|
หัวข้อ: สวรรค์มืด เริ่มหัวข้อโดย: ประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 06 กุมภาพันธ์, 2557, 06:44:20 PM สวรรค์มืด ยามฟ้ามืดสวรรค์มัวกลัวอกสั่น ดั่งตะวันเคลื่อนลับดับสูญสิ้น สวรรค์รำไรไร้จันทรามืดฟ้าดิน น้ำตารินหลั่งไหลใจกล้ำกลืน เหลือแต่เพียงใจรักมั่นอันสดใส อยู่แห่งไหนมาปลอบขวัญฉุดฉันชื่น สวรรคมัวเพียงใดไม่คลายคืน รักยั่งยืนคงอยู่มิรู้คลาย รักคนจนดั่งวิมานตระการล้ำ มิเปลี่ยนคำตราบฟ้าดินสลาย นานสุดนานรักอยู่มิรู้คลาย รักมิหน่ายคลายไปให้โรยรา รักซื่อสัตย์ดำรงรักคงมั่น คงสักวันสวรรค์สว่างส่องทางข้า คอยหาใจดั่งไร้ตะวันแสงจันทรา ขอเมตตาต่อฉันสวรรค์มืด 2 พฤษภาคม 2556 ประทีป วัฒนสิทธิ์ ธรรมชาติธรรม http://www.naturedharma.com/data-2202.html หัวข้อ: Re: สวรรค์มืด เริ่มหัวข้อโดย: สุวัฒน์ ไวจรรยา ที่ 07 กุมภาพันธ์, 2557, 02:29:22 PM ><><><><
สวรรค์ใกล้สว่างเห็นทางแจ่ม ผ่านคืนแรมฟ้าใสไม่จางจืด รักเริ่มโลดเร็วไวไปปรู๊ดปรื๊ด ทิ้งความชืดเย็นชาลับลาไกล สุวัฒน์ ไวจรรยา ๐๗ / ๐๒ / ๒๕๕๗ (http://upic.me/i/yp/35images.jpg) (http://upic.me/show/49282646) หัวข้อ: Re: สวรรค์มืด เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 07 กุมภาพันธ์, 2557, 06:13:00 PM เมฆมืดมัวสลัวมั่งก็ชั่งมัน มองเห็นสายปลายสวรรค์อันสดใส โลกมีเช้าแล้วค่ำฉันทำใจ สวรรค์จ้ามาไรไร..เมื่อรินรี*... ธนุ เสนสิงห์ :14: รี* เป็นนามย่อของบรั่นดีไทย |