|
หัวข้อ: :::::นั่งเหงา...ใต้เงาไทร....? เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 21 กุมภาพันธ์, 2557, 02:40:06 PM (http://image.ohozaa.com/i/204/DLYq5Y.jpg)
ริมตลิ่งหญิงหนึ่งคะนึงเหงา ซึมซบเซาเศร้าแฝงตาแดงเรื่อ ขาดไออุ่นหนุนตักเคยพักเจือ นั่งมองเรือล่องไกลในวารี อนาถนักรักลาชะตาหนอ เจ็บเกินพอท้อใจไร้สุขี เศร้าเหงาหม่นทนหมองครองฤดี กว่าสิบปีที่พ้อ รอเธอมา ใต้ต้นไทรใบเรียวเขียวชอุ่ม ทนนั่งกลุ้มกุมขมับสลับท่า ยึดเอาเป็นที่หลักพักอุรา นั่งมองน้ำกับฟ้ารักษาจินต์ ตะวันพลบหลบต่ำใกล้ค่ำแล้ว เรือยังแจวพายจ้ำท่ามสายสินธุ์ เพียงชายเดียวเปลี่ยวดายคล้ายโรยริน มองจนชิน ลูกตา..อ๊า.า.หล่อจัง เรือลำน้อยลอยใกล้ยิ่งใจสั่น ชะรอยฉัน คราวนี้คงมีหวัง ได้คนปลอบเปรอจินต์หายภิณท์พัง โดดจากฝั่งลงน้ำ ซ่า.า.า.ต่อหน้าชาย หิ่งห้อย เขียนซะ...ไม่รู้จะลงหมวดไหนดี :28: 55555555555 :24: :30: หัวข้อ: Re: :::::นั่งเหงา...ใต้เงาไทร....? เริ่มหัวข้อโดย: เจ้าชายแห่งสายน้ำ ที่ 21 กุมภาพันธ์, 2557, 04:41:03 PM (http://upic.me/i/9e/berrytheme_com_1337.jpg) (http://upic.me/show/49759765)
นั่งยองขี้ริมตลิ่งเห็นหญิงโดด รีบเพ่นโลดเปื้อนเปรอะเลอะกากถ่าย :23: ต๊กกะใจ!เร็วรี่แบบหนีตาย ช่างไม่อายคนขี้ชีมากวน :15: หลบไปแอบแทบคลั่งหลังกอไผ่ เห็นทรามวัยโผล่น้ำขำจนร่วน ขี้ที่ลอยเต็มหัวนัวหน้านวล แมลงวันล้วนตอมหึ่งเหม็นฉึ่งเลย :20: ..................... เจ้าชายทิงนองนอย :28: :27: หัวข้อ: Re: :::::นั่งเหงา...ใต้เงาไทร....? เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 22 กุมภาพันธ์, 2557, 08:35:29 AM :24: :20:
ดำเต็มอึดฮึดโผล่โถข้าวเม่า เจอแล้วเจ้าของตัวหัวเราะเฉย หยิบมาได้ไม่ยั้งกำลังเย้ย ตรงเผงเลยปาเข้าปากมิอยากคุย ชิชะ :27: หิ่งห้อย :28::27: หัวข้อ: Re: :::::นั่งเหงา...ใต้เงาไทร....? เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 23 กุมภาพันธ์, 2557, 11:24:01 PM ริมตลิ่งหญิงหนึ่งคะนึงเหงา
