|
หัวข้อ: กำลังใจ..ในม่านหมอก เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชาย ที่ 03 กุมภาพันธ์, 2557, 07:54:39 AM :smiley53: กำลังใจ..ในม่านหมอก ๐ เอื้อมกุมกอดสัมผัสแล้วพลัดหาย แต่สยายยิ้มให้ในม่านฝัน เฝ้าไขว่คว้าทีไรหายวับพลัน จิตถลันไปสู่ผู้ส่งมา แค่ปลายก้อยยังเหนี่ยวเกี่ยวไม่ได้ กลับอ่อนไหวด้วยฤทธิ์จิตโหยหา จึงหลอกตัวทุกวันฝันทุกครา กอดกุมฝ่าความเหงาอันเศร้าใจ ได้แค่เพียงเท่านี้ที่ปลอบขวัญ ทั้งคืนวันที่ผ่านหวังธารใส ลอบสัมผัสเพียงเงาร้าวฤทัย กลับทำได้คือถวิลจินตนา ในม่านหมอกไขว่คว้าวิญญาณ์เห็น แต่แค่เป็นพร่างไอปรารถนา หลงเพียงพึ่งไอกรุ่นอุ่นกายา เพียงหลับตาลืมท้อทรมาน เฝ้าถักทอไอรักสวมถักเล่น สวมไว้เด่นตรงใจไว้ฝันหวาน เผื่อแทรกซึมลงใจคลายร้าวราน เพื่อสมานบาดแผลแด่คนไกล เอื้อมสัมผัสทุกทีที่อากาศ ยามหลงพลาดว่าเจอเธออยู่ใกล้ กับความจริงรู้ดีมิมีใคร แต่เป็นไฟปรารถนาคราคร่ำครวญ๚ะ๛ เจ้าชายในสายหมอก :smiley01: หัวข้อ: Re: กำลังใจ..ในม่านหมอก เริ่มหัวข้อโดย: เปลวเพลิง ที่ 04 กุมภาพันธ์, 2557, 12:02:13 AM ฉันลืมตาฝ่าคืนมาชื่นเช้า ในหุบเขาโอบอ้อมกลิ่นหอมหวน ดอกไม้พล่ามความรู้สึก ลึก รัญจวน คล้ายเชิญชวญชมดินถิ่นวนา หอบใจตื่นฟื้นฝันจากวันก่อน ในอาทรอ้อมกอดของหมอกหนา ม่านบางเบา...ขอแนบแอบอุรา และสูดอากาศสดรดชีวิน เหมาะเหลือเกินสำหรับการรับขวัญ นั่งเขียนกลอนอ้อนกลั่นวรรณศิลป์ ปลุกนกในหัวอกขึ้นผกบิน หลั่งธารจินตนาการสำราญใจ กำลังใจในม่านหมอก...ดอกไม้ป่า ปกปราสาทพสุธาที่อาศัย เพื่อเพื่อนเพื่อนผู้เดินทางมาห่างไกล ดมดอกไม้ คลี่หมอกม่าน อ่านบทกวี ฉันรักในไม้ดอกและหมอกเช้า รักอ้อมกอดขุนเขาเข้าเต็มที่ ที่รักมากกว่าใครในที่นี้ รักคนดี...แห่งสายหมอก...ไม่หยอกเลย ............................................. เปลวเพลิง ฮ่าๆๆๆ |