|
หัวข้อ: ~งิ้วหนามสุดห้ามใจ~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 26 มกราคม, 2557, 08:55:14 PM (https://fbcdn-sphotos-f-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1779946_597889363614894_76937289_n.jpg) ~งิ้วหนามสุดห้ามใจ~ อ้อมกอดนี้หนาวจังแต่ยังหมาย แม้นหนาวตายก็พร้อมยินยอมสู้ ขอแต่เพียงได้กอดยอดพธู ยอมคุดคู้รู้อกนรกมี อ้อมกอดแม้นมีทางสว่างน้อย จะค่อยค่อยคลำทางแม้หมางศรี ขอแต่เพียงกอดบ้างในบางที หมางชีวีมีบ้างในบางคน ไม่แต่เพียงโหยหาคำว่าอุ่น ผ้าห่มคุ้นหนุนนอนยังจรหม่น รู้ว่าหนาวคราวลดมิอดทน รู้ว่าหล่นนรกตกก็ยอม หนาวหัวใจใคร่หนาวกว่าหนาวอื่น หนาวหยัดยืนขืนกายจนผ่ายผอม หนาวเหลือเกินเมินลดมิอดออม หนาวนี้พร้อมปีนหนามงิ้วงามใจ หากแม้นขุมสุมตกนรกนั่น บรรลัยกัลย์นั่นร้อนแม้หมอนไหม้ ยินยอมตกนรกร้อนเป็นฟอนไฟ ขอหลับไหลอกอุ่นคุณคนเดียว หนาวเหน็บเกินจะทนมิสนที่ อเวจีรองรับคอยขับเคี่ยว หนาวจนร้อนจรร่างหนทางเทียว รู้ว่าเกี่ยวงิ้วหนามสุดห้ามแล้ว :28: ก็คนมันหนาวนี่นะอิอิ.. พิณจันทร์ ๒๖ มกราคม ๒๕๕๗ nsDtrONq5Hk |