หัวข้อ: …พี่ยังรักเธอไม่คลาย…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 28 พฤศจิกายน, 2566, 07:19:11 AM
…พี่ยังรักเธอไม่คลาย…
e0Q3OC2KCYs
“…สายลมพริ้ว จูบเธอ มิใช่อื่นใด
โปรดจำไว้ นั่นคือ ลมจูบจากพี่
เป็นสัญญาว่ารัก ด้วยจิตใจภักดิ์ ยิ่งชีวี
พี่ขอเพียงไมตรี แม้เพียงธุลี ก็ชื่นใจ…”
qjk5UFD_3D4
…ลมหนาวเปลี่ยว เหลียวเพ็ญ มิเห็น หาย
“ตราบชีพนี้ วอดวายเป็นเถ้าถ่าน”
จะขอรัก จะขอภักดิ์ ปักดวงมาน
จวบแม้กาล นานนับ สิ้นกัปกัลป์…
โซ…เซอะเซอ
28 พฤศจิกายน 2566
|
หัวข้อ: Re: …พี่ยังรักเธอไม่คลาย…
เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 26 พฤษภาคม, 2567, 08:52:17 PM
…ลมหนาวเปลี่ยว เหลียวเพ็ญ มิเห็น หาย
“ตราบชีพนี้ วอดวาย เป็นเถ้าถ่าน”
จะขอรัก จะขอภักดิ์ ปักดวงมาน
จวบแม้กาล นานนับ สิ้นกัปกัลป์
ซึ่งร้อนอก นรกไฟ อาลัยสุม
ปะทุรุมเร้าจิต ครุ่นคิดฝัน
ทิ้งหน่วงหนัก พักร้อน คืนย้อนวัน
ระรึงขวัญ ฉันเธอ เพ้อสองเรา
qjk5UFD_3D4
โซ…เซอะเซอ
25 พฤษภาคม 2567
…เสียงสายฝนปนกับความเหงา
ยามที่มันคลุกเคล้ากันอย่างลงตัว
ช่างปลุกเร้าหัวใจให้ไหวสั่นระรัว
…ท่ามกลางความมืดสลัวของค่ำคืน
มีเพียงเสียงกลอนที่ฉันพอจะหยิบยื่น
แทนเสียงคลื่นแห่งความอาลัย
…หวังถ้อยคำอบอุ่นนี้ช่วยปลอบบรรเทา
ความโศกเศร้าเปลี่ยวเหงาใจ
เพื่อพรุ่งนี้เธอจักเริ่มต้นวันใหม่
ด้วยหัวใจที่สดใสเบิกบาน
(ว่าจะเลิกเขียนกลอนเพ้อๆแล้วนะ
แต่บรรยากาศค่ำคืนที่ฝนตกพรำๆเช่นนี้…
…มันอดไม่ได้จริงๆ)
|
|