|
หัวข้อ: ~คิดถึงคนอุดรฯ~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 21 กุมภาพันธ์, 2557, 02:14:05 PM (https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn1/t1/1911718_610963128974184_1357714516_n.jpg) *ภาพสวนสาธารณะกุดป่องเมืองเลยค่ะ หากมองในภาพก็จะเห็นสถานที่ราชการและร้านอาหารโรงแรมรายล้อมอยู่ค่ะ (http://imageshack.com/a/img541/11/m4w.gif) ~คิดถึงคนอุดรฯ~ ต้องแคล้วคลาดพลาดกันนัดวันพบ มิเอ่ยจบลบใจที่ได้หวัง เพียงแต่ความต่ำต้อยน้อยใจจัง ฟากฟ้าฝั่งมองเห็นพิณเพ็ญนวล จำต้องจากพรากใจคืนให้กลับ มิอาจรับจับฝืนต้องคืนหวน ยอมถอยห่างทางใจให้รัญจวน ทุกอย่างล้วนตั้งใจที่ได้ทำ จำใจลดบทบาทเรียนขาดผึง อีกเทอมหนึ่งครึ่งมีที่เคียงขำ จากฟากฟ้า..เมืองเลย..เคยเรียนคำ ลบรอยจำคนอ้อน..อุดรธานี เมื่อเห็นความกตัญญูรู้คุณท่าน กราบอาจารย์ขานพ่อพนอศรี หวังลูกชายหมายมั่นสร้างสรรดี บุพการีทั้งสองท่านต้องการ จึงแต่เพียงเรานี้ที่ต่ำต้อย หรือจะคอยน้อยใครให้สงสาร บรรดาศักดิ์แม่ลูกปลูกข้าวทาน ครูอาจารย์ขานนี้ไม่มีเลย ยินเพียงคำ..ค่ำนี้เรามีนัด จำต้องขัดหัวใจแกล้งให้เฉย กลับบ้านกอดแม่จ๋าน้ำตาเกย คนคุ้นเคย..อุดรธานี..ไม่มีแล้ว พิณจันทร์ ๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ *คิดถึงตอนเรียนปี 2 ที่เมืองเลย นานแล้วค่ะ* (http://imageshack.com/a/img541/11/m4w.gif) หัวข้อ: Re: ~คิดถึงคนอุดรฯ~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 21 กุมภาพันธ์, 2557, 02:25:00 PM (https://fbcdn-sphotos-h-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1/1622065_610948232309007_1932203131_n.jpg) :35: แม้นมิได้เคียงวันเมื่อหันพบ แต่มิลบเลือนใจหรือให้แผ่ว แม้วันนี้ที่หายสลายแวว แต่ใจแก้วมิฝืนยังชื่นชม ...ล่องลอยตามบทเพลงบรรเลงศรี แม้นมิใช่บทกวีที่งามสมสม ฝากดินฝากฟ้าฝากสายลม วานห้อมห่มขมขื่นสะอื้นเคียง สัญญาใจให้มองที่ท้องฟ้า วันน้ำตาไหลพรากเคยฝากเสียง วันใดท้อขอใจให้มองเมียง ถ้อยคำเรียงเคียงจร อุดรธานี พิณจันทร์ ๒๐ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ pBWEFjnLqmM หัวข้อ: Re: ~คิดถึงคนอุดรฯ~ เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 22 กุมภาพันธ์, 2557, 04:48:28 PM นั่งมองฟ้าเวิ้งว้าง...ให้คว้างอก
