|
หัวข้อ: บ้านข้า..จนตลอด เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 09 พฤษภาคม, 2558, 08:01:30 PM (http://upic.me/i/n8/1384129_571104982982476_657942973_n.jpg) (http://upic.me/show/48897314)
เมื่อไหร่พ่อข้า จะเลิกกินเหล้า แม่ข้าจะเลิก เล่นหวยสะที.. ..... หยุดตรงนั้นบักห่าปลาอาจชวด กำลังกวดเบ็ดมาทำท่ากัด หากเอ็งก้าวเท้าผุดสะดุดวัด ข้าจะงัดลงคลองเอ็งลองดู .... พ่อยืนบ่นจนข้าเดินไม่ถูก ซื้อแต่หวยซวยลูก..กินทุกคู่ ไม่มีเงินซื้อข้าว..อ้าวด่ากู มึงไปคูโยนเบ็ด เอ็ดข้ามา .... มีกับข้าวมื้อค่ำคงอิ่มสุข ไม่ได้เลยละทุกข์ถึงชาติหน้า ต้องอดข้าวหัวโตนั่งโศกา แถมด้วยด่า..อีกกระบุงยุ่งเยิงใจ .. หากมีปลาหน้าข้าคงบานเเฉ่ง จะจับแบ่งให้เอ็งอย่าไปไหน ขืนเอะอะโวยวายว่ายหลบไป ที่ตั้งเป้าเอาไว้..ชวดพอดี ... ปลาดุกนาปลาหมอขอตัวใหญ่ รีบติดเบ็ดไวไวอย่าได้หนี ขอต้มยำสักหม้อหนอวันนี้ ว่ายเร็วเร็วเลยซีกำลังรอ .... จับขอดเกล็ดใส่เกลือเหลือก็ต้ม ตำมะยมครกใหญ่น้ำลายสอ ตำบักแตงบักถั่ว..มะละกอ สามพี่น้องนั่งป้อ..รอกินกัน ..... ที่บ้านข้าห้าคนจนขนาด แม่ฟิวส์ขาดเอ็ดตะโรเสียงดังลั่น ใกล้หวยออกเมื่อใดใจกดดัน แม่ชะเง้อคอหัน..เดินโวยวาย .. พ่อกินเหล้า..แม่เข้าป่า..หาเลขหวย ลูกลูกซวย..ขืนบ่นก็โดนหวาย ทะเลาะกันเถียงกัน..ข้าละอาย เบื่อจะตาย..บ้านข้าคงมีเวร .. มานึกนึก..พูดไปสองไผ่เบี้ย นิ่งดีกว่า..ไม่เพลียไม่เสียเส้น ไม่ถูกด่า ถูกตีด้วยกระเบน เบ็ดพาดไหล่..เดินเล่นเย็นอุรา .... แต่ตอนนี้ยังไม่ได้สักตัว ห้าม แกสองตัว เดินมาตรงนี้.. |