|
หัวข้อ: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 13 สิงหาคม, 2557, 09:07:27 PM (http://1.bp.blogspot.com/-cjc7RBFbOsI/UT34YvcY_GI/AAAAAAAACCg/Fd2Jl6z3hmA/s1600/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B1%E0%B8%9A%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B8%E0%B8%87%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%99%E0%B9%83%E0%B8%AB%E0%B9%89%E0%B8%AA%E0%B8%A7%E0%B8%A2%E0%B8%AB%E0%B8%A7%E0%B8%B2%E0%B8%99-5.jpg)
"มุมกาแฟ มุมวิเวก" :coffee: โต๊ะตัวเล็กสีขาวพราวพิสุทธิ์ ดูเข้าชุดที่นั่งข้างหน้าต่าง ม่านรับลมพรมพลิ้วผิวแผ่วบาง หลบมุมอย่างโดดเดี่ยวเลี้ยวด้านใน มุมสงบกลางร้านอันครึกครื้น ขอตั้งหลักพักฟื้นก่อนยืนใหม่ จิบกาแฟถ้วยโปรดรสพอใจ อย่างละไมอารมณ์พรมอุรา กาแฟกรุ่นอุ่นร้อนซ่อนความคิด ยากจะปิดทิ้งร้างทางก้าวหน้า คือต่อสู้ดิ้นรนขนเงินตรา หรือตัณหามนุษย์ต่างรุดทำ เพื่ออะไรกันแน่แง่ชีวิต จึงลิขิตทิศเดินเพลินถลำ แสวงเพื่อสิ่งใดใครเล่านำ จึงยอมสิ้นจองจำคำว่างาน มีแก่งแย่งขัดขวางช่างน่าขัน มีเย้ยหยันหยามเหยียดเบียดต่อต้าน มีทำลายฉ้อฉลด้วยกลพาล ยืนตระหง่านบนเกียรติเบียดอีกคน จิบกาแฟเบาขมรสกลมกล่อม เอาล้างย้อมความล้าระอาหม่น ยังต้องก้าวกลับสานงานวังวน พบกับกลเหลี่ยมเล่ห์เพทุบาย เถอะหนึ่งช่วงล่วงเวลาเข้ามาผ่อน จิบกาแฟอุ่นอ่อนซ่อนใจหาย ผ่อนอารมณ์ข่มเครียดเบียดใจกาย กลิ่นกาแฟพลิ้วคลายให้อารมณ์ สิ้นกาแฟเลิศรสหยดสุดท้าย คือสัญญาณท้าทายในโลกขม หากสำลักชักชืดพะอืดอม กาแฟพรมกลิ่นหอมพร้อมล้างใจ :29: ดาวจัง หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 14 สิงหาคม, 2557, 07:37:31 AM (https://scontent-b-sin.xx.fbcdn.net/hphotos-xpf1/v/t1.0-9/p480x480/10570509_699277853476044_7461480464047957801_n.jpg?oh=9afbecf89e00aedaa10917302826dcaf&oe=547D460B)
*โต๊ะที่พิณจันทร์นั่งเขียนกลอนดื่มกาแฟค่ะ* ..มุมกาแฟ มุมแลมุม.. มุมกาแฟแลวิเวกเป็นเอกถ้อย เหมือนนั่งคอยน้ำตาลเติมหวานให้ แม้นมิกล้าพาหวานน้ำตาลไป แต่ทรวงในให้สานดุจตาลมี แม้นมิได้นั่งดื่มแลปลื้มรส มิเคยหมดบทปลื้มด่ำดื่มศรี คอยชะเง้อเลอขานงานกวี ดวงฤดีมิเผลอชะเง้อคอย มิเคยลืมมุมหนึ่งยังซึ้งจิต เนรมิตนับดาวทุกคราวหงอย เนรมิตถ้อยคำร่วมสำออย เกิดดาวน้อยถ้อยขามเดินตามมา เป็นอย่างไรหลบมุมมิสุมถ้อย เพียงสักน้อยคอยตาลที่หวานกว่า สักเพียงนิดคิดถึงซึ้งวาจา