เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: เปลวเพลิง ที่ 16 กรกฎาคม, 2556, 03:50:59 AM



หัวข้อ: น้ำตาหิมาลัย
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 16 กรกฎาคม, 2556, 03:50:59 AM
(http://upic.me/i/3f/bacy9.jpg) (http://upic.me/show/45945611)

น้ำตาหิมาลัย

สูงตระหง่านลิบลิ่วเทียมทิวเมฆ    
เหมือนเทพเสกสรรค์สร้างจากกลางหาว
ยอดทอดถึงสถานวิมานดาว         
เด่นสกาวภูผาหิมาลัย

เป็นหลังคาของดินแดนชมพูทวีป      
หล่อเลี้ยงชีพชาวชนจนเติบใหญ่
รุ่นต่อรุ่นเกินนับอัประไมย         
ล้วนอาศัยสุขศานต์เนิ่นนานมา

แล้ววันหนึ่งเหตุร้ายไม่คาดคิด         
เข้าประชิดจุดเพลิงถึงเชิงผา
หิมาลัยไขคำร่ำน้ำตา            
ช้ำเพราะว่าเป็นผลเพราะคนทำ

“ข้ายืนยงตระหง่านมานานแล้ว      
ไร้วี่แววโลกร้อนรอนกระหน่ำ
ครั้นพอมีโรงงานปล่อยม่านดำ         
คนเหยียบย่ำธรรมชาติพินาศไป

ข้าก็ยิ่งถอนใจให้รันทด         
อนาคตไม่รู้อยู่ที่ไหน
แม้หิมะบนมหาหิมาลัย         
หวั่นหวาดภัยละลายหลากมากทุกที

อีกผองภัยธรรมชาติฉกาจกล้า         
ยิ่งสำแดงฤทธาบ่อยเหลือที่
ข้าหมายช่วยอย่างไรก็ไม่มี         
ทางต่อตีหยุดยั้งกำลังมัน

แม้แต่ว่าหิมาลัยในยามนี้         
ภัยเริ่มปรี่รอเวลาจักอาสัญ
เมื่อน้ำตาหิมาลัยไหลนองพลัน      
นั่นคือวันล่มสลายหลายล้านคน”

........................................

เปลวเพลิง