มะแปร์กลัวตัวสั่นทำฉันคิด
จึงถอนสิทธิ์สาปสั่งเป็นดั่งเก่า
เพราะไตร่ตรองน้องป้าปัญญาเบา
อีกขลาดเขลาประหวั่นอกพรั่นพรึง

บางขณะประหลาดประสาทแข็ง
จิตกายแกร่งสมองเก่งแบบเด้งดึ๋ง
ในบางคราหน้าง้ำทำปั้นปึง
เฮ้อ..คงถึงเวลาแล้วหนอแก้วใจ

โทรแจ้งต่อหมอจ๋ารีบมารับ
นำตัวกลับผ่อนคลายเกรงกลายใหญ่
โรคซึมกลุ้มคลุ้มบ้าต้องพาไป
รถออกไกลหายใจโล่งปลอดโปร่งจัง


สบายแระ หมอจับไปแระ บ้ายบาย

Jannjao

อ้อคนขับรับถือนั้นคือแกร๊ป
แล้วเผ่นแน่บ..หมอถามเลยตามหา
โบกให้หยุดฉุดนำจะอำลา
น้องแปร์จ๋า...มานี่...คันนี้เลย

มิแน่ใจกลัวศรีหลบหนีอีก
ล๊อคแขนปีกคล้องหลังให้นั่งเฉย
ยาคลายเครียดเจียดกินใส่ลิ้นเคย
น้ำลายเย้ย..หลับแล้ว..หนอแก้วใจ

ส่งเข้าห้องคล้องกุญแจแม่สามดอก
ป้องกันออกเพราะแปร์ชอบแถไถ
มอบเงือกชายลายสก๊อตนอนกอดไป
จบเรื่องได้..แล้วหนอ ..บริบูรณ์


จบเหอะ 555

Jannjao