เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2557, 08:55:20 AM



หัวข้อ: อดกลั้นอยู่
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2557, 08:55:20 AM



                    เรื่องดีดีใดใดคิดไม่ออก
               อยากจะบอกอะไรคิดไม่ตก
               กลอนงามงามลำบากยากหยิบยก
               มีแต่คำสกปรกที่พรั่งพรู

                   ยินอาจารย์ท่านว่าภาษาศิลป์
               ใช้ติฉินแช่งด่าน่าอดสู
               งดวิพากษ์ยากยิ่งจริงเลยครู
               เมื่อตกอยู่ในภาวะพบอธรรม

                   มธุรสวาทีมาหนีจาก
               ถ้าพูดมากเสียหายไม่เป็นส่ำ
               สงบปากสงบใจเตือนให้จำ
               เพียรน้อมนำธรรมะประโลมใจ

                                  ธนุ  เสนสิงห์

                                     :31:



หัวข้อ: Re: อดกลั้นอยู่
เริ่มหัวข้อโดย: ประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 12 กุมภาพันธ์, 2557, 09:19:59 AM

:letter:

เรื่องของคำนำใช้กวีศิลป์
หลั่งรดรินจากจิตลิขิตใส่
อุดมการณ์ผ่านอักขราค่าความนัย
หนุนนำใช้หลายหลากมากพร้อมเพรียบ

ปลายปากกาชาวกวีมีความคิด
ออกจากจิตลึกล้ำเหลือคำเทียบ
คำหนักเบาสลับไปไม่ราบเรียบ
คำอาจเปรียบเรื่องราวเล่าสื่อกลาง

สื่อความงามความดีตามที่เห็น
สื่อประเด็นเศร้าโศกในโลกกว้าง
สื่อชั่วดีตีแผ่แนะแนวทาง
สื่อความว่างทางแนวคิดจิตวิญญาณ

สื่อของจริงสิ่งเห็นเป็นธรรมชาติ
อักษรศาสตร์เป็นบุคลาธิษฐาน
สื่อจากใจจากคิดจิตต้องการ
คำสื่อสารความคิดจิตนักกลอน

นำคำถ้อยร้อยประเด็นเห็นภาพพจน์
ผุดปรากฏแนวคิดจิตสะท้อน
ออกจากใจเพื่อสื่อถือแน่นอน
เปรียบละครโรงใหญ่ใครพบพาน

ดุจเช่นนี้ที่กล่าวตามเค้าเงื่อน
คำเสมือนสื่อเผ็ดจืดชืดเปรี้ยวหวาน
อาจมีขมกร่อยบ้างอย่างต้องการ
อักษรสารสื่อสัญลักษณ์นักกวี 

 http://www.naturedharma.com/data-2848.html 
 
ประทีป  วัฒนสิทธิ์
 12 กุมภาพันธ์ 2557