เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: เปลวเพลิง ที่ 10 มกราคม, 2557, 03:10:18 AM



หัวข้อ: คืนรำพัน
เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 10 มกราคม, 2557, 03:10:18 AM
(http://upic.me/i/xo/yh0tf.jpeg) (http://upic.me/show/49028896)

คืนรำพัน

ในคืนที่ฉันคว้างอยู่อย่างเหงา
ไม่มีเงาใครอยู่เป็นคู่สอง
จันทร์สะท้อนแสงเงาเน่าน้ำคลอง
ฉันหม่นหมองเบือนหน้าหลบตาจันทร์

ลมประพาตหวาดหวั่นขวัญผวา
โลกส่งฟ้าสีดำมาห้ำหั่น
วังเวงเหลือ อยู่ไปเพื่อใครกัน
เปลี่ยวชีวันกับฤดีที่เดียวดาย

ในโลกแห่งความฝันวรรณศิลป์
เมื่อเพื่อนสิ้นมิตรสร่างรักร้างหาย
อยู่ก็เหมือนหัวใจใกล้จะตาย
ทุกวันวายว่างเว้นไม่เห็นเงา

โลกมันกว้างเกินไปหรือไงนะ
ฉันจึงปะพบหลามความเงียบเหงา
พบมิตรแท้ร่วมทางเพียงบางเบา
สุขแล้วเศร้าบนถนนคนละทาง

นั่งรำพันจันทร์เพ็ญเจ้าเห็นไหม
มีผู้ใดร่วมฝันกับฉันบ้าง
เผื่อคืนที่แรงฝันถึงวันจาง
คนเคียงข้างจะข้างเคียงเผดียงเดิน

มองน้ำเน่าเงาจันทร์คืนวันนี้
หอบใจที่ช้ำฟกระหกระเหิน
ด้วยไม่รู้ผู้ใดจะหมายเมิล
หรือปล่อยฉันให้เผชิญหนาว-อาลัย

ฉันคนนี้ยังคว้างอยู่อย่างเหงา
เป็นคนเก่าที่เขาหาว่าเหลวไหล
ท่ามโลกจริง โลกกลอน ฉันอ่อนใจ
ยังจะมีผู้ใดรักไหมนะ?

...............................................

เปลวเพลิง