ซึมซบเซาเศร้าแฝงตาแดงเรื่อ ขาดไออุ่นหนุนตักเคยพักเจือ นั่งมองเรือล่องไกลในวารี อนาถนักรักลาชะตาหนอ เจ็บเกินพอท้อใจไร้สุขี เศร้าเหงาหม่นทนหมองครองฤดี กว่าสิบปีที่พ้อ รอเธอมา ใต้ต้นไทรใบเรียวเขียวชอุ่ม ทนนั่งกลุ้มกุมขมับสลับท่า ยึดเอาเป็นที่หลักพักอุรา นั่งมองน้ำกับฟ้ารักษาจินต์ ตะวันพลบหลบต่ำใกล้ค่ำแล้ว เรือยังแจวพายจ้ำท่ามสายสินธุ์ เพียงชายเดียวเปลี่ยวดายคล้ายโรยริน มองจนชิน ลูกตา..อ๊า.า.หล่อจัง เรือลำน้อยลอยใกล้ยิ่งใจสั่น ชะรอยฉัน คราวนี้คงมีหวัง ได้คนปลอบเปรอจินต์หายภิณท์พัง โดดจากฝั่งลงน้ำ ซ่า.า.า.ต่อหน้าชาย หิ่งห้อย (http://upic.me/i/8u/0y3d5.jpeg) (http://upic.me/show/49798946) ได้ฤกษ์ดีศรีโชคโฉลกเด่น เงินทองเน้นพูนผลความจนหาย ทำงานบกมานะมิสบาย ลองเปลี่ยนขายโอเลี้ยงเสี่ยงทางเรือ เปิดร้านกันวันแรกเราแจกดะ ถึงภาระมากน้อยต้องค่อยเหลือ ลูกค้าชอบตอบตรงคงจุนเจือ ไม่ขายเชื่อมิเจ๊งเราเร่งชง ลอยเรือลำจ้ำปักมาสักหน่อย เสียงตูมลอยกระโดดร้องโอดหลง มองหนึ่งหญิงลูกครึ่งเราถึงปลง เธอพรวดลงจากท่า..เอ๊ะว่าไง หญิงครึ่งงุ่นครึ่งง่านว่ายผ่านวก หน้าตระหนกท่าหนักทำยักษ์ใส่ ดูคล้ายเรื่องในฝันเลยหวั่นใจ เธอว่าไปร้อง..เผลอมิเจอตัว มันสับสนเราฟังยังไม่รู้ ค่อยถามดูแสดงไยแจ้งมั่ว เธอเว้นตอบ..ตวาด แล้วสาดรัว อยากรู้ทั่วเรื่องเขา..เอ๊ะเอาไง โถ..แม่คุณจริงเท่าเราพ่อค้า ล่องเรือมาวันแรกโดนแปลกใส่ อย่าโกรธาสาธกเรื่องตกใจ ทานสิ่งใดมิหนีเลี้ยงฟรีกิน มีชาร้อนใส่นมอุดมหวาน ถ้าเลยผ่านโอเลี้ยงเคียงถวิล หรือนมเย็นนมร้อนอ้อนจนชิน โอวัลตินชาเขียวแป๊บเดียวชง ถ้าไม่ชอบตอบโจทย์ได้โปรดสั่ง เผื่อวันหลังมาใหม่เริ่มใจหลง เอสเพลสโซ่ม๊อคค่าถ้าเจาะจง พี่พายส่งดิลิเวอร์รี่แม่ศรีนวล เธอร้องบ้า..จ้ำพรวดอวดก้นส่าย แล้วเร่งว่ายไปลับมิกลับหวล ปล่อยเรางงสงสัยให้เรรวน เรื่องผันผวนวันแรก..โอ้ยแปลกจัง จั่นเจา หัวข้อ: Re: :::::นั่งเหงา...ใต้เงาไทร....? เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 24 กุมภาพันธ์, 2557, 11:52:47 AM :31: :21:
คนจะจมน้ำตายตะกายแหวก พ่อตาตี๋สติแตก...แปลกยังหวัง คิดแต่จะขายของน่าถองจัง ว่ายขึ้นฝั่งหนีหน้า..คนบ้าบอ มิเคยคิดสักนิดชีวิตฉัน ดู๊สิดั๊นเจอะบ้าแต่ว่าหล่อ(มั้ง) ไม่สงสารเลยหนอย!..คนลอยคอ ยังมานั่งหัวร่อฟันหลอโชว์ ขึ้นฝั่งได้กระหายนักนั่งพักเหนื่อย เรือล่องเรื่อยจึงกู่...ปูชิโน่ สักถ้วยสิด่วนนะ อย่าเลโล ถ้าโมโหอย่าหาว่าไม่เตือน รับถ้วยมองจ้องดอมช่างหอมแท้ ยกกาแฟจะซดมดลอยเกลื่อน นี่พ่อคุณทำไมไยเลอะเลือน ชักฉิวเยือนขว้างหัวด้วยถ้วยกาแฟ หิ่งห้อย :24: :30: หัวข้อ: Re: :::::นั่งเหงา...ใต้เงาไทร....? เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 24 กุมภาพันธ์, 2557, 11:23:04 PM (http://upic.me/i/as/gfvpa.jpeg) (http://upic.me/show/49817414)
ผ่านเรื่องงงสงสัยเกินใคร่รู้ อีกสักครู่เลาะรายเร่งขายแห่ มาแล้วจ้าหวานข้นมิปนแปร เย็นจริงแน่สดชื่นแสนรื่นรมย์ ลองเสียก่อนผ่อนวางห่างสะอื้น เรื่องขมขื่นลอยล่องทานของผม จะโอเลี้ยงชามะนาวหรือขาวนม ให้สุขสมสุขขีเปรมปรีดา ร้องเรียกหลงส่งเสียงสำเนียงเห่ แม่รักเร่มือกวักหักเรือหา เอ้า..ลูกครึ่งคนเดิมดินเจิมตา กลิ่นกุ้งหอยปูปลาลมพาโชย เธอร้องหลงตรงกู่..ปูชิโน่ มิเลโลเร็วรี่ฤดีโหย แก้มก็เปื้อนเป็นช่องร่องดินโปรย สีดำโรยเขียวชะกลิ่นคละไป เมื่อออเดอร์รับนำทำให้ด่วน ใส่ครบถ้วนคัดสรรของอันใหม่ คาร์เนชั่นนมแท้แน่กว่าใคร อีกกาแฟกำใหญ่จับใส่ลง อยากให้ลองของเด่นเน้นจากบ้าน คือน้ำตาลสีรำเพื่อนำหลง อร่อยแน่แม่ห้อยช้อยตอบตรง แล้วจึงส่งหยิบยื่นแด่ชื่นใจ กะเสนอเธอลองต้องชมเปราะ พูดไพเราะมธุรสด้วยสดใส แก้วลูกข่างหมุนคว้างมิห่างไกล เสียงสาดใส่เคืองขุ่นมิคุ้นเคย เธอต่อว่าต่อขานพาลเรื่องมด น่าสลดเต็มแก้วแล้วทำเฉย ความสะอาดมินำทำละเลย มีมดเกยตายเกลื่อนเปื้อนกาแฟ เราแกล้งโวยกยอดตลอดเรื่อง ทำคุยเขื่องเธอพลั้งรั้งกระแส นี่สุดยอดที่สั่งยังมิแล คือของแท้....ชะมด.....เลยอดกิน 555555 เสียดายแทน ไม่ได้ทานกาแฟชะด้วยมด ของดีระดับโลก น่ะ จั่นเจา หัวข้อ: Re: :::::นั่งเหงา...ใต้เงาไทร....? เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 25 กุมภาพันธ์, 2557, 05:06:13 PM (http://2519me.com/NTOctober/NTOsong&midi/NTOsongspic/P3090248_River_cam_sunset__$$%5B1%5D.jpg)
หม่ำไปเถอะ คนเดียวไม่เกี่ยวด้วย ของเธอฮ่วยไม่ข้องปองถวิล มีมดลอยเป็นแหน แหม..คงชิน เหม็นทั้งกลิ่นขี้หนู ดู๊..เธอทำ ตั้งแต่เช้ายันบ่ายพายจ๋อมแจ๋ม ตุ๋มต๋อมแต๋มอยู่ได้ไม่รีบจ้ำ แล้วจะขายได้หรา..!พ่อหน้าดำ จวนจะค่ำ อยู่กะที่นี่ยังไง ป่านนี้ลูกเมียคงส่งเสียงร้อง หิวจนท้องกิ่วรอพ่อไปไหน รีบจ้ำพ้นตาฉันเลยทันใด ทำหมันไส้เจิ่นเจ๋อเดี๊ยะเจอปืน หิ่งห้อย :31: :27: หัวข้อ: Re: :::::นั่งเหงา...ใต้เงาไทร....? เริ่มหัวข้อโดย: จั่นเจา ที่ 25 กุมภาพันธ์, 2557, 11:16:17 PM ขายกาแฟพายล่องท้องน้ำนี้ ปวดฤดีถล่มจนขมขื่น ด่าสาดเสียเพลียจิตคิดทั้งคืน แม่ขวัญชื่นเหตุน้อยไยถ้อยแรง เราพ่อค้ามาใหม่หัวใจสู้ ผิดเป็นครูจริงไหมใคร่แถลง เพิ่งประจักษ์รักแรกแจกแสดง เธอไยแกล้งว่าช้ำต้องทำใจ เธอคอยใครคนนั้นกี่วันแล้ว แม่น้องแก้วเขามาหาหรือไม่ บุญนำพบประสบพลันเริ่มหวั่นไกล พรุ่งนี้ให้ครวญคิดเรื่องติดตาม พายเรือพากาแฟแถทางอื่น เรื่องหวานชื่นเลิกรักสมัครถาม ความลำบากยากจนคนประณาม มิครั่นคร้ามมุ่งสู้อยู่ต่อไป อรุณแจ้งแหล่งหล้าด้วยฟ้าเปิด นอนเตลิดสายโด่งสองโมงใหม่ รีบเตรียมน้ำตั้งท่าพาเรือไว พายจ้ำใหญ่เร็วรี่เหมือนหนีโจร ปากก็ร้องเรียกขายไยหน่ายจิต ตาลอยชิดด้วยหิวชิวหาโหน ท้องโกรกกรากลากไส้ไม่อ่อนโยน อยากวักโคลนเลนร่องตาจ้องกิน พายมาได้สักหน่อยค่อยยังชั่ว ร้านตำมั่วป้ายวางข้างกระถิน ถึงดูเล็กซำเหมาเรามิชิน จิตถวิลเลยส่งมุ่งตรงไป เสียงเด็กเล็กเจี๊ยวจ้าวหมู่ชาวบ้าน สุขสราญประสาเกินหาไหน เราผูกเรือเรียบร้อยเดินลอยไกล ขึ้นฝั่งได้จิตล่องเหมือนกลองตี แม่ค้าตำเมื่อวานเธอพาลมาก ไยควงสากดีเลิศประเสริฐศรี ตำก็ตำด่าก็ด่ายามพาที แต่ละทีไฟแลบแป๊บเข้าตา มิเข้าดูอยู่ไกลใคร่สังเกต จ้องหาเหตุระวังด้วยกังขา อีกสักครู่เห็นโขลงเดินลงมา นับได้ห้าลูกสี่สามีจูง พ่อแม่ลูกช่วยกันขยันยิ่ง เสริฟไล่วิ่งพัลวันกันทั้งฝูง เราเดินลีบหนีบกายคล้ายดั่งยูง เหมือนหล่นสูงไบกอนซ้ำเดินช้ำทรวง เกือบจุดไต้ตำตอเชียวหนอฉัน มิเลยวันลาทีเธอมีห่วง กามเทพประสพพบสิ่งลวง อยากหาบ่วงดันเผลอเกือบเจอดี จั่นเจา |