เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนเศร้า => ข้อความที่เริ่มโดย: ป่า เขา ลำเนา ไพร ที่ 10 มิถุนายน, 2557, 09:13:11 PM



หัวข้อ: น้ำตานางครวญ
เริ่มหัวข้อโดย: ป่า เขา ลำเนา ไพร ที่ 10 มิถุนายน, 2557, 09:13:11 PM
(http://upic.me/i/7d/38images.jpg) (http://upic.me/show/51418178)

หนึ่งน้ำตาหนึ่งหยดรดลงดิน
ไม่สูญสิ้นความรักไม่เลือนหาย
อุ่นใอรักจากน้องถึงพี่ชาย
ขอจงกลายเป็นความรักผูกพัน

ยามเหน็บหนาวใครเล่าที่ให้รัก
ช่วยผ่อนหนักเป็นเบาช่วยคลายหนาว
ให้น้องซบอุ่นไอใต้แสงดาว
อันสกาวสุขใจไม่เคยลืม

อยากบอกพี่ว่าน้องนั้นคิดถึง
ห้วงคำนึงถึงรักดั่งแก้วใส
เสียงคร่ำครวญถึงพี่จากหัวใจ
น้องขอให้พี่ปลอดภัยกลับมา :35:


หัวข้อ: Re: น้ำตานางครวญ
เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 12 มิถุนายน, 2557, 05:32:05 PM

(http://upic.me/i/ik/images71.jpg) (http://upic.me/show/53493704)
review.xn--l3cjf8d8bveb.com




ทะเลคือบ้าน

เหม่อมองดาววาววิบกระพริบไหว
สุดแสนไกลในห้วงแห่งเวหา
ไร้ดวงเดือนเคลื่อนคล้อยลอยนภา
ดาวเกลื่อนฟ้าวิไลไร้เมฆบัง

แผ่วผิวน้ำสายลมพรมฟองคลื่น
คราค่ำคืนฝืนไปในความหวัง
บนนาวาลำน้อยลอยประทัง
ด้วยกำลังเครื่องยนต์ดั้นด้นไป

กับหมู่เพื่อนลูกเรือเพื่อเสาะหา
แหล่งฝูงปลาชลาสินธุ์ถิ่นกว้างใหญ่
จวบตะวันทอรุ่งจรุงใจ
เบิกฟ้าใสส่องหล้าเคียงทะเล

เก็บกู้อวนลอยลำนำเรือกลับ
ปูปลานับพอได้ไม่ว้าเหว่
ไม่มากเหมือนอดีตคิดคะเน
ไม่โซเซสินในน้ำนำชีพชนม์

หันหน้ามองแผ่นดินถิ่นชายฝั่ง
คนอยู่หลังฝากคำจำทุกหน
ลมรำเพยเชยชื่นรื่นใจดล
ดั่งกระซิบจากหน้ามนเจ้าคนดี


ขอบคุณครับ

ศิลาสีรุ้ง
๑๒ มิถุนายน ๒๕๕๗




            ขอบคุณภาพจาก  Internet ครับ