เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: เปลวเพลิง ที่ 16 ธันวาคม, 2556, 10:17:27 PM



หัวข้อ: นิทานนกขาว
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 16 ธันวาคม, 2556, 10:17:27 PM
(http://upic.me/i/y0/dove.preview.gif) (http://upic.me/show/48675513)

นิทานนกขาว

บินมาเถิดนกน้อยสีขาวเอ๋ย
มาให้เชยชมชิดพิสมัย
ขนเจ้างามเป็นหนึ่งจนตรึงใจ
เสียงเจ้าใสเสนาะศัพท์ยามรับฟัง

ราวโบยบินเบี่ยงบ่ายจากปลายรุ้ง
ผ่านท้องทุ่งโปรยปรายข่ายความหวัง
ยังชีพผืนปฐพีอันจีรัง
ให้สะพรั่งสันติสุขทุกคราวครา

เป็นเรื่องเล่ายาวนานจารจดไว้
แต่อดีตสืบไปในเบื้องหน้า
มีบางคนเปิดเผย-เจ้าเคยมา
แล้วลับลาห่างหายเหมือนวายชนม์

บินมาเกื้อมากกหน่อยนกน้อย
มาโปรยปรอยความหวังดั่งสายฝน
ทุกวันนี้มืดทั่วฟ้าจลาจล
คนมุ่งฆ่ามุ่งก่นคนด้วยกัน

มาสอดข่ายสายรักให้หนักแน่น
ให้แน่นแฟ้นร่มเย็นเป็นรังขวัญ
แล้วรองด้วยขนนุ่มชุ่มชีวัน
กล่อมให้ฝันด้วยเสียงจำเรียงราย

บินมาบินมาเถิดนกน้อย
เราเฝ้าคอยเห็นเจ้าทุกเช้าสาย
มาสร้างรังหยั่งรักพำนักกาย
ชั่วฟ้าสิ้นดินสลาย...นะเจ้านะ

.................................

เปลวเพลิง


หัวข้อ: Re: นิทานนกขาว
เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 17 ธันวาคม, 2556, 09:09:53 AM

                                           ๑. ขอเป็นอีก หนึ่งเสียงร่วมเรียงร้อย      
                                           ยังเฝ้าคอยประสบหวังพบปะ
                                           ด้วยหัวใจกำหนดมิลดละ         
                                           หวังเจ้าจะโบยบิน มาถิ่นนี้

                                           ๒. ให้สีขาว ฉาบฟ้านภากว้าง         
                                           ระบายทางไร้ระทมสิ้นข่มขี่
                                           ให้ผองชนรู้รักสามัคคี         
                                           ด้วยฤดีก่อเกื้อ และเจือจาน

                                           ๓. ให้สีขาว ดั่งแสงธรรม นำดวงจิต      
                                           ท่ามนิมิตสดใสห้วงไพศาล
                                           ให้รอยยิ้มพริ้มพร่างอย่างวันวาน      
                                           ร่วมขับขานสันติ วิถีทาง

                                           ๔. นกสีขาว ส่งเสียงสำเนียงเถิด      
                                           เพื่อจะเปิดหัวใจให้กระจ่าง
                                           ปลุกสำนึกสิ่งดีมิจืดจาง         
                                           เพื่อสรรค์สร้างความหมาย ให้สังคม ฯ

                                                     :14:
                                               ขอบคุณครับผม

                                           - Black Sword -
                                            (หมู มยุรธุชบูรพา)