แด่...เพื่อนไพร
เพื่อนรัก
ฉันคิดถึงเธอยิ่งนักเพื่อนรักเอ๋ย
ด้วยมีเพียงภาพเก่าให้เฝ้าเชย
ว่าเธอเคยเกิดก่อบนธรณิน
วันนี้เธอล้มหายตายหมดแล้ว
ปราศวี่แวว-ยิ่งให้อาลัยถวิล
เหลือชื่อคงยงอยู่คู่แดนดิน
ย้ำให้ยิน-คิดถึงเธอเสมอมา
เนื้อสมัน
ฉันคิดถึงเธอนั้นมากนักหนา
หวังเห็นเธอสง่างามตามธรรมดา
เล็มยอดหญ้าเขียวขจีที่ลออ
ปลาหวีเกศ
ทั่วประเทศเธอไปอยู่ไหนหนอ
ทั้งค่ำเช้าฉันละห้อยอยู่คอยรอ
หวังแค่ขอเห็นเธอว่ายกลางสายธาร
นกตาพอง
ฉันนี้ปองยลเธอเพลินเหินสนาน
เธอโบยบินลับหายไปแสนนาน
หวังเห็นวารเธอกลับมาร่อนฟ้าไทย
และเพื่อนรักอีกมากมายในโลกนี้
ฉันคิดถึงเธอเหลือที่เกินขานไข
เธอล่วงลาอาสัญ-ฉันอาลัย
เหลือเพียงภาพประทับใจทิ้งให้ยล
ฉันคิดถึงเธอจริงจริงมิ่งมิตรรัก
และตระหนัก "มนุษย์" หนอผู้ก่อผล
แม้นใจหวังปลุกเธอฟื้นคืนชีพชนม์
ก็ต้องหม่น-รักเธอได้ในทรงจำ
.............................................
เปลวเพลิง
