|
หัวข้อ: วิปริตรผิดพันธุ์กันทั่วหล้า เริ่มหัวข้อโดย: ประทีป วัฒนสิทธิ์ ที่ 07 มีนาคม, 2557, 09:46:46 PM เทวดาดิ่งลงดินกินเสพสถุล หวานละมุนอุ่นไอไม่ขัดเขิน สุนัขเห็นอาจมก้มทำเมิน มิได้เดินใกล้กรายหมายตาชม พระธุดงค์หลงป่าเลยลาลับ มิคืนกลับป่าไพรไกลอาศรม เร่ร่อนเรื่อยสู่กรุงฟุ้งคารม ชนนิยมเทศนาบ้าการเมือง จุลินทรีย์อะมีบาทัาราชสีห์ สำรากวจีด่าพระพรหมคำคมเฟื้อง ดูกูซีถึงข้างในใจประเทือง มึงเปล่าเปลืองไร้ศีลสัตย์ดิรัจฉาโน ตัวหนอนร่านพล่านเมืองเรืองอำนาจ บ่าวประกาศยึดเมืองเรื่องฉาวโฉ่ พระเจดีย์พูดได้ให้ไชโย ลั่นคุยโวสนับสนุนคุณทำดี บรรดาปราชญ์ขลาดกลัวจนตัวสั่น หลบซ่อนพลันเกรงกริ่งถึงวิ่งหนี ความเป็นปราชญ์ขาดสะปั้นลงทันที ลิงชะนีรับเป็นเพื่อนสู่เรือนชาน วิปริตรผิดพันธุ์กันทั่วหล้า ดินเป็นฟ้าฟ้าเป็นดินทุกถิ่นสถาน ยมทูตร้างเมืองยมบาล เสพทิพย์ทานอมตาลาโลกยม ประทีป วัฒนสิทธิ์ ธรรมชาติธรรม 7 มีนาคม 2557 .............................................................. อิ่มเอมใจในอักษรป้อนคำถ้อย จัดเรียงร้อยบทกวีที่คิดสรรค์ มอบกวีแด่พี่น้องของกำนัล คอยแบ่งปันสรรค์คิดจากจิตใจ ดุจดั่งเป็นเช่นกระจกส่องมองเห็นโลก มุมเศร้าโศกสันติสุขแห่งยุคสมัย มองด้วยจิตคิดคู่ธรรมนำซึ่งไท อาจต่างไปต่างมุมมองของแต่ละฅน แต่อย่างน้อยแนวคิดถึงผิดถูก คงช่วยปลูกวิจารณญาณผ่านสับสน อาจตัดสินขอกังขาพากังวล เพื่ออยู่บนถูกต้องครรลองธรรม ประทีปขอปณิธานงานอักษร ร้อยกานท์กลอนกลั่นกรองมองเช้าค่ำ เพื่อชี้เทาชี้ขาวกล่าวสีดำ ผลน้อมนำสัจธรรมค้ำสังคม ประทีป วัฒนสิทธิ์ ธรรมชาติธรรม www.naturedharma.com |