|
หัวข้อ: "ดอกรักบนยอดงิ้ว" เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 13 สิงหาคม, 2557, 06:54:16 AM "ดอกรักบนยอดงิ้ว"
ใครหรืออยากปีนงิ้วชันลิ่วสูง ด้วยทาสรักชักจูงให้ยุ่งเหยิง ปล่อยหัวใจตกต่ำระบำเพลิง เมาระเริงกาเมเล่ห์ความรัก จิตอันซ่อนอ่อนไหวใต้วงกต ทางเคี้ยวคดลดหลั่นกั้นสลัก ดูวุ่นวายวนเวียนอิดเอียนนัก คราจูงชักดึงเร้าเรื่องคาวใด พบหน้ากันครั้งแรกก็แปลกอยู่ พิศเสียงดูรู้เห็นเป็นแบบไหน เพ่งท่าทางอย่างนั้นอันหวามใจ ตรองนิสัยใคร่หลงดงมายา กลิ่นกายอันยวนเย้าเร้ารู้สึก ในสำนึกดึงไว้ใช่แน่นหนา คือมนุษย์ผุดว่ายใต้เวลา ของกามาม่านงิ้วพลิ้วรำบาย ความรักบานม่านตาเลือนพร่าบอด รักบานยอดปลายงิ้วเป็นทิวสาย มิรู้หนามแหลมตำทำระคาย ยลยอดปลายตาพิศหวังปลิดครอง ป่ายปีนทั้งร่างกายที่ไหวเปลี้ย หนามไล้เลียทิ่มแทงแหยงสยอง หวังเชยชิดปลิดดอกออกเรืองรอง เหมือนรักมีเจ้าของจึ่งหมองตรม เป็นความบาปหรือผิดที่คิดรัก ติดกับดักหัวใจไม่เหมาะสม คงไม่ผิดหรอกรักหากแค่ชม แต่คงล่ม "เพราะทำ" ย้ำบาปรัก ดาวเอง "มาลัยดอกงิ้วริ้วลายดอกรัก" (http://aromklon.com/index.php?topic=5800.msg22670#msg22670) หัวข้อ: Re: "ดอกรักบนยอดงิ้ว" เริ่มหัวข้อโดย: ปรางค์ สามยอด ที่ 13 สิงหาคม, 2557, 09:03:10 PM :30: "ดอกงิ้วในดวงใจ" กลิ่นดอกงิ้วยียวนชวนใจฝัน แม้สูงชันเพียงใดใคร่รู้จัก เฝ้าชะแง้แลมองอยากลองนัก อยากพิงพักภิรมย์ชื่นชมนวล แต่ก็กลัวนิรบาลจะพาลโกรธ จะลงโทษหนักหนาพาใจป่วน แต่เสน่ห์เล่ห์นางช่างเชิญชวน กลิ่นอบอวลรวนเรใจเพพัง พิษดำกฤษณาพาลุ่มหลง กิเลสคงลอยฟ่องด้วยปองหวัง อีกตัณหา,ราคะ,นะจังงัง มโนสั่งสืบสานวิมานดิน ศีลข้อสามห้ามไว้พาใจฝ่อ แต่ก็ขอสักครั้งใจยังดิ้น ดั่งโคถึกคึกคะนองอยากลองบิน ขอได้กินหญ้าอ่อนตอนมีแรง คงเป็นเพราะบุพเพเข้าเห่กล่อม หลงกลิ่นหอมมาลีพร้อมพลี,แบ่ง ดอกงิ้วเอยแสนงามหนามทิ่มแทง จนเลือดแดงไหลรินยังยินดี ขอคลุกเคล้างิ้วงามยามลิ้มรส สีสวยสดชวนชมสมใจพี่ ระเริงรื่นชื่นบานผ่านฉิมพลี งิ้วดอกนี้ขอจองครอบครองนาง ปรางค์เอง :22: หัวข้อ: Re: "ดอกรักบนยอดงิ้ว" เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 14 สิงหาคม, 2557, 02:52:35 PM งิ้วสะท้านหวั่นไหวในลมหวน
พลิ้วรัญจวนชวนฝันยันสว่าง เพียงผ่านแผ่วแก้วหูอยู่บางบาง แทบแพ้ทางเรียวปากออกจากชาย งิ้วพลิ้วลมพรมพื้นอยู่ดื่นดาษ มิผุดผาดดั่งงิ้วปลายทิวสาย เริงร่ารอผู้บ้าคลั่งอย่างท้าทาย เชิญปีนป่ายคลอเคล้าเอาตามใจ สะบัดพลิ้วพลางหลอกเป็นดอกรัก ภูมรินบินทักกวักดอกไหว ร่ายสุคนธ์ยวนยั่วอยู่ทั่วไป ภูวนัยจงมาคว้าชื่นชม ดอกรักเลือดรอชิมลิ้มรสเลือด จะได้เชือดนิ่มเนื้อเถือให้สม ลิ้มโลหิตจิตตกอกตรอมตรม จะระทมเช่นไรไม่สะท้าน หนามแหลมคมกว่ามีดจะกรีดเนื้อ หากแม้นเชื่อสิ่งเห็นเป็นความหวาน แลหวังปลิดดอกงิ้วที่พลิ้วบาน ด้วยหลงร่านดอกงิ้ว..จะพลิ้วรอ :21: (กราบขอบพระคุณลุงปรางค์ที่ให้ความช่วยเหลือชี้แนะปรับปรุงค่ะ) |