|
หัวข้อ: ...เพียงลำพัง... เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 11 พฤษภาคม, 2557, 05:28:28 AM (https://fbcdn-sphotos-a-a.akamaihd.net/hphotos-ak-frc3/t1.0-9/10153785_643910529012777_1795639314698390841_n.jpg) ...เพียงลำพัง... คืนอำลาสร้อยสนเมื่อยลข่าว น้ำตาพราวร้าวจิตให้คิดถึง เมื่อแรกเริ่มเจิมใจให้คำนึง เคยได้พึ่งแบบเรียนการเขียนกลอน ทั้งสะกิดทั้งดุมุมานะ ทั้งวาทะกำลังใจยามไหวอ่อน แม้นอยู่ไกลโพ้นทะเลเลบานอน ทุกอักษรจรห่วงมิล่วงเลย มิใช่เพียงพี่ชายได้ฝากฝัง ระนาดสั่งเคียงพี่พาทีเอ่ย ดูตัวอย่างกลอนงามพี่ทรามเชย และยังเคยยกกลอนมาจรดู บางเวลาห่างชิดทางติดต่อ แต่มิท้อรอพี่พาทีหรู อ่านกลอนงามตามเห็นเป็นพธู แม้นพี่อยู่อีกบ้านก็ผ่านมอง ถึงตอนนี้พี่จ๋าเมื่อมาเห็น สิ่งที่เป็นเห็นนัยมิใช่สอง พี่ชายใหญ่ให้ห่างหนทางปอง พี่สาวรองหมองหม่นมิสนงาน บ้านเหงาหงอยถ้อยคำมินำสน ถ้อยกมลหม่นหมองมิผ่องขาน เพียงลำพังดั่งน้องมิต้องการ เมื่อพบพานผ่านขำขออำลา พิณจันทร์ |