|
หัวข้อ: รักเจ้า เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 11 กรกฎาคม, 2557, 09:52:10 AM (http://upic.me/i/vm/11015932_888022197957418_3931326200563995173_n.jpg) (http://upic.me/show/55372521)
เเม้เเลกได้.. .... เจ้าเจ็บปวดรวดร้าวเนานานนัก มีไข้หนักชักบ้างเป็นบางหน ด้วยโรคร้ายหมายขยำช้ำเกินทน ยากหลุดพ้นท้นทุกข์ทั่วภายใน .. เจ็บเนิ่นอกด้านซ้ายคล้ายฤทธิ์โรค อยากสับเปลี่ยนเศร้าโศกเสียให้ได้ ขอเจ็บแทนแม้นกายจะบรรลัย หาหวาดหวั่นใดใดด้วยใจภักดิ์ .. จิตวิญญาณแห่งข้ามั่นในคู่ ยาก..ฝืนอยู่เดียวดายกายตระหนัก แม้ขาดเจ้าเคียงข้างบนทางรัก ดั่งคมหอกทะลุปักปลายฝังจม .. บุญกุศลแห่งธรรมค้ำปรโลก ข้าขอแลกทุกข์โศกกับสุขสม แม้กรรมดีมีก่อรอภิรมย์ คลายความเจ็บระทมตลอดกาล .. ใจยึดติดต่อศีลตราบสิ้นชีพ ดั่งประทีปโคมทองส่องผสาน มอบอุทิศร่างตายไร้วิญญาณ โปรดประทานรักคืนอีกสักครั้ง ... ด้วย..รักเจ้า หัวข้อ: Re: แม่สั่งให้รีบกลับ เริ่มหัวข้อโดย: บางม่วง ที่ 14 กรกฎาคม, 2557, 02:50:03 PM (http://upic.me/i/q3/bf9dac0c1aafe2e82732146d1c71bcc8.jpg) (http://upic.me/show/51877871)
ขี่ทุยกลับบ้าน สายลมโบยโชยพลิ้วผ่านทิวทุ่ง ตะวันมุ่งต่ำลงดงไม้ไหว ควันเทาจางลอยหม่นพ้นเรือนไป คือควันไฟทำอาหารกันมื้อเย็น ขี่หลังทุยลุยทุ่งมุ่งกลับบ้าน สุขสำราญบานใจใครจะเห็น เจ้าทุนเพลินเดินสบายไม่ลำเค็ญ ทุกวันเป็นกิจประจำตามที่มี ถึงหนองน้ำใกล้บ้านสานประสงค์ เห็นใครลงพงหนองจ้องนั่นนี่ สองมือต้อนจับปลามิช้าที ถาม.."เฮ้ย วี...ได้บ้างไหม คงหลายตัว".. ร้องชวนเพื่อนกลับเรือนพร้อมกันก่อน ตะวันรอนอ่อนแรงแสงสลัว เพื่อนได้ปลาในหนองสองสามตัว แม่ทำครัวปรุงอาหารพื้นบ้านเรา ขี่หลังทุยด้วยกันคืนบ้านทุ่ง ถึงทางมุ่งแยกเคหาซ้ายขวาเข้า เพื่อนหิ้วปลาเดินยิ้มไปในที่เนา ฉันก็เอาทุยขังยังคอกมัน *** ขออภัยท่าน"กวีชาวบ้าน"ครับ... ผมเขียนต่อบทกลอนของท่าน ผมนำชื่อท่านมาใส่ในบทกลอน แล้วใช้คำนำหน้าชื่อไม่สุภาพ ด้วยเจตนาใช้ภาษาเด็กบ้านทุ่งคุ้นเคยกันคุยกันครับ.. ขอบคุณครับ บางม่วง ๑๔ กรกฎาคม ๒๕๕๗ หัวข้อ: Re: แม่สั่งให้รีบกลับ เริ่มหัวข้อโดย: กวี ชาว บ้าน ที่ 14 กรกฎาคม, 2557, 03:13:53 PM เฮ้ย วี ไม่เอา ไม่เพราะ
วันหลังต้อง เรียก เฮ้ย แดง พี่แดง น้องแดง ยายแดง ตามแต่ใจเด้อ :26: หัวข้อ: Re: แม่สั่งให้รีบกลับ เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 12 สิงหาคม, 2557, 11:41:33 AM :15: :15: เห็นสาวแตง แดงแจ๋ แหนเต็มหน้า ลงงมปลา ในหนอง จ้องขาสั่น เพราะเราคน เมืองกรุง น้ำปรุงมัน จึงไหวหวั่น วอกแวก แปลกเสียจัง อยากลงลอย คอยงม กลัวตมเปรอะ หากเลอะเทอะ ขึ้นมา น้ำตาหลั่ง โดนแม่ตี ตูดลาย หมายระวัง เพราะว่าครั้ง เก่านั้น ฉันเคยโดน ขี่หลังทุย ลุยคลอง มองน้ำใส ปลิงตัวใหญ่ ไล่ตาม ยามห้อยโหน เห็นหันขวับ จ้ำอ้าว สาวตะโกน รีบกระโจน ขึ้นบก อกระรัว วิริน ๑๒/๘/๕๗ ขอแจมด้วยคน :15: :15: |