุ
นิรย .. นิยาม นรก
พระศิวะวชิรองค์อินทร์ .. นิยาม เหล่าเทพอาวุธเทพ
