เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนให้แง่คิด => ข้อความที่เริ่มโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27 กรกฎาคม, 2556, 02:31:26 PM



หัวข้อ: ความเมตตา( กลอนกลบทกินนรเก็บบัว )
เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 27 กรกฎาคม, 2556, 02:31:26 PM
                  กลอนกลบทกินนรเก็บบัว.  
  

    
       เมตตาธรรมคือธรรมอันล้ำเลิศ       ร้ายไม่เกิดแต่เกิดสิ่งอหิงสา
     เมตตาธรรมคือธรรมค้ำโลกา           คือคุณค่าเหนือค่าบรรดาธรรม
       เมื่อยามโลกทั้งโลกวิโยคหนัก       คนขาดรักหารักอยู่เช้าค่ำ  
     โลกสีขาวหมดขาวเคล้าสีดำ           ไม่เป็นส่ำระส่ำอยู่ร่ำไป
       ก่อการร้ายคนร้ายขยายทั่ว             หลงเมามัวต่างมัวเน้นความเป็นใหญ่
     หมายแย่งชิงช่วงชิงความมีชัย         มิเข้าใจสนใจแค่เห็นแก่ตน
       เป็นคนดีต้องดีไปในทุกที่              มิใช่ ดีทำดีมีหวังผล
     ใครพลาดผิดหลงผิดขุ่นจิตทน        อภัยคนนั่นคนดีมีเมตตา  

                                                ธนุ  เสนสิงห์

                                                   :24:


หัวข้อ: Re: ความเมตตา (กลอนกลบทกินนรเก็บบัว)
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 06 ตุลาคม, 2565, 03:11:26 PM
(กลอนกลบทกินนรเก็บบัว)
:letter: :letter:
คิดถึงครูคือครูผู้คล้อยหลัง
ครูเหมือนดั่งเปรียบดั่งท่านนั่งสอน
ทุกงานเขียนครูเขียนเรียนตามจร
ทุกงานกลอนเป็นกลอนต้นแบบเรียน

แม้วันนี้จากนี้ไม่มีท่าน
แต่ผลงานคืองานอาจารย์เขียน
กฎแผนผังทุกผังเป็นดั่งเทียน
ส่องผังแนบงานแนบเนียนระเบียนวาง

จากเด็กน้อยรู้น้อยด้อยงานเขียน
เริ่มจากเรียนตามเรียนมิเคยห่าง
ค่อยปรากฎมีกฎบทนำทาง
ตำราสร้างงานสร้างผลงานมี

ระลึกถึงส่งถึงครูซึ้งซาบ
น้ำตาอาบไหลอาบทาบบทศรี
ขอตั้งใจทั้งใจให้บทกวี
ศิษย์คนนี้จากนี้สานงานครู

ระลึกคุณ

พิณจันทร์
6 ตุลาคม 2565