|
หัวข้อ: เล็กกว่าโลง เริ่มหัวข้อโดย: หญิง ที่ 28 เมษายน, 2557, 06:41:40 AM :24: จิตมนุษย์นี้ไซร้ไร้ขีดกั้น ชอบเพ้อฝันสรรหามาสนอง มีอยู่แล้วมิพอขอได้ครอง มากผยองจ้องย่ำ อื่นต่ำทราม เอาตัวดี บีฑาตราหน้าเขา หัวเต็มเหามิหากล้าไปหยาม หมิ่นคนอื่นยืนกร่างช่างประณาม ใครจะหามยามหมดลม สมหน้า(กัน)บาน หญิง :13: :21: หัวข้อ: Re: เล็กกว่าโลง เริ่มหัวข้อโดย: ธนุ เสนสิงห์ ที่ 28 เมษายน, 2557, 09:35:07 AM รูปสวยใสวัยหวานตระการเด่น
กิเลสเน้นมุมมองของสังขาร เมื่อชีพลับดับดิ้นเหลือวิญญาณ มิได้การด้อยค่ากว่าท่อนไม้ เหลือบุญกรรมนำพาคราผ่านภพ ร่างต้องกลบดินแน่สุดแก้ไข เราจึงต้องมองสิ่งดีที่หัวใจ อย่าหลงไหภาพร่างอย่างมารยา ธนุ เสนสิงห์ หัวข้อ: Re: เล็กกว่าโลง เริ่มหัวข้อโดย: กรกช ที่ 28 เมษายน, 2557, 11:16:27 AM #๓๐ กิเลสะ มนุษย์นั้น มันยากถอน จะขอพร พระใด ไกลสังสาร์ ไม่อาจพ้น เพราะจิต ติดบ่วงมา กายลับลา พาปืนเสา เข้าอบาย หากไม่ ลด ละ เลิก ยังเพิกเฉย รู้ทางเลย ล่องลอย คอยสหาย จูงมือกัน หันหน้า หาความตาย ผลสุดท้าย ทิ้งร่าง ทางมืดดำ เพียงศีลห้า รักษาให้ ใจปิติ เบ่งบานผลิ พาสกนธ์ พ้นถลำ โสดาบัน บรรลุได้ ในทางธรรม เจ็ดชาตินำ นั้นรู้ สู่นิพพาน สกนธ์ : [สะกน] น. ขันธ์,กอง,ส่วนร่างกาย,ร่างกาย (ส. ; ป. ขนฺธ) |