|
หัวข้อ: อ้ายมากับคำว่าใช่.....? เริ่มหัวข้อโดย: ❀ Sasi ❀ ที่ 08 พฤษภาคม, 2557, 04:14:00 PM WNxNs1-7pd0 คนเดินดินกินแตงฝักแฟงผัก เคยมีรักรื่นรมย์สุขสมใส และแล้วเทวดาพาจากไป สุดอาลัยใจจางแทบวางวาย มานทุกห้วงช่วงช่องต้องชำรุด แทรกโศกทรุดสุดแก้ แดสลาย หยาดน้ำใสไหลหยดรินรดกาย จินต์ทุรายผ่ายผอมตรมตรอมมา เหตุบังเอิญเกินคาดพาดพิงพบ เธอทนคบดูแล..แดที่ปร่า มิดีพร้อมยอมรับ..กลับศรัทธา เฝ้ารักษายาเยียวลบเรียวรอย ซึ้งน้ำใจในทางวางมานสอง เคียงครรลองครองรักเริ่มถักสอย เฝ้ากอบก่อต่อเติมเพิ่มทยอย รู้ค่าด้อยแต่เดิมเธอเสริมมาน ขอบคุณฟ้าปรานีมีทดสอบ แล้วส่งมอบตอบคืนยื่นรักหวาน ขอรักแท้สักครั้งยั่งยืนนาน ตลอดกาลผ่านพารักถาวร ขอใจเธอนั้นเที่ยงอย่าเพียงทัก ตอกสลัก ปักตายอย่าถ่ายถอน แม้สะดุดทรุดบ้างเส้นทางจร อย่าร้างรอนคลอนคลาย นะชาย( )......? หิ่งห้อย (https://encrypted-tbn2.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSpTn7hwZXbr_-P_RBbQm3m7k_rJ2RKaUvu77OQMe6IelzR8DywDg) หัวข้อ: Re: อ้ายมากับคำว่าใช่.....? เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 11 พฤษภาคม, 2557, 09:11:06 AM :sobbing: :sobbing: อ่านบทกลอน ตอนท้าย คล้ายว่างไว้ บรรจงใจ ใส่ต่อ รอประสาน จะเป็นเรา หรือไม่ ในต้องการ จำใจหว่าน พจน์พรู ดูเชิงชาย ทุกวลี ที่กลั่น แสนรันทด ถ้วนทุกบท บาทวาง ทางเป็นสาย ประทับทรวง ห่วงหา ชีวาวาย จะขอรัก เพียงชาย ชิดหมายปอง คร่ำครวญหวน ไหม้หมอง น้ำนองหน้า ขอเป็นผ้า ซับซึ้ง พึงสนอง ปลอบประโลม โฉมเจ้า เฝ้าประคอง มิให้หมอง ดวงแด แม้เสี้ยวนาที วิริน ๑๑/๕/๕๖ :jub jub: :jub jub: หัวข้อ: Re: อ้ายมากับคำว่าใช่.....? เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 11 พฤษภาคม, 2557, 11:06:13 AM ร้องว่า “ใช่” ตัวเท่าบ้านตั้งนานแล้ว มิเคยแผ่วส่งเสียงไยเลี่ยงหนี ร้องว่า “ใช่... ใช่... ใช่” มาหลายปี ไยคนดีเมินหน้า แทบบ้าตาย :sobbing: เจอคนใหม่ “ใช่..อีกแล้ว”น้องแก้วเอ๋ย คนที่เคยกลับเมินมิมั่นหมาย หรือว่าพี่นี่หนอมิใช่ชาย จึงโบกมือบ๊าย...บาย...น่าอายจัง :sobbing: ปรางค์ สามยอด :20: หัวข้อ: Re: อ้ายมากับคำว่าใช่.....? เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 11 พฤษภาคม, 2557, 12:59:22 PM :sobbing: :sobbing: ร้องว่าใช่ ตัวเท่าบ้าน นานไปแล้ว เลยกินแห้ว ไปก่อน อ้อนทีหลัง ระรวยริน กลิ่นใหม่ ใจประดัง คนเก่าฝัง ในจิต ผิดไหมคุณ ร้องว่าใช่ หนวกหู อยู่ข้างบ้าน เจ็บดวงมาน แท้เทียว เสียวกระสุน หากฟิวส์ขาด ฟาดเปรี้ยง เสี่ยงหัวพรุน แหลกเป็นจุล ย่อยยับ รับไม่ทัน วิริน :18: :18: |