|
หัวข้อ: ....-๐ แว่วเสียงแผ่นดิน ๐-.... เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 15 สิงหาคม, 2556, 11:30:43 AM (http://upic.me/i/sm/179754_257770427694235_1629017983_n.jpg) (http://upic.me/show/46517583) ....-๐ แว่วเสียงแผ่นดิน ๐-.... ๑. คือเสียงกรีดหวีดไหวหัวใจหวิว ทำนองพลิ้วเพลงเถื่อนมิเลือนสิ้น วิเวกแว่วแผ่วเสียงสำเนียงยิน ดุจดับดิ้นแดโดยระโหยแรง ๒. คือเสียงเรียกเพรียกหาน้ำตาหลั่ง ประเดดังฟังโศกวิโยคแสร้ง กำสรดเศร้า-กำสรวล ล้วนเสียดแทง คือเสียงแห่งแผ่นดินที่กินนอน ๓. จูบผืนดินฝากฟ้าเวหาหาว เหม่อมองดาวด้วยจิตคิดถ่ายถอน สายลมเย็นโบกบัดเจ้าตัดรอน จำเรียงอ้อนก็คลายสลายคำ ๔. คราค่ำคืนผีพรายดั่งกรายกราด เดียรดาษคืบคลานมารคลาคล่ำ โอละเห่ เห่ช้า มาย้อนย้ำ แผ่นดินร่ำร้องหาสามัคคี ๕. ฝนกรดกราด-สาดซ่า หล้าร้องไห้ พยับโหมโพยมไฟ ใคร่หลีกหนี ราวเผาผลาญผ่านพ่าง กลางฤดี ประทุจี้ ราวลิ้มชิมเลือดเนื้อ ๖. จะปาดหั่น-ฝาน-ฉีก กระผีกย่อย เป็นฝุ่นฝอย ลอยหายไม่มีเหลือ ไร้สิ้นแล้วอุดหนุนหรือจุนเจือ ไม่มีเผื่อน้ำใจมารินรด ๗. ผู้อยู่หลังคุ้ยเขี่ยหาอาหาร มีเพียงซาก กากทาน พาลสลด ด้วยหัวใจตรงซื่อมิถือคด หิ้วท้องอด ลดหลั่นชนชั้นใด ๘. พยุหะห่าโหม โถม-กราดเกรี้ยว ข้าวคอยเคียวถั่วไม่สุก งาก็ไหม้ โอ้แผ่นดินร่ำร้องก้องต่อไป เพื่อวันหนึ่งหวังใคร...จะได้ยิน ๙. เป็นเพียงกรวดเม็ดน้อยที่ด้อยค่า มีแต่เพียงรจนามาเต้นดิ้น มีแต่เพียง น้ำตา มารดริน ให้ฟ้าดินชุ่มชื่น...แม้ขื่นทรวง ๚๛ ... - Black Sword - (หมู มยุรธุชบูรพา) ... Credit Photo By : Bojung Jutarat ชื่อภาพ : Flower and Sun ... |