เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: ระนาดเอก ที่ 03 มกราคม, 2557, 08:05:05 PM



หัวข้อ: ~"ม่าน?"~
เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 03 มกราคม, 2557, 08:05:05 PM
(http://upic.me/i/mr/hxjnx.jpg) (http://upic.me/show/62069121)

~"ม่าน?"~



๏ ม่านลายสวยผืนนี้ที่พี่เห็น
เดาว่าเป็นฝีมือคือตัวเจ้า
ลายกินนรลูกไม้ที่คล้ายเรา
ได้เห็นเข้าเจ้าทักปักไว้รอ
                                                            
๏ เคยเปรยกันรู้ใจใช้แต่งห้อง
ครั้งเราสองรักเปี่ยมเตรียมเรือนหอ
กว่าห้าปีปลูกรักสานถักทอ
พี่ไม่ท้อยิ้มสู้เธอรู้ดี
                                                            
๏ แต่ทางแยกรอยหมางสร้างฐานะ
เราสองผละลุยถางทางวิถี
สังคมเธอก้าวไกลมากไมตรี
ทางชีวีสง่าค่าห่างเรา
                                                            
๏ พี่ยังย่ำซ้ำรอยบ่อยปาดเหงื่อ
ขวัญภายในยังเหลือเพื่อรักเจ้า
เวลายิ่งเลยผ่านพานกล่อมเกลา
หลอมรุมเร้าเธอจนผลเปลี่ยนไป
                                                            
๏ สองชีวิตเมื่อห่างจางสิ่งฝัน
ทิ้งพี่นั้นฝืนสู้รับรู้ได้
ก้อยที่เคยเกี่ยวฝันเมื่อมันไกล
เหลือเดี่ยวไว้ไขว่คว้ายถากรรม
                                                            
๏ ณ วันนี้มาเยือนเพื่อนเข้าหอ
ซึมดั่งตอเห็นม่านพานกลืนกล้ำ
ม่านลายนี้พลิ้วไหวแทงใจดำ
เจ้าสาวทำรักเก่าเคล้าน้ำตา๚ะ๛

ระนาดเอก
๒๔ พฤษภาคม ๒๕๖๑
มิวนิก เยอรมัน


:smiley18:


หัวข้อ: Re: ~"ม่าน?"~
เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 03 มกราคม, 2557, 10:31:44 PM

ม่านถักหมุด  ชุดนี้  พี่จำได้            
สีส้มใส  แกมทอง  ต้องภูษา
ระยิบระยับ  เหลื่อมพราย  จับสายตา      
ลายแผ่นผา  ลอยพริ้ว  แถบริ้วงาม

เธอมอบไว้  ให้พี่  ด้วยมีรัก          
ผูกสมัคร  ร่วมเรียง  มิเพียงถาม
มือประคอง  มิละ  พยายาม        
แอบลงนาม  เคียงคู่  เลิกดูใจ

ชีวิตแปลก  แรกรัก  มิยักท่า          
เต็มอัตรา  สุขล้น  เวียนวนใฝ่
แต่ต่อกาล  ผ่านพ้น  (รัก)..อยู่หนใด    
เอ๊ะ..ทำไม  มันหาย  บอกชายที

คงด้วยเมิน  เงินไหว  จึงไม่รัก      
...ม่านท่อถัก  ลอยเลื่อน  ดั่งเคลื่อนหนี
น้ำนัยน์ตา  ไหลหลาก  จากที่มี          
ต่อแต่นี้  มองม่านหมุด   หยุดมองคน    

 


                            :26:


หัวข้อ: Re: ~"ม่าน?"~
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 03 มกราคม, 2557, 11:18:02 PM
(http://media.yellowpages.co.th/yellowpages/products/th/52231271/9752117_003.jpg)

~ม่านใจ~

มองผ้าม่านผืนเก่าที่เราถัก
ต้องประจักพักใจมิให้สน
เมื่อผ้าม่านผืนเก่าปล่อยเหงาจน
จำใจพ้นคนเก่าลบเหงาลา

แม้ผ้าม่านผืนนี้มากมีทรัพย์
แต่ผ้าม่านก็รับคำครหา
เรือนคอยม่านนั้นหม่นจนเงินตรา
ก็ยังถักผ้ามาหน้าต่างใจ

จึงแต่เพียงเคียงหวังมิพลั้งเผลอ
คอยแต่เธอสร้างฐานมีบ้านใหม่
แม้มิอาจยื้อมาจงอย่าไป
มิมีใครเหยียดหยามประนามเลย

เพียงสัญญาว่าคอย จนหงอยเหงา
ทุกวันเฝ้ามองทางดูวางเฉย
การรอคอยไม่มีสุขขีเกย
ผู้ใหญ่เผยเขยแจ้งต้องแต่งงาน

และยังผินยินข่าวมีสาวแล้ว
หมดสิ้นแววแผ่วลาไม่มาสาน
หากแต่ผ้าผืนถักมิจักนาน
แต่กิจการงานเรือนคอยเยือนเนา

จึ่งแต่จำรับว่า ต้องลาแล้ว
ผ้าม่านแนวสีรักมิจักเก่า
ผูกผ้าม่านสานใจให้บรรเทา
ค่อยค่อยเลือนรักเราคนเก่าเดิม

พิณจันทร์
๓ มกราคม ๒๕๕๗

  :34: อิอิ กิ้วๆ ไม่ได้ต่อกลอนพี่ระนาดมาร่วมสองปี ฮ่าๆ
ใหม่ๆกล้าต่อเพราะไม่รู้หลักถูกมั่งไม่ถูกเยอะมากๆ
ตอนนี้พอรู้บ้าง คิดไปทางเก่าหลัง..ยังขำกลิ้ง ฮ่าๆ ขอบคุณค่ะ  :28: