…(ทวง) สัญญาหน้าฝน…

...(ทวง) สัญญาหน้าฝน...

เสียงสายฝนซัดสาดซู่
ร่างกายเปียกปอนอยู่
แต่ไม่รับรู้ถึงซึ่งความเหน็บหนาว

ยืนอย่างเคว้งคว้าง
ระหว่างเส้นทางสู่ดวงดาว
เพียงอยากถ่ายทอดความรู้สึกและเรื่องราว
ในบางครั้งบางคราวที่หัวใจซัดส่ายระส่ำ

เสียงลำนำเริ่มเทิ้มสั่นไหวคลอน
เพียงแค่มีใครรับฟังคำออดอ้อน
ฉันคงจักนอนตายตาหลับ ไปกับความปลาบปลื้ม

โอ้ความรัก…
ยากนักที่จะหักห้ามจิต ให้คิดลืม
เยี่ยงเคยลิ้มรสความด่ำดื่ม แห่งมธุรพจน์บทกวี

แม้เนิ่นนาน ผ่านเดือนคล้อยเคลื่อนไปเป็นปี
ฉันยังยืนหยัดอย่างมั่นคงพลี-
หัวใจใฝ่เฝ้ารอ

เคล้าคืนค่ำ…
นั่งฮัมเพลงบรรเลงคลอ
อย่างใจจดใจจ่อ ทวงคำสัญญาหน้าฝน
จวบจนเธอนั้นจักหวนคืนกลับมา

[สัญญาหน้าฝน : คาราบาว]

“…ฟ้าในเดือนฝนฉ่ำคงนึกขําต่อคําสัญญา
ฝนหล่นเทร่วงมา สายลมพัดพายิ่งรนร้อนใจ
ไหนว่าไปแล้วกลับหน้าฝน
ใครเป็นคนสัญญาเอาไว้
ทิ้งให้รอทุกข์ทนเท่าไหร่ คนอย่างเงี๊ยะก็มี

ฝนเจ้าจงไหลกลับ ไปรอรับคนผิดสัญญา
ฝนคอยสมนํ้าหน้า อย่าเพิ่งตกมาข้าแสลงใจ
เดือนเป็นปีล่วงผ่านไปแล้ว
แก้วตาเจ้าแหกตาใช่ไหม
รู้อย่างงี้ไม่คิดรักใคร กัดจิ้งหรีดมันกว่า

มองเห็นควายตัวผู้ตัวเมีย
คลอเคลียแล้วให้คิดอิจฉา
เป็นควาย มันไม่มีปัญญา
ปัญหาเลยไม่มี

ได้แต่หวัง หวัง หวังว่าสักวันหนึ่ง
ถึงได้คอย คอย คอยเธออยู่อย่างนี้
แล้วมาหลอก หลอก หลอกให้ฉันตายใจ
ลือไปทั้งตําบล

ถ้าฉันมีเงินทอง มากมายหลายหมื่น
คงไม่ยืนรอเธอจนฝนหมดฟ้า
ฉันจะจ้างเครื่องบินหว่านฝนลงมา
ต่อสัญญาฝนเทียม

ถ้าฉันมีเงินทอง มากมายหลายหมื่น
คงไม่ยืนรอเธอจนฝนหมดฟ้า
ฉันจะจ้างเครื่องบินหว่านฝนลงมา
ต่อสัญญาฝนเทียม

รักจนใจปี้ป่น เกิดเป็นคนทําตัวไม่เจียม
ขวัญไม่ควรคู่เรียม
ไม่เหมือนนิยายจากคลองแสนแสบ
วันที่เธอได้จากไปไกล ใครจะรู้ไปแล้วโกยแนบ
รักมันมีมากมายหลายแบบ เจ็บทั้งแสบทั้งคัน

ถึงเธอไปไม่กลับ ยังคอยนับวันเดือนข้างฝา
ปฏิทินดารา ยังส่งยิ้มมาถากถางหัวใจ
โดนเขาคาบไปหม่ำเสียแล้ว เอ็งไม่ต้องทําสงกะสัย
หลงเมืองกรุงทั้งยาวทั้งใหญ่ จ้างก็หาไม่เจอ

หลงเมืองกรุงทั้งยาวทั้งใหญ่ จ้างก็หาไม่เจอ…“

…เจอฝนถล่มหนักทุกวัน
จึงขอหยิบกลอนเก่ามาแต่งใหม่
ทวงสัญญาหน้าฝนจากใครบางคน…

โซ…เซอะเซอ
18 พฤษภาคม 2568

	ผู้เขียน	หัวข้อ: …(ทวง) สัญญาหน้าฝน… (อ่าน 85 ครั้ง)
0 สมาชิก และ 1 บุคคลทั่วไป กำลังดูหัวข้อนี้