เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: คอนพูธน ที่ 23 พฤษภาคม, 2557, 05:42:50 PM



หัวข้อ: รอแม่มาบินหลาดง
เริ่มหัวข้อโดย: คอนพูธน ที่ 23 พฤษภาคม, 2557, 05:42:50 PM
(https://encrypted-tbn3.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcSrDSqOkyMsGaEUGG4l4KgkHp465M2FjlhZtS5sl-YjEzOSdIHP)
รอแม่มาบินหลาดง
(http://img117.imageshack.us/img117/3150/18sx3.png)
                                                  ๏ อ่อนอ่อนแดดหอมดินกลิ่นโชยกรุ่น
                                                  อุ่นแสงแก้วเรียงกันสาดตะวันสาน
                                                  ริมร่มพฤกษ์กลางไพรใบดอกบาน
                                                  นกดีดพิณยินขาน..พลางพะนอคลอ

                                                  ๏ บินหลาดงลงร่อนข้างขอนไม้
                                                  ส่งเสียงใสหนอซึ้งละมุนซึ้งหนอ
                                                  เจื้อยแจ้วลานหวานเพลินสุขเกินพอ
                                                  เก็บผลหมากฝากใครรอ..เคียงรัง

                                                  ๏ ปากคาบเหยื่อเคี้ยวเหยื่อยื่นเหยื่อป้อน
                                                  ทุกทุกอย่างพลางสอนคำแม่สั่ง
                                                  ก่อนบินท่องล่องคล้อยไปทุกครั้ง
                                                  สุขปลั่ง..คำแม่เปล่งเป็นเพลงครวญ

                                                  ๏ โอ้!!วันนี้ช่างหนาเหยื่อหายาก
                                                  บินสุดฟากยังแคว้งแรงระโหยร่วน
                                                  ลูกคงหิวรอเห่โยเยกวน
                                                  อาหารด่วนแหล่งใด..ที่ไหนมี?

                                                  ๏ หุบปีกลงตรงห้วยไม่ทันเห็น
                                                  ปัง!!กระเด็นเจ็บดิ้นยากบินหนี
                                                  พรานใจร้ายทำร้ายหมายย่ำยี
                                                  ปลิดชีพแลแม่นี้..เลือดละเลงนอง

                                                  ๏ เอยสุดอนาถพลาดลงลูกคงหงอย
                                                  ใครจักคอยป้อนข้าวแม่ยังข้อง
                                                  ลาก่อน..ทุกดวงแก้วแล้วแม่ร้อง
                                                  หมดพังภินท์วิญญาณล่อง..ไกลลับ ๚ะ๛
                                                                      คอนพูทน
(http://imageshack.com/a/img716/9523/6sd.gif)