เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนรัก => ข้อความที่เริ่มโดย: พิณจันทร์ ที่ 25 มีนาคม, 2557, 01:00:00 PM



หัวข้อ: ~เป็นอะไรถึงได้เตือน?..เฮ้อ~
เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 25 มีนาคม, 2557, 01:00:00 PM
(https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc1/t1.0-9/1970843_627796013957562_1896366539_n.jpg)
(http://upic.me/i/5j/701401ue14lmg849.gif)

~เป็นอะไรถึงได้เตือน?..เฮ้อ~

หยอกล้อเล่นเป็นจริงนำอิงบ้าง
มิได้สร้างแตกร้าวเมื่อคราวเหน็บ
ใจอยากหยิกฉีกเนื้อเถือแถเล็บ
อยากจะเก็บอดีตมากรีดทรวง

เป็นอะไรไม่เลือกดูเปลือกปลิ้น
ปอกเปลือกกินรู้รสก็หมดห่วง
มองภายนอกออกใสข้างในกลวง
เป็นไข้ป่วงล่วงเลยถึงเชยชม

ที่ตรงนั้นหันไหนใครก็รู้
เมื่อมีผู้หนึ่งทางแอบวางขม
เรามิได้ตั้งใจให้ระทม
แต่เขาบ่มส้มหวานไว้นานเกิน

หยอกล้อจริงอิงเล่นอย่าเห็นชอบ
ที่ได้มอบตอบความทุกยามเขิน
หากมิใช้ได้คบสบพะเนิน
ก็จะเมินเดินหนีไม่มีมอง

หยอกล้อเป็นเห็นจริงคืออิงหมาย
แม้นชีพวายตายดับมิลับสอง
ทำอะไรให้เป็นดั่งเป็นคลอง
ลับไหลล่องปองเผยที่เคยเคียง

แค่หยอกล้อเรื่องจริงยังวิ่งหนี
กลับเดี๋ยวนี้ยินไหมอย่าไปเสี่ยง
อยู่นิ่งเฉยเคยไหมอย่าไปเรียง
หากเป็นเพียงเพื่อนใจจะไม่เตือน..อิอิ/

พิณจันทร์
๒๕ มีนาคม ๒๕๕๗
(http://upic.me/i/5j/701401ue14lmg849.gif)