Verse is formally a single metrical line in a poetic composition.
Free verse is an open form of poetry,
which in its modern form arose through the French vers libre form.
It does not use consistent meter patterns, rhyme, or any musical pattern.[1]
It thus tends to follow the rhythm of natural speech.

Prose poetry is poetry written in prose instead of using verse
but preserving poetic qualities such as heightened imagery,
parataxis and emotional effects.
Parataxis is a literary technique, in writing or speaking,
that favors short, simple sentences

Wikipedia

prose [n.] ร้อยแก้ว ความเรียง
verse [n.] กลอน, กาพย์, โคลง, ฉันท์


"เกิดมาเยี่ยงกษัตริย์ขัตติยราช
แต่อนิจจา...อนาถนัก
ต้องพลัดพรากถิ่นฐานแหล่งกำเนิด
ซมซานพเนจรไปทั่วเขตแคว้นแดนกันดาร
ทุกหุบห้วยละหานลำเนาไพร
ข้าบุกบั่นไปปิ่มเลือดตากระเด็น
มีดวงดารากรแทนประทีปส่อง
ฝากอนาคตไว้กับหมู่เมฆอันเลื่อนลอย
สุริยา...ประทานพลังฤทธิ์ให้แก่ข้า
จันทราเปรียบเสมือนเพื่อนใจ
หากสวรรค์ส่งข้ามาเกิดจริงแล้วไซร้
ข้าคงกลับคืนไปสู่เจ้าได้สมจินต์
รอข้าก่อน อาณาจักรสีทอง อันผ่องใส
"รอข้าก่อน" ...ประชากรทั้งหลาย และ
"รอข้าก่อน" ...ศัตรูหมู่อมิตร
"ข้า" กำลังจะกลับไป...กลับไป...กลับไป..."

พนมเทียน

แงซายมุ่งมั่นที่จะกลับมาตุภูมิ
เพื่อกอบกู้เอกราช  อิสระภาพของชาวมรกตนคร

จากคุณ : Par&Par   Pantip
14 พ.ค. 50

ร่ายยาว
จากคุณ "ร่ายยาว ไหมคะ"

รวงข้าวในทุ่งท้องนา
สวยงามพาสดใส
ความรู้สึกในใจ
เหมือนเดินอยู่บนนภา
ฉันเดินไปตามทางคันนา
รู้สึกสุขใจ
เดินเพลินเพลินไป
ในทุ่งนาดั่งสวรรค์แห่งพื้นดิน
ยังมีกลิ่นหอมฟุ้งของนาข้าวอันสีทอง
อันเรืองรองน่าพิสมัย
สุดจะห้ามใจไม่ให้หลงรัก
เมื่อตั้งหลักมองไปเห็นตะวันอยู่บนฟ้า
ส่องประกายลงมา
ดังมีเพชรพราวอยู่บนรวงข้าว
แวววาวเห็นแล้วสวยสุดสะดุดตา
จนเวลาล่วงเลยไปไกล
ฉันจึงต้องกลับถิ่นอาศัยแล้ว แลนา

ร่ายยาว นับเป็น กลอนเปล่า ได้
เพียงแต่ จบร่ายยาว มักลงเสียง แลนา,
นั่นแล (เรียกกันว่า แหล่)