กาลเวลาหมุนเวียนมิเปลี่ยนแปลง หากแม้นมองถ้อยสุมในมุมอับ ขอคำนับกับคำล้ำแถลง แม้นมิอาจคาดคั้นนั่นแสดง น้อมจิตแจ้งแรงใจมิไกลกัน หากแม้นมีที่หมองครองมุมอับ ขอเคียงรับกับสิ่งเป็นจริงนั่น แม้นมิได้เคียงทุกข์อยู่ทุกวัน แต่ทรวงมั่นคงหมายมิหายเลย หากแม้นมุมยังมีบางที่ว่าง ขอนั่งข้างจิบกาแฟมิแลเฉย แม้นกาแฟรสขมผสมเกย แต่ก็เคยร่วมขมระทมทาง ด้วยมิอาจคาดเดาที่เนานั้น หากทุกข์หันมาสิงอย่าทิ้งขว้าง ขอเป็นหนึ่งชิดใกล้มิตรไม่จาง อยู่เคียงข้าง พิณนรี พี่พิณจันทร์. :29: คิดถึงจัง รักจัง ..ต่ายจัง.. หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 14 สิงหาคม, 2557, 01:01:18 PM จิบกาแฟหลังเที่ยงเลี่ยงเคืองขุ่น
กาแฟอุ่นกรุ่นไอไล้โลมขวัญ ผ่านครึ่งแง่แค่ครึ่งในหนึ่งวัน พบสิ่งอันหลายหลากยุ่งยากใจ หลับตาชิมกาแฟแก่ถึงรส ปานจะบดอารมณ์อันขมไหม้ เสียสิ้นจางลางเลือนจนเลื่อนไป แทนรู้สึกนั้นไว้ในกาแฟ จิบกาแฟลิ้มรสหยดสุดท้าย หมดเวลาผ่อนคลายหลายเรื่องแก้ ลุกจากที่ลาก่อนความอ่อนแอ ท้ายก็แค่เงาจาง..แกล้งขวางเรา ยิ้มสุดท้ายหลังเที่ยงเสี่ยงดอกรัก ส่งเข้าทักคู่ชิมที่ปริ่มเหงา กระต่ายน้อยพบกันวันเบาเบา กับกาแฟถ้วยเก่าเราสองคน :21: ดาวดาวนะ หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: ศิลาสีรุ้ง ที่ 17 สิงหาคม, 2557, 02:24:58 AM (http://upic.me/i/2o/1247828638.jpg) (http://upic.me/show/52337053)
/upic.me/show/52337053] ห้วงคำนึง ร้านกาแฟ ได้โต๊ะนั่งริมหน้าต่าง เห็นวิวกว้างเพลินตาพาส่งผล มุมสวยงามเหมาะจังมานั่งยล ร้านโอ่โถงผู้คนเริ่มพอมี มุมสงบของฉันนั้นไม่หวัง ขอเพียงนั่งพักกายในวิถี สั่งกาแฟหอมกรุ่นอุ่นชีวี ขนมมีเคียงจานจัดมาวาง ปล่อยความคิดลอยไปไร้จุดหมาย ฝนพรั่งพรายปรายมานอกหน้าต่าง สายลมอ่อนพัดซ่ามาเจือจาง หมอกลอยคว้างละลิ่วโชยฉิวไป นั่งเหม่อมองปล่อยจินต์บินท่องฟ้า ทิวเมฆากอดขุนเขาเนาไศล ทะมึนครึ้มชะอุ่มตะคุ่มไกล ซับฝนไว้ให้ฉ่ำน้ำชุ่มดิน จิบกาแฟหอมนุ่มกลุ่มควันฉุย มีเสียงคุยตามสบายให้ถวิล บ้างก็บ่นฝนฟ้าพายลยิน ท่วมหมดสิ้นระทมจมบาดาล มีเวลาพาคิดคะนึงหวน ได้ทบทวนโน่นนี่ที่พ้นผ่าน ทำถูกบ้างผิดบ้างบางประการ ย้อนกลับธารเวลาอดีตนำ ฝนยังโรยโปรยปลิวดั่งพลิ้วม่าน มวลดอกไม้ฉายฉานชื่นบานฉ่ำ คลี่ดอกช่อล้อเหลิงเริงรำบำ กลางฝนพรำพร่างพรายสุดสายตา ขอบคุณครับ ศิลาสีรุ้ง ๑๗ สิงหาคม ๒๕๕๗ (http://upic.me/i/1h/nm125.gif) (http://upic.me/show/20656361) ขอบคุณภาพจาก Internet ครับ หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 17 สิงหาคม, 2557, 07:09:28 PM (https://encrypted-tbn1.gstatic.com/images?q=tbn:ANd9GcR2YjrBCsqOD9DLwyiRctgYtnnMA1udSa6qFqW0B0AF4VSMUQ2Z)
