|
หัวข้อ: เรื่องของกลอน เริ่มหัวข้อโดย: พิณจันทร์ ที่ 20 สิงหาคม, 2557, 05:22:13 PM (https://fbcdn-sphotos-e-a.akamaihd.net/hphotos-ak-xfp1/t1.0-9/p417x417/1609752_700393950031101_7508354588659488274_n.jpg)
...เรื่องของกลอน... หากแม้นบทเมียผัวยั่วสวาท หากแม้นขาดวาดหนีจะดีไหม ก็มิอยากเจ็บแปลบแสบที่ใจ ที่ใครใครให้ปองหรือต้องการ หากแม้นจดลดไปแล้วใคร่หาย เพื่อนหญิงชายหมายใดให้สื่อสาร ความถนัดชัดแจ้งเขียนแต่งนาน จนผู้อ่านขานเปรื่องนั่นเรื่องจริง หากแม้นลดลงบ้างเขียนสร้างสรร ขอโปรดหันมองไปมิใช่หยิ่ง ด้วยความรู้น้อยไปมิไหวติง เพราะทุกสิ่งอิงชัดปัจจุบัน มีสิ่งใดให้ปริดำริเถิด จะได้เกิดปัญญาเขียนมานั่น เขียนอกหักรักคุดอยู่ทุกวัน เบื่อเหมือนกันหันอ่านที่ผ่านมา ขอขอบคุณทุกท่านนั้นญาติมิตร ด้วยมีจิตมีใจรักใคร่หา คงสมควรนั้นแลแก่เวลา กลอนภรรยามากสามีอย่ามีเลย พิณจันทร์ ๑๖ สิงหาคม ๒๕๕๗ หัวข้อ: Re: เรื่องของกลอน เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 21 สิงหาคม, 2557, 08:19:00 AM :15: :15: :15: เรื่องผัวเมีย เพลียใจ ได้พบเห็น แทบไม่เว้น แต่ละวัน ฉันว่าเอ่ย เป็นปัญหา สังคม ใช่ชมเชย แค่มาเปรย ให้ฟัง เพื่อยั้งคิด คนห่างวัด ห่างวา หาตัวช่วย โลกออนไลน์ อีกด้วย อวยสนิท หลอกเล่นลวง กันไป ในชีวิต สุดท้ายปิด ตำนาน ท่านตรองดู แอบลักลอบ คบกัน คือปัญหา พอจับได้ ขึ้นมา น่าอดสู ต้องทะเลาะ ต่อยตบ เพราะคบชู้ แยกกันอยู่ สุดท้าย หน่ายเลิกรา วิริน ๒๒/๘/๕๗ :15: :15: หัวข้อ: Re: เรื่องของกลอน เริ่มหัวข้อโดย: hort39 ที่ 21 สิงหาคม, 2557, 11:45:04 PM จะเขียนกลอนแบบใดเขียนไปเถิด
ถ้าใจเกิดสุขสันต์สุดหรรษา เขียนไปตามความคิดจิตเจตนา ตามลีลาอารมณ์สมใจปอง เรื่องเขียนกลอนไม่เคยเบื่อเชื่อหรือไม่ เขียนจากใจที่ชอบตอบสนอง เขียนอ้างอิงคุณธรรมตามครรลอง ตามมุมมองคิดเห็นที่เป็นไป ถ้าจะท้อก็เพราะคนเคยคบหา ทำอ่อนล้าแรงกลอนเกินทนไหว วงการกลอนเข้าใจยากลำบากใจ ขอหลีกไกลขอเป็นแค่คนเขียนกลอน :24: หัวข้อ: Re: เรื่องของกลอน เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 22 สิงหาคม, 2557, 07:50:50 AM :15: :15: อย่าไปสน คนอย่างว่า พาหงุดหงิด ทำให้จิต สลด โปรดฟังก่อน เขียนเพื่อคลาย งามทุกข์ รุกรานรอน เขียนสะท้อน สังคม นิยมกัน อาจมีบ้าง ต่างเห็น ตนเด่นกว่า ไม่ถือสา หาความ ตามใจนั่น อยากจะบ่น บ่นไป ไยจาบัลย์ แค่รำพัน บอกกล่าว เล่าสู่ฟัง วิริน ๒๒/๘/๕๗ :15: :15: หัวข้อ: Re: เรื่องของกลอน เริ่มหัวข้อโดย: หญิง ที่ 22 สิงหาคม, 2557, 08:58:14 AM :21:
ฉันเขียนกลอนไม่คล่