|
หัวข้อ: ...ไฟมอดกลอนช้า ไฟมากลอนโชว์... เริ่มหัวข้อโดย: พชรบงกช ที่ 16 กรกฎาคม, 2556, 03:37:56 PM (http://lh6.ggpht.com/_Xhlcxbe9Nzc/SoESQ9ttYdI/AAAAAAAAU7w/ZYPhENTeY9M/s800/f9.jpg) ไฟเริ่มมอดดับลงวงศ์อักษร แต่ละกลอนจึงช้ากว่าแต่เก่า บางครั้งเขียนเพียรไปได้เพียงเงา เพราะมันเน่าเกินกว่านำมาโชว์ ไม่คิดแข่งแต่งนับลำดับขั้น แต่พิถีพิถันมิให้โหล ถึงแม้จะมิใช่คนใหญ่โต คนเห็นชื่อร้องโห! นักกลอนดัง ฉันทลักษณ์หลักใช้ยังไม่ทิ้ง จึงต้องยิ่งทบทวนหวนกลับหลัง วรรคต่อวรรคสัมผัสจัดระวัง ก็มีเผลอบางครั้งให้เห็นกัน "ผิดเป็นครู" ดูท่าว่าจะแย่ คงได้แต่เป็นครูครูอยู่นั่น มิได้เป็นอย่างอื่นเพื่อยืนยัน ว่าตัวฉันเป็นได้ไม่เหมือนเดิม จะคอยให้ใครทักมักล่าช้า ขายขี้หน้าแท้แท้แย่พูนเพิ่ม เมื่อเขียนมากควรได้อะไรเติม เพื่อสร้างเสริมชำนาญเรื่องกานท์กลอน ถึงจะช้ากว่าเก่าเต่าเรียกพี่ ก็เพื่อความดูดีไม่มีข่อน*** เรื่องเลิกลาไม่คิดจิตอาวรณ์ หากยามใดไฟร้อนกลอนมาเอง :21: (http://i882.photobucket.com/albums/ac25/Kan_ry/543361_zpsb767c3b6.gif) (http://www.klonthaiclub.com/pic/bar_210.gif) (http://www.klonthaiclub.com) *** ข่อน ว. ปั่นป่วน, ไม่สบายใจ, โดยมากใช้เป็นคําคู่ เช่น อกใจมันให้ ข่อน ๆ จะนั่งนอนก็ไม่หลับสนิท. (ม. ร่ายยาว ทานกัณฑ์). (พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒) หัวข้อ: Re: ...ไฟมอดกลอนช้า ไฟมากลอนโชว์... เริ่มหัวข้อโดย: ระนาดเอก ที่ 16 กรกฎาคม, 2556, 06:23:33 PM เขียนอะไรก็ได้ขอให้ว่าง อยากจะวางเรื่องใดก็ไม่เร่ง เพียงช่วยกันเริงรื่นอย่างครื้นเครง มิต้องเก่งขอขยันเท่านั้นพอ เขียนอะไรก็ได้ถ้าใจรัก ถึงอกหักคร่ำครวญสำนวนฝ่อ ตามแต่เรื่องแต่จิตที่คิดรอ อาจมีท้อไปบ้างอย่าร้างกัน.. ระนาดเอก :21: หัวข้อ: Re: ...ไฟมอดกลอนช้า ไฟมากลอนโชว์... เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 17 กรกฎาคม, 2556, 09:05:21 AM :34: :34: :34: ทุกทุกที่มีใจมอบให้หมด มิได้ลดหนีห่างทางสุขสันต์ แม้หลายที่น้อมนบพบทุกวัน แบ่งเวลาให้ทันเท่านั้นพอ แต่ก็มีไม่ทันงานมันเยอะ ต้องพบเจอะ ครอบครัว ถ้วนทั่วขอ มิใช่นั่ง เขียนกลอนจรหน้าจอ บ่อยครั้งรอ กินข้าว บางคราวเคือง แต่ก็ต้อง อธิบาย หลายเหตุผล ด้วยเป็นคน ชอบอ่าน ขานต่อเนื่อง ไม่ชอบเที่ยวเฮฮาเพราะว่าเปลือง..(ฮ่าๆ) พูดกับใครไม่รู้เรื่อง..เนื่องพูดกลอน..(อิอิ) :27: :27: :27: *ต่ายจะลองสีของอักษรหลายๆสีนะคะว่าวางแล้วอ่านยากมั้ย?..* |