เห็นดำเมฆเขยื้อนปกปิดรังสี- แห่งตะวันก็ยิ่งหวั่นหวาดฤดี ประหนึ่งผีขยุมขยุ้มใจ กระบัดพลันคิดถึงหนึ่งอนุช- โฉมพิสุทธิ์แต่ครั้งยังวัยใส เมื่อคราวเรียนศึกษา...มหา'ลัย เคยคบหาดูหทัย...ใฝ่ภิรมย์ เธอทอดทิ้งกันไปไม่บอกกล่าว ให้นอนร้าวหนาวหนัก...รักมิสม หนุ่ม "อุดร ฯ" สุดช้ำระกำกรม น้ำลายขมทั้งปาก...จนยากกลืน โอ้คำ "รัก" สาวเลย...ที่เอ่ยไว้ คงถูกใคร...เขาจับบังคับขืน บอกมาได้..."รักนี้...มิมีคืน ตราบชั่วผืนดินดับ...โลกลับลา" วันสุดท้ายที่อรเจ้าจรจาก มันเหมือนฉากในหนังเป็นหนักหนา พระเอกถูกทิ้งไปไม่นำพา จนแทบบ้ายืนเอ๋อ...เพ้อคนเดียว อุตส่าห์นัดกันแล้ว...ยังแจวลับ ช่างสับปรับ...ไร้ธรรมนำยึดเหนี่ยว อุปสรรคอันใด...ใหญ่นักเชียว เจ้าจึงเบี้ยว...หลบลี้...ให้พี่คอย จบ... อันนี้แถม... :21: หลุดจากห้วงภวังค์...เริ่มยั้งจิต ภาพกนิษฐ์...ค่อยจาง...ค่อยห่างถอย โอ้...เช้านี้...มีนัด...กับน้อง "ออย" สายสายหน่อย...น้อง "อ๋อง"...ต้องเตรียมตัว ศรีเปรื่อง ๒๒ ก.พ. ๒๕๕๗ * พี่ก็หนุ่มอุดร ฯ จ้า * หัวข้อ: Re: ~คิดถึงคนอุดรฯ~ เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 22 กุมภาพันธ์, 2557, 04:50:38 PM อีกแล้ว...Quote อีกแล้ว...กรรม :15:
หัวข้อ: Re: ~คิดถึงคนอุดรฯ~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 24 กุมภาพันธ์, 2557, 05:09:03 PM (http://www.matichon.co.th/online/2012/12/13553965441355396661l.jpg) ขอบคุณภาพหนาวนี้ที่ภูเรือจากwww.matichon.co.th (http://imageshack.com/a/img9/5452/7ej5.gif) ~เลยอุดรฯ (ไปแล้วฮา..)~ หนุ่มอุดรอ้อนสาวเมืองหนาวสุด แต่กลับหยุดอ้อนกันสุขสันต์ทั่ว มากมายสาวขาวจืดตามืดมัว หลายชื่อรัวอออ่างมาวางเกย หนุ่มอุดรฯก่อนนั้นเคียงฝันจิต เพราะไร้สิทธิ์คิดฝันจึงหันเฉย แม้เป็นสาวหนาวเขื่องอยู่เมืองเลย แต่มิเคยเกยหนาวหนุ่มคราวจร หากแต่ใจในสาวก่อนคราวซึ้ง ให้คำนึงถึงที่ประเพณีก่อน ผิดชั่วดีมีอายชายแรมรอน ที่ถ่ายถอนก่อนจากลำบากตน ด้วยมิสมคมงามชายตามจิต มีชีวิตติดดินครัวหมิ่นหม่น ด้วยหากินถิ่นนาประสาจน มิอาจยลคนสูงศักดิ์จูงใจ และน้อยเนื้อต่ำตนพาหม่นจิต จึ่งต้องคิดอำลาเนาฟ้าใหม่ ด้วยรู้ตัวตนนี้หาที่ไป เรียนที่ไหนใคร่จบพบปริญญา จึงแต่หลบพบหน้ามิกล้าบอก จำต้องออกมหาลัยไปบ้านป่า เป็นเรื่องเก่าของตัวรัวเล่ามา ..หมดเวลาลิเกกล่อมเห่เอย.. :28: ฮ่าๆๆเอิ๊กๆ :21: พิณจันทร์จ้า.. ๒๓ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ (http://imageshack.com/a/img9/5452/7ej5.gif) |