|
หัวข้อ: ~โชดดี ที่รัก~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 22 กุมภาพันธ์, 2557, 10:18:11 PM (https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-prn2/t1/1779885_612164112187419_783232051_n.jpg) (http://imageshack.com/a/img545/7302/nyb.gif) ~โชดดี ที่รัก~ จำต้องจบลบลาเคียงฟ้าฝัน ลบเลือนวันสรรสุขสนุกสนาน เมื่อมิเป็นเห็นพ้องดั่งต้องการ เมื่อพบพานผ่านลบก็จบกัน ก็แล้วแต่แท้ใจของใครเจ็บ ก็แล้วแต่ใครเก็บความเจ็บนั่น แล้วแต่เธอเพ้ออื่นสดชื่นวัน ส่วนตัวฉันนั้นแค่มิแลตาม เมื่อได้จบลบเลือนเคยเพื่อนคิด ก็ไร้สิทธิ์คิดเยือนเป็นเพื่อนถาม ทุกข์สุขใดให้เลือนเป็นเพื่อนงาม จงมองข้ามยามสุขหรือทุกข์มี สำหรับฉันหันมองไม่ต้องห่วง เวลาล่วงเลยผ่านเนิ่นนานหนี หากมองเห็นเป็นหม่นปนพาที อาจฤดีมีบ้างมิห่างเดิม ขอแต่ว่าอย่าหมองตามปองจิต เมื่อความคิดผิดกันและหันเพิ่ม เธอมีใหม่ในเรือนเสมือนเติม รักริเริ่มเจิมใจคนใหม่มา จึ่งอวยพรก่อนจากจำพรากแล้ว ขอดวงแก้วโชดดีที่ปรึกษา ขอขอบคุณหนุนเอื้อเหลือคณา คนไร้ค่าลาทีโชดดีนะ. พิณจันทร์ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ (http://imageshack.com/a/img545/7302/nyb.gif) 1nk0XVkmJmg หัวข้อ: Re: ~โชดดี ที่รัก~ เริ่มหัวข้อโดย: ศรีเปรื่อง ที่ 23 กุมภาพันธ์, 2557, 07:45:37 AM ฟังวาจานงเยาว์เจ้าเอ่ยเอื้อน
ดังมีดเฉือนเถือทรวงจ้วงอุระ นอนครวญคราง...ฮือฮือ...มือเปะปะ คล้ายคนจะดับดิ้น...สิ้นชีวา เจ้าตัดเยื่อตัดใย...ไมตรีจิต เรื่องเก่าครั้งยังสนิทมิคิดหา "รัก" เคยบอก...ลืมแล้วหรือแก้วตา คำสัญญา...ที่แท้..แค่คำลวง ทุกวันพี่อยู่ไป...ด้วยใจหวัง จะคืนครั้ง...เคยหวาน...สะท้านสรวง ได้กลับคู่เคียงน้องลำยองยวง แปล่บในทรวง...เมื่อรู้...คู่ไม่คืน แค่เห็นต่าง...นงลักษณ์ก็ผลักไส ปล่อยให้ใจพี่กรมระทมฝืน ทุกขณะนอนนั่ง...กระทั่งยืน ช่างขมขื่น...หนักหนากระทาชาย หรือรักพี่ด้อยค่าราคาต่ำ แม่งามขำโสภีจึ่งหนีหาย ปล่อยคนภักดีท้อ...รอความตาย โอ้โฉมฉายใจไม้ไส้ระกำ หยิบอาก้าเร็วเถิด...ประเสริฐหญิง แล้วโปรดยิง....ตรงหัวรัวกระหน่ำ ระเบิดภาพงดงาม...ความทรงจำ ของชายช้ำให้แหลกแตกเป็นจุณ ศรีเปรื่อง ๒๓ ก.พ. ๒๕๕๗ หัวข้อ: Re: ~โชดดี ที่รัก~ เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 23 กุมภาพันธ์, 2557, 05:58:13 PM :28: ต้องขอโทษพี่ชายท้ายสระอะ คำอุระเสียงตรีพาทีหนุน มิเป็นไรต่อกลอนอ้อนดรุน ขอขอบคุณน้ำใจเอื้อไมตรี :22: จะให้ยิงสิงห์สามิกล้าดอก หรือแกล้งออกอุบายให้หน่ายหนี ให้โมโหโกรธาเป็นราวี ท้าต่อยตีมีปื่นหยิบยื่นยิง จะดีหรือยื้อใจมิให้จาก พี่ต่างหากมากใจใช่สาสิงห์ คำโบราณเปรียบชายนั้นหมายจริง มากแอบอิงสิงห์สาเปรียบค่าเลย ครั้งเมื่ออยู่เคียงกันมิหันใช่ ความอาลัยให้ซึ้งรำพึงเผย มากหัวใจให้เป็นจนเห็นเคย มากกอดเกยเคยผินเจ็บชินชา จะเอื้อนเอ่ยระทมว่าขมขื่น เคยเริงรื่นยืนเคียงแต่เพียงว่า หากน้องหลงอุบายชายวางมา ในสายตาค่าหมายสลายลง เมื่อตั้งใจใคร่จากลำบากเริ่ม ที่ประเดิมเพิ่มเหงาเป็นเงาส่ง เมื่อทางใจใคร่ครวญล้วนเจาะจง ตั้งใจบ่งแยกทาง..ก็ต่างลา :35: พิณจันทร์ ๒๒ กุมภาพันธ์ ๒๕๕๗ *ขอบคุณค่ะพี่ศรีเปรื่อง..แนะนำต่ายด้วยนะคะ* |