|
หัวข้อ: กลบท โสภณาอนุกูล...-๐ ปลอบนาง ๐- เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 04 มกราคม, 2557, 11:21:38 AM (http://upic.me/i/8f/72113_244682459003032_1892271787_n.jpg) (http://upic.me/show/48936988) - กลบท โสภณาอนุกูล - -๐ ปลอบนาง ๐- ๑. เจ้าร้องไห้โหยหวนครวญสงสาร ประดุจป่านอาลัยไม่สมหวัง ผ่านเรื่องร้ายไฟรักหักอกพัง หยาดเพชรหลั่งไหลมา เนืองหน้านอง ๒. พี่เชยคางอนงค์บรรจงไว้ เกลี่ยปรางไล้โลมผ่านสะท้านหมอง สะอื้นอกไหวหวั่นสั่นประคอง ไห้ร่ำร้องพี่ปาด หยาดน้ำตา ๓. พี่จับมือสื่อฤทัยไปสู่เจ้า หวังบรรเทาปกปักได้รักษา ไม่เหินห่างร้างลับอับชีวา บอกน้องว่าตัวพี่ มิหนีไกล ๔. ดั่งลูกนก ตกรังไผลพลั้งพลาด ฤดีหวาดด้วยรักเขาผลักไส อยู่ตรงนี้อบอุ่นละมุนไอ จาระไนปลอบแก้วเพื่อแคล้วตรม ๕. ว่าขวัญเอ๋ย ขวัญน้องอย่างล่องไหล เชิญเทพไท้เทวามากล่อมสม กลับมาสู่อ้อมเก่าไร้เศร้าซม ทุกข์ระทมพี่ขอรับ ไว้กับจินต์ ๖. แม้นหายโศกยามไหนแล้วไกลห่าง จะจืดจางจากไปไม่รั้งสิ้น หากเจ้าช้ำปีกขาดไม่อาจบิน จักได้ยินตัวพี่ นี้ปลอบโยน ๚ะ๛ Black Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) ขอบคุณภาพจาก Internet ๐----------------------๐ กลบท โสภณาอนุกูล ข้อบัญญัติ : บัญญัติพิเศษเพิ่มจากกลอนทั่วไป คือ ... กำหนดให้ใช้ไม้มลาย ( ไ ) ในทุกวรรค โดยไม่กำหนดตำแหน่งและจำนวน และห้ามใช้ไม้ม้วน ( ใ ) ตลอดสำนวน ** อ้างอิง : กลบทนี้มีปรากฏที่มาเฉพาะในตำรากลบท "ศิริวิบุลกิตติ์" หัวข้อ: Re: กลบท โสภณาอนุกูล...-๐ ปลอบนาง ๐- เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ ที่ 04 มกราคม, 2557, 01:27:12 PM :23: ๐○○○○○○○○○○๐ ๐ ชีวิตไซร้เย็นเยียบเงียบสงัด คลื่นกรรมซัดไกลฝั่งดั่งผาดโผน ไยช้ำชอกตอกตรึงคอยทึ้งโดน ดุจมีดโกนได้ขีดกรีดกลางทรวง ๐○○○○○○○○○○๐ ๐ หาคำเปรียบเรียบเคียงเสียงร่ำไห้ กึกก้องไหวหวั่นหวาดขาดสุดห้วง หาเจ็บไหนเทียบเท่าเศร้าทั้งปวง ฟ้าฝั่งสรวงรู้ไหมฉันไร้ดาว ๐○○○○○○○○○○๐ ไพเราะมากค่ะ ขอโสมร่วมแจมด้วยนะคะพี่หมู.. หนึ่งโสม ๔.๑.๒๕๕๗ :35: หัวข้อ: Re: กลบท โสภณาอนุกูล...-๐ ปลอบนาง ๐- เริ่มหัวข้อโดย: Black Sword ที่ 04 มกราคม, 2557, 08:19:41 PM คลื่นน้ำตาบ่าโถมชโลมไหล อกหมองไหม้บาดเจ็บท่ามเหน็บหนาว เหม่อมองฟ้าโศกยิ่งไม่พริ้งพราว ไร้อะคร้าวสิ้นสูญอาดูรแด สักวันหนึ่งหฤทัยไสวสว่าง ได้แพร้วพร่างกระจ่างแจ้งด้วยแสงแข หมู่เมฆินทร์สิ้นไปไม่ลับแล สิ่งเที่ยงแท้ทิ้งไว้ เพียงทรงจำ :12: ขอบคุณครับผมมม Balck Sword (หมู มยุรธุชบูรพา) |