|
หัวข้อ: ขลุ่ยครวญ...นวลรำพัน เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ ที่ 16 พฤศจิกายน, 2556, 02:32:11 PM (http://upic.me/i/t3/line74.gif) ...ขลุ่ยครวญ... ผิวขลุ่ยครวญ หวนคราง กลางลมหนาว ในคืนร้าว ฟ้าแรม วับแวมไหว ใจฝากเดือน เอื้อนกล่าว กับดาวไกล สุดอาลัย ขวัญน้อย เจ้ากลอยจันทร์ เฝ้าชะเง้อ มองหา แก้วตาเอ๋ย สุดจะเผย โศกเศร้า ราวอาสัญ ฝากเสียงขลุ่ย แผ่วหวน ครวญรำพัน ข้ามฟ้าฝัน..ดาวไกล ไปหาเธอ... (http://upic.me/i/0g/line84.gif) ...นวลรำพัน... แว่วลำนำ ขลุ่ยหวาน ผ่านลมหนาว เหม่อมองดาว ห่างไกล ทำใจเผลอ ฟ้ามืดมน ปนเศร้า เหงาละเมอ ให้พร่ำเพ้อ พี่อยู่ไหน ไยไม่มา ยินเสียงขลุ่ย คล้ายเสียงพี่ ที่เคยอ้อน เคยร่ายกลอน ร้อยใจ ให้หรรษา เสียงขลุ่ยครวญ ชวนน้อง นองน้ำตา โอ้พี่จ๋า รู้บ้างไหม..ใครเฝ้าคอย หนึ่งโสม (http://upic.me/i/t3/line74.gif) หัวข้อ: Re: ขลุ่ยครวญ...นวลรำพัน เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 16 พฤศจิกายน, 2556, 03:54:26 PM แว่วสำเนียงขลุ่ยครวญรัญจวนนัก เหมือนความรักรจนามาถักถ้อย ดั่งสื่อเสียงส่งไปใจล่องลอย เอื้อนอิ่งอ้อยโอดหา ตรึงตราจินต์ คนผ่านทางเทียวมาอุราหมอง เพียงตรับตรองซึ้งฟังยังถวิล จิตกระหวัดหวนโหยดั่งโบยบิน ลอยข้ามถิ่นถึงนาง ซึ่งห่างนาน ฯ ... - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ... หัวข้อ: Re: ขลุ่ยครวญ...นวลรำพัน เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ ที่ 16 พฤศจิกายน, 2556, 07:17:00 PM :35: คนถักกานท์ หวานถ้อย ช่างร้อยขับ คราสดับ กินใจ ในคำขาน เหมือนเจ็บช้ำ ย้ำอยู่ ดูยืนนาน เจ็บดวงมาน คลอเศร้า..เหงาฤดี ขลุ่ยบรรเลง ท้ายกลอน เสียงอ่อนช้อย แล้วก็ค่อย จางไป คล้ายหลีกหนี ปล่อยคนเศร้า เฝ้าหวล ทวนวลี ทิ้งคนที่ เปล่าเปลี่ยว ให้เดียวดาย หนึ่งโสม :35: (http://upic.me/i/jo/the-than136.gif) |