"มุมกาแฟ มุมใจ" จิบกาแฟยามบ่ายในวันหยุด โลกยังรุดก้าวไปในข้างหน้า ยังหมุนเวียนเปลี่ยนไปใต้เวลา มิอ่อนล้ายังเป็นเช่นทุกวัน หากหัวใจเราสิที่ร้อนเร่า หรือพบกับความเหงาเข้ามาผัน เป็นอารมณ์ขมกลืน,ขื่น,หวาน,มัน จะเกิดทุกสิ่งอันนั้นก็เรา คิดอาจคล้ายฟุ้งซ่านดังม่านหมอก พลางตากลอกหลอกใจทำให้เศร้า เพียงควันฟุ้งกาแฟแค่เบาเบา ล้วนสร้างเงาบังตาถ้าปิดใจ มุมกาแฟมุมใจในทางกลับ แค่ตั้งหลักย้อนนับกับคิดใหม่ ผ่อนคลายก่อนเรื่องเดิมที่เติมไฟ ก่อนจะไหม้อารมณ์ระทมนาน ละสายตามุมไกลมาใกล้บ้าง โต๊ะข้างข้างยิ้มไปให้หวานหวาน มิตรภาพอาบใจได้เบ่งบาน ได้พบพานรู้ใจคล้ายกาแฟ มองในตรึกลึกลงตรงดวงหน้า เราต่างมาเพื่อพบกลบรอยแผล สุขทุกข์เศร้าเหงาชังบ้างอ่อนแอ ล้วนแล้วแต่มิต่างอย่างธรรมดา ถอนหายใจพร้อมยิ้มก่อนชิมรส กาแฟบดรสเข้มเต็มเติมค่า กู้สำนึกตรึกใจให้กลับมา พร้อมฟันฝ่าอีกครั้งยังพรุ่งนี้ :coffee: กาแฟคุณศิลาน่าดื่มเป็นยิ่งนัก :32: หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 28 สิงหาคม, 2557, 08:01:40 AM :15: :15: อันกาแฟ แท้นั้น ฉันไม่ดื่ม และก็ลืม มันไป ในทุกที่ ด้วยเหตุแพ้ คาเฟอีน ยีนด้อยมี ดื่มทุกที มือสั่น หวั่นฤทัย มึนงงงวย ด้วยฤทธิ์ คิดไม่ออก มือเย็นเฉียบ เอ่ยบอก ช้ำชอกไหม เลิกเด็ดขาด ขยาดนัก จึงพักไป ไม่เข้าใจ เหมือนกัน ฉันพูดจริง ยามแต่งกลอน นั่งนึก ไม่คึกคัก แต่งกลอนรัก กลอนเศร้า เย้าหยอกยิ่ง แต่งกลอนหวาน ไม่เป็น เล่นเหมือนลิง หรือเพราะหญิง ขาดกาแฟ แน่เลยเชียว วิริน ๒๘/๘/๕๗ :15: :15: หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 28 สิงหาคม, 2557, 11:32:27 AM (https://scontent-a-nrt.xx.fbcdn.net/hphotos-xpa1/v/t1.0-9/10647010_705695959500900_4465476889895284789_n.jpg?oh=7ddc2d217881eff8667c4f5828ab1314&oe=546A8885)
....กาแฟใจ.... อันกาแฟแท้จริงขออิงว่า เช้าตื่นมาพาใจให้เฉลียว ความเคยชินกินดื่มมิลืมเทียว อาจมิใช่ถ้วยเดียวเดินเทียงชง ดื่มกาแฟทุกเช้าต่างเฝ้าคิด ว่าเสพติดคาเฟอีนคนกินหลง ด้วยมิรู้อย่างไร คือใช่งง แต่ก็คงมีติดหากคิดไป แต่กาแฟแลชิมก็อิ่มท้อง ตื่นเช้าต้องรีบเร่งตัวเองให้ ออกเดินทางทำงานรีบผ่านไว มีอะไรรองท้องคือต้องทาน ได้กาแฟร้อนร้อนดื่มก่อนจาก ทั้งยังฝากคำไว้จากใจขาน คิดถึงจังรู้ไหม เขียนใส่กานท์ วางหน้าบ้านทุกวันก่อนหันลา และกาแฟกลางวันก็หันดื่ม ทั้งยังปลื้มยืมใจคนใฝ่หา ทำงานไปให้ชิมอิ่มทันตา ยังหันมามองใจคนไกลกัน ในบางมุมสุมจิตความคิดถึง ให้รำพึงถึงเขาดุจเงานั่น แค่เวลาห่างไกลไม่ถึงวัน ใจยังหันฝันแต่กาแฟเธอ. พิณจันทร์ ๒๘ สิงหาคม ๒๕๕๗ หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมมืด" เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 04 ธันวาคม, 2560, 10:34:30 PM “มุมกาแฟ มุมมืด”
จิบกาแฟยามว่างพลางนั่งพัก หยุดตั้งหลักเพื่อสู้อยู่เสมอ ลองทบทวนเรื่องราวที่เราเจอ ย่อมมีเผลอผลีผลามตามอารมณ์ คอยไล่เรียงเรื่องราวที่เราพบ ตลอดครบสิ้นวันอันขื่นขม หรือมีสุขคลุกเคล้าให้เราชม ในโลกกลม/อมเทาเคล้าสีคราม กลิ่นกาแฟหอมหวลชวนลิ้มรส ปฐมบทความคิดติดคำถาม กำเนิดนัยอยากรู้อยู่ทุกยาม ใดคืองามเนื้อแท้แก่โลกมี ไยความคิดกำหนดแต่บทเศร้า กักขังเราเอาไว้ไม่อาจหนี ความหม่นหมองจองจำตามราวี กัดกร่อนใจเช่นนี้มีทุกวัน หรือโลกเปลี่ยนไปไกลเกินไขว่คว้า จินตนาจึงพล่านผลาญความฝัน ให้รู้สึกวูบไหวตามไม่ทัน เศร้าจึงเกิดอนันต์นั้นมากมาย หลับตาลงถอนใจในท้ายสุด ขอเพียงหยุดพักผ่อนให้ร้อนหาย มุมกาแฟมุมเก่าเล่าบรรยาย เพียงมุมมืดสลายคลายจางลง :23: พิณนรี คนเฝ้าบอร์ด หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 05 ธันวาคม, 2560, 09:09:52 AM เงาตะคุ่ม มุมมืดเสียงครืดคราด แสงหรี่พาดเลือนรางพรางตาบ่ง สันนิษฐานวามวูบวัดรูปทรง เป็นอนงค์แบบบางร่างแช่มช้อย กรุ่นกลิ่นเข้มอวลอบตลบฟุ้ง หอมจรุงรัญจวนเย้ายวนปล่อย ให้สาวเท้าตามฉมพร่างพรมรอย แล้วหยุดคอยเบื้องหน้าสุดาดวง กำดินสออีกมือถือกระดาษ เป็นนักวาดนักประพันธ์ฝันโชติช่วง ฤานักกลอนอ่อนไหวไล้โลมทรวง มาปลดปวงขื่นขมปรารมภ์กลอน จึ่งมอบไมตรีจิตมิตรภาพ จักขอทราบนามพริ้งมิ่งสมร “พิณนรี”ดังเอ่ยเผยงามงอน มินิ่งนอนรีบน้อมค้อมคำนับ แหะแหะ...นี่อาจารย์เราในเงานั่น นั่งเร็วพลันรบเร้าเย้าขานขับ ช่วยถ่ายทอดวิชาอย่าช้าครับ พร้อมสำรับขนมทั้งนมเนย จิบกาแฟไขว่ห้างนั่งอย่างเท่ สุดคะเนโชคพาชะตาเอ๋ย ได้กินฟรีวลีฝึกมินึกเลย สุขเสบยกับรสนุ่ม มุมกาแฟ Soul Searcher Inspired to write 5/12/2017 :12: หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 05 ธันวาคม, 2560, 05:15:43 PM “มุมของเรา ๑”
จิบกาแฟอีกครั้งหลังบ่ายคล้อย บรรจงค่อยยกดื่มลืมสิ่งแย่ โลกหมุนเวียนเปลี่ยนขั้วมากตัวแปร บ้างยากแก้คืนกลับคล้ายอับจน รู้ทั้งรู้โลกเราคละเคล้าสิ้น ยังถวิลครวญคร่ำถามเหตุผล ยากวัดหาค่าใดในตัวคน แม้ตัวตนของเราเกินเข้าใจ จิบกาแฟยามเย็นเห็นบางสิ่ง แท้เรื่องจริงคือฉันนั้นอ่อนไหว จับอารมณ์มิทันเหตุผันไว จะโทษใครกันเล่าเข้ากับตัว หยุดกาแฟแก่เข้มที่เต็มรส ลืมสิ้นหมดกงเกวียนที่เวียนหัว ลบอารมณ์หม่นเศร้าที่เรากลัว เผยยิ้มยั่วท้าทายให้กับมัน กาแฟหยดสุดท้ายในถ้วยนี้ จะเปลี่ยนสีสดใสไต่ความฝัน นิ้วนางเรียวกลึงแน่นแท่นพู่กัน กระดาษนั้นขอสื่อลงมือโซล :14: V V V V :21: หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 05 ธันวาคม, 2560, 10:17:14 PM
หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: masapaer ที่ 06 ธันวาคม, 2560, 10:38:05 PM :31: อาร๊าย!!!ใครเลี้ยงคุณ :15:
(ขอต่อกลอนต้นฉบับของตัวเองเด้อ อันที่แล้วทิ้งให้คุณโซลมาต่อน่ะ :28:) “มุมของเรา ๑” จิบกาแฟอีกครั้งหลังบ่ายคล้อย บรรจงค่อยยกดื่มลืมสิ่งแย่ โลกหมุนเวียนเปลี่ยนขั้วมากตัวแปร บ้างยากแก้คืนกลับคล้ายอับจน รู้ทั้งรู้โลกเราคละเคล้าสิ้น ยังถวิลครวญคร่ำถามเหตุผล ยากวัดหาค่าใดในตัวคน แม้ตัวตนของเราเกินเข้าใจ จิบกาแฟยามเย็นเห็นบางสิ่ง แท้เรื่องจริงคือฉันนั้นอ่อนไหว จับอารมณ์มิทันเหตุผันไว จะโทษใครกันเล่าเข้ากับตัว หยุดกาแฟแก่เข้มที่เต็มรส ลืมสิ้นหมดกงเกวียนที่เวียนหัว ลบอารมณ์หม่นเศร้าที่เรากลัว เผยยิ้มยั่วท้าทายให้กับมัน กาแฟหยดสุดท้ายในถ้วยนี้ หมดเวลานาทีที่มุมฝัน เก็บรู้สึกเย็นเฉียบแสนเงียบงัน รอประจันอีกครั้งยังพรุ่งนี้ :coffee: “มุมกาแฟ มุมของเรา ๒” :coffee: กว่าจะบ่ายอีกครั้งช่างหน่วงหนัก กว่าจะพักสักหนแทบรนหนี กว่าจะดื่มกาแฟแค่นาที ก็ป่านนี้จวนค่ำตามอีกวัน มีหลายหลากเรื่องราวที่เราพบ ย่อมประสบบ่อยได้ให้หวาดหวั่น กระทบใจไปหน่อยค่อยว่ากัน เพียงแค่กั้นจินตนาบางคราคราว จิบกาแฟพักผ่อนตอนว่างว่าง ก็มีบ้างคิดเตลิดเกิดดำขาว ร้อยสาระกระทบมานพันเรื่องราว ใจก็ร้าวรอแยกจะแหลกลาญ จิบกาแฟ/รดใจให้ล้างฝุ่น ที่คุกรุ่นเชื้อไฟให้ข้ามผ่าน ดับอารมณ์ข่มใจไม่ขุ่นนาน แล้วเบิกบานกับคู่ผู้เคียงใจ หมั่นสบตาส่งใจไปใกล้ชิด รักสนิทเช่นเดิมเพิ่มรสใหม่ มุมของเราเท่านี้มิมีใคร เธอฉันไงกาแฟแค่สองเรา :33: :jub jub: ดาว คนรักกาแฟ หัวข้อ: Re: "มุมกาแฟ มุมวิเวก" เริ่มหัวข้อโดย: โซ...เซอะเซอ ที่ 12 ธันวาคม, 2560, 12:12:03 AM ...อ้าวงั้นผมก็ไม่ต้องเลี้ยงคืนแล้วสิ ดีดี ครับ กำลังอยู่ในโหมดประหยัดพอดี...แหะแหะ :12: |