เว็บไซต์อารมณ์กลอน เว็บไซต์สำหรับผู้มีกลอนในหัวใจ..

บทกลอนไพเราะ => กลอนงอนง้อ => ข้อความที่เริ่มโดย: ดารกะ ที่ 24 กรกฎาคม, 2557, 08:22:19 AM



หัวข้อ: เธอลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 24 กรกฎาคม, 2557, 08:22:19 AM


(http://manager.co.th/asp-bin/Image.aspx?ID=2535007)

สายตาเธอลำเอียงมองเพียงเขา
คำว่าเราจึงห่างร้างไกลฝัน
เธอปล่อยจิตชิดใกล้ไปผูกพัน
ส่วนกับฉันมิแลทำแชเชือน

คิดไหมนั่นฉันมองจ้องเธออยู่
นึกหรือว่ามิรู้ดูเธอเหมือน
เธอฝันใฝ่ใกล้เขาเข้าไปเยือน
ทิ้งวางเลือนเพื่อนอย่างฉัน...เธอปันใจ

 บินหลา

 :19:


หัวข้อ: Re: เธอลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 24 กรกฎาคม, 2557, 01:36:50 PM
:15: :15:
สายตาฉัน มองไป ไร้จุดหมาย
มองสุดปลาย ฟ้าพราว หนาวสั่นไหว
ระยะห่าง ต่างกัน ขั้นฟ้าไกล
จึงทำใจ ยากเย็น ไม่เว้นวัน

คิดเหมือนก่อน เก่าเคย คบเคียงคู่
รักเริดหรู รู้ไหม ไยหวาดหวั่น
ไกลเกินกล่าว ข่าวข้น คนสำคัญ
ชิดชื่นชั้น นั้นหนา อย่าตรมตรอม
วิริน
๒๔/๗/๕๗
 :15: :15:


หัวข้อ: Re: เธอลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 30 กรกฎาคม, 2557, 07:03:09 AM
 :smiley01:

มาเจอเพื่อนเยือนถิ่นกวินศรี
ปลอบฤดีที่เฉาเข้าเกลี้ยกล่อม
ขอบน้ำใจจริงแท้แม่พะยอม
ขอรวมหลอมความช้ำนำทิ้งไป

เจอะแต่คนหลายจิตคิดมิซื่อ
เรานั้นหรือมอบรักภักดิ์ยิ่งใหญ่
อธิษฐานชาตินี้หนีชายไกล
ขออยู่ใกล้เพื่อนซี้ชื่อ"วิริน"

บินหลา

 :smiley01:


หัวข้อ: Re: เธอลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: รการตติ ที่ 16 มกราคม, 2561, 01:10:32 AM

 :15:
อย่าทิ้งเพื่อนเรือนกลอนเคยอ้อนออด
เธอลำเอียงเคียงกอดถ่ายทอดศิลป์
แล้วหยอกเอินเพลินใจจนได้ยิน
คนบนดินหดหู่แต่ผู้เดียว

ใครหลบเร้นเผ่นหนีหลายปีผ่าน
ว่าแสนนานใจปองเคยข้องเกี่ยว
ลักลอบควงดวงแดนั่นแท้เชียว
ปล่อยคนเหลียวชื่นชอบลักลอบมอง

รการตติ
๑๖ ม.ค. ๖๑
  :13:


หัวข้อ: Re: เธอลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 16 มกราคม, 2561, 08:21:01 AM
(http://upic.me/i/tk/2018-01-14_14-46-14..sasi.png) (http://upic.me/show/61919730)


พักสายตาอารมณ์ข่มคิดถึง
หวนรำพึงพาใจให้หม่นหมอง
ทรวงพังภิณท์สิ้นใสไม่เรืองรอง
น้ำตานองเนิ่นเนาเข้าแทรกทรวง

แสงกะพริบริบหรี่ที่เหลือหลง
จะยังคงคอยเคียงเพียงแค่ห่วง
เห็นเธอสุขสิ้นหม่นมีคนควง
ไร้สิทธิ์หวง...แม้ใจตรอมพร้อมยินดี

ดาร์

 :19:


หัวข้อ: Re: เธอลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: รการตติ ที่ 16 มกราคม, 2561, 02:37:19 PM

 :13:
แค่สักน้อยคอยเคียงแม้เพียงใกล้
เสียงหัวใจ ..เต้นสดับอยู่กับที่
เต้นอยู่ยงคงหมายมาหลายปี
เธอหลบลี้ ..ปล่อยใจเหมือนไม่แคร์

ปล่อยเวิ้งว้างรางเลือนดูเหมือนว่า ..
จะลับลาลอยไกลไม่แยแส
กะพริบผ่านการเยือน..แต่เชือนแช
มิเหลียวแลรู้ใจ ..ของใครเลย

รการตติ
๑๖ ม.ค. ๖๑
 :35:


หัวข้อ: Re: เธอลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 17 มกราคม, 2561, 12:59:13 PM


(http://image.free.in.th/z/ig/o0125.gif)

เลื่อนลอยร่างร้างแรมแซมห้วงหาว
รู้ไหมดาวโดดเดี่ยวเชียวพี่เอ๋ย
น้ำค้างพรำซ้ำโถมลมรำเพย
เหมือนหยันเย้ยหยามย่ำทนกล้ำกลืน

รวดร้าวเจ็บเหน็บหนาวทุกคราวครั้ง
แต่ก็ยังหยัดอยู่สู้ข่มขืน
ครั้นผ่านพบสบชายรักคลายคืน
แทบหมดลมล้มทั้งยืน...ซบผืนดิน

ดาร์

 :25:


หัวข้อ: Re: เธอลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: รการตติ ที่ 13 กุมภาพันธ์, 2561, 02:48:38 AM

(http://upic.me/i/ld/penciltop.png) (http://upic.me/show/61960186)
เกรงลำเอียงเคียงคนกมลใกล้
มอบหัวใจท้อทดจนหมดสิ้น
หากถึงวันขวัญลาถลาบิน
กลับคืนถิ่น ..ลานคำลมรำเพย
(http://upic.me/i/ui/pencilmid.png) (http://upic.me/show/61960187)
ลอยลับเลือนเหมือนก่อน ..คนอ่อนล้า
รับชะตาทุกสิ่งทนนิ่งเฉย
มิกล้าแม้บอกใบ้จากใจเลย
กลัวเอื้อนเอ่ยแท้เทียว ..ฤๅเหลียวแล?
(http://upic.me/i/wp/pencilend.png) (http://upic.me/show/61960188)



หัวข้อ: Re: เธอลำเอียง
เริ่มหัวข้อโดย: ดารกะ ที่ 13 กุมภาพันธ์, 2561, 02:02:21 PM
ตอนนี้ใจรับรู้อยู่เคียงใกล้
แต่จะนานปานใดไม่เที่ยงแน่
เขาว่าใจชายนั้นย่อมผันแปร
ตามกระแสไอที ที่วาดวาง

อาจผันผวนทวนกลับแล้วดับมืด
สักวันจืดเจื่อนลงคงหมองหมาง
สิ่งเคยวาดหวังไว้ในแนวทาง
เกรงจังสร้างสถานวิมานลม

ดาร์

 :19: