|
หัวข้อ: ..เกิดแต่ตมเนาตมก็สมแล้ว.. เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 มกราคม, 2557, 11:44:34 AM (https://fbcdn-sphotos-b-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/1488141_587193204684510_1987558204_n.jpg) ..เกิดแต่ตมเนาตมก็สมแล้ว.. จึ่งแต่เพียงเลี่ยงหลบไม่พบหน้า แม้อินทร์ฟ้าโน้มจิตให้คิดหวน หากแต่ใจให้จบเก็บทบทวน ผ่านมาล้วนมวลเจ็บเกินเก็บใจ จึ่งแต่เพียงเลี่ยงหนีกวีฟ้า นองน้ำตาค่าต่ำกว่าช้ำไหน เมื่อฟ้าฟาดขาดผึงจึงแบ่งไป ความอาลัยอาวรณ์มิห่อนเจอ จึ่งแต่งานขานขาดวาสนา คำร่ำลาไม่มีที่เสนอ เพียงบัวตมขมเกิดไม่เลิศเลอ ที่พลั้งเผลอ เพ้อตนมิพ้นตม จึ่งมิอาจร่ำไรผิดใดหรือ เพียงสองมือหนึ่งใจจึงได้ขม เสียงสะอื้นขื่นใจให้ระงม ฟ้ายังถ่มขมตามเหยียดหยามกัน จึ่งแต่มองหมองเมินจำเดินหนี ฟ้ายังมีที่เอ่ยตามเย้ยหยัน ให้อับอายขายหน้าสุดจาบัลย์ ลบเลือนวันเท่าไหร่ยังไม่พอ จึ่งกอบเก็บน้ำค้างอยู่กลางป่า เพียงเวลาปรากฎสลดหนอ หากแม้นฟ้าปรากฏทุกบทรอ น้องจะขอคอขาดฟ้าฟาดฟัน พิณจันทร์ ๖ มกราคม ๒๕๕๗ หัวข้อ: Re: ..เกิดแต่ตมเนาตมก็สมแล้ว.. เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 07 มกราคม, 2557, 11:52:46 AM (http://3.bp.blogspot.com/-8NE7JrrLOlk/URuGFf9dCkI/AAAAAAAAAT8/vpNL9oX7gnk/s1600/19.bmp) ..พอใจแค่ได้มี.. จึ่งแต่เพียงเลี่ยงใจมิให้เห็น ใต้เงาเพ็ญเป็นเพื่อนเนาเรือนขาน ได้ความรู้อยู่เคียงน้อยเสียงกานท์ มิเนานานอ่านเขียนยังเพียรดี เก็บตำรามาเจิมพร้อมเติมแต่ง แม้น้อยแสงแรงใจก็ไม่หนี ประคองตนหม่นหมายทั้งหลายมี นบกวีคลี่หมายหลากหลายงาม เพียงแต่ตนลนลานไร้บ้านอยู่ แสนอดสูหมู่ไพรร่ำไรถาม ผิดใดหรือถือใจอ่อนไหวตาม และประนามห้ามใจอย่าใกล้กัน จึ่งแต่เพียงเลี่ยงหนีพาทีเห็น ประหนึ่งเป็นเห็นพ้องมิต้องหัน เมื่อเลือนลบคบหนีไม่มีวัน คืนผูกพันหันแสงแสดงมา ขอแต่เคียงเพียงมีสุขขีแล้ว มิอาจแพ้วแนวศึกคืนปรึกษา จึ่งแสดงแสงไขให้นำพา คำอำลาพาแสงแสดงไป เมื่ออินทร์ฟ้าค่าล้วนทบทวนหมาย เฮือกสุดท้ายตัดสินยลยินใหม่ เมื่อเก่างามตามติดประชิดใจ เมื่อเก่าใครไม่ชิดปะติดเดิม พิณจันทร์ ๗ มกราคม ๒๕๕๗ หัวข้อ: Re: ..เกิดแต่ตมเนาตมก็สมแล้ว.. เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 07 มกราคม, 2557, 06:21:03 PM คือพอใจในที่เห็นและเป็นอยู่ แต่เรารู้แนวทางการสร้างเสริม ค่อยค่อยไป...ค่อยค่อยหา... มาต่อเติม มิฮึกเหิมเดินไปในทางธรรม เกิดแต่ตม รากจมอยู่ ดอกชูเชิด ใฝ่ประเสริฐ มิใช่ ใฝ่ทางต่ำ มิตรไมตรีมีพร้อมจะน้อมนำ ท่านเลิศล้ำ ถ้าขาดหลัก หัวปักตม... ธนุ เสนสิงห์ :28: |