|
หัวข้อ: ~"ไม่รู้ตัว?"~ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 08 มกราคม, 2557, 07:20:41 PM (http://upic.me/i/6w/ci109.gif) (http://upic.me/show/35828364)
~"ไม่รู้ตัว?"~ ๐ ๐ วันก็ยังคงเดิมเฝ้าเติมฝัน มีทั้งขวัญทั้งสุข-สนุกขำ ชินกับเสียงนกร้องพ้องลำนำ เมฆร่ายรำวิถี..เวทีฟ้า ๐ ใจก็เพลินเดินก้าวพราวกับยุค แล้วจู่จู่ความสุข-ก็รุกหา ไม่รู้ตัวพรหมท่านเสกสรรมา ความประหม่าเริ่มอ่วม..จนท่วมใจ ๐ ความรักเยือนทีเผลอ-เซ่อไปหมด เราดุจมดขี้แยแต่เมื่อไหร่ เห็นเธอเป็นน้ำตาลนั้นเมื่อใด คราอยู่ใกล้ปรารถนา..จะครอบครอง ๐ หรือเธอทำเสน่ห์-เท,รด,ราด ลงใส่ทาสซึมฝัง..ร่าง-สมอง ยลเธอสวยหน้าหลังรูปดั่งทอง แอบประคองเธอไว้..ด้วยใจชาย ๐ ดีที่ลมหายใจนั้นไร้รูป จึงระดมฝากจูบ..เธอได้ง่าย ในความเก้อความเขินเกินเดียวดาย เราคือฝ่ายเคว้งคว้าง..อยู่ข้างเดียว ๐ วันนี้ยังเหมือนเดิม-แต่เพิ่มฝัน ส่งให้ชายหนึ่งนั้นฝันเด็ดเดี่ยว วันที่รักทักทายคล้ายคลื่นเกลียว โหมสาดเชี่ยวทำชาย..ร่ายรำพัน.. ระนาดเอก :smiley03: หัวข้อ: Re: ~"ไม่รู้ตัว?"~ เริ่มหัวข้อโดย: ตรีประภัสร์ ที่ 08 มกราคม, 2557, 08:34:20 PM ............◇............ ยืนท่ามกลางลมหนาวดาวเต็มฟ้า ด้วยดวงตาพร่าพรายมิคลายฝัน ดั่งอิงแอบแนบครองปองปางบรรพ์ เหมือนเรานั้นดวงจิตชื่นชิดทรวง ............◇............ มองจันทราคราพิศให้คิดถึง เพ้อรำพึงฝากใจไกลสุดสรวง ส่งหาพี่ที่ภักดิ์รักทั้งดวง สุดแหนหวงจำพรากที่อยากเจอ ............◇............ แม้นคราใดได้ยินถวิลห่วง ดั่งติดบ่วงเสน่หาพาใจเผลอ พบหน้าใครนึกเห็นว่าเป็นเธอ เฝ้าพร่ำเพ้อครวญหาด้วยอาวรณ์ ............◇............ ค่ำคืนเหงาเฝ้ามองแนวท้องฟ้า ดาริกาคณานับดุจอัปสร เริงร่ายรำโผผินพร้อมกินนร ให้ร้าวรอนแรมร้างเคว้งคว้างไกล ............◇............ คราลมหนาวโชยปัดพัดกระหน่ำ ยิ่งตอกย้ำน้องนั้นให้หวั่นไหว วานพระพายพลิ้วพรมห้อมห่มใจ กระซิบไปบอกพี่ที่รักรอ.. ............◇............ หนึ่งโสม ๘.๑.๒๕๕๗ :21: หัวข้อ: Re: ~"ไม่รู้ตัว?"~ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 09 มกราคม, 2557, 08:01:33 AM (http://imageshack.us/a/img11/5793/z5i7.png)
ชายหนาวลมห่มน้ำค้างของกลางดึก สะดุดกึกกับวลีที่เธอต่อ คนเคว้งคว้างร้างขวัญฝันมอซอ ซมมาหลายพอศอจนท้อใจ หลังติดบ่วงห้วงสวาทเป็นทาสรัก พลาดเสียหลักรักคุดสุดทนไหว อธิษฐานกลางหาวขอดาวไกล ดลรักให้คืนย้อนมาอ้อนทรวง คนตะกายไขว่คว้าโหยหารัก ทรุดซวนหนักรักจอดตลอดช่วง เกิดความหวังหลังปองครองรักลวง ออกจากบ่วงโง่งมจมน้ำตา อธิษฐานอีกครั้งกลางดาวพริ้ม คล้ายวงพักตร์เนื้อนิ่มยิ้มเจิดจ้า เธอยื่นรักอิงแอบแบบตรึงตรา ชายไร้ค่ารักฟื้นชื่นเพราะเธอ.. ระนาดเอก :21: (http://imageshack.us/a/img11/5793/z5i7.png) หัวข้อ: Re: ~"ไม่รู้ตัว?"~ เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 09 มกราคม, 2557, 08:37:02 AM :23:
นั่งอ่านกานท์หวานซึ้งเขียนถึงสาว จารสาส์นกล่าวหลงใฝ่ใครกันเหรอ อ่านทวนทบ จบต้องสมองเบลอ นั่งเจิ่นเจ๋อเด๋อด๋าน้ำตาคลอ จิตละเหี่ยเสียนัก รักสลาย อุตส่าห์สื่อ ความหมายหลายพอศอ กลอนมิหวานฝ่านหดมิทดท้อ เฝ้าตามต่อ ก่อเพิ่มหวังเติมใจ เห็นพี่อ้อนกลอนเขาเย้าหยาดย้อย โถ"หิ่งห้อย"น้อยจินต์พี่สิ้นใฝ่ น้ำเนตรนองครองอ่วมท่วมทรวงใน ฉันอิจฉาหรือไร..ไม่รู้ตัว...? หิ่งห้อย :21: :18: หัวข้อ: Re: ~"ไม่รู้ตัว?"~ เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 09 มกราคม, 2557, 07:46:42 PM :21: เห็นพี่อ้อนกลอนหวานเจ้าพานโศก วิปโยกเหตุใดใจทูนหัว อันกลอนกานท์หวานคำพร่ำระรัว พี่ตอบทั่วตามแววแนวร้อยกรอง ตอบกลอนรักก็หวานสะท้านจิต เพียรประดิษฐ์คิดเตรียมคำเอี่ยมอ่อง ตอบกลอนเศร้าก็เศร้าเคล้าทำนอง ใครอ่านร้องน้ำไหลจากนัยน์ตา อย่าแง่งอนนงลักษณ์เดี๋ยวพักตร์หมอง จิ้งจกมองนวลนางเต็มข้างฝา ยิ้มกับกลอนพี่เถิดเปิดอุรา อย่าอิจฉาคนสวยด้วยเรื่องกลอน.. ระนาดเอก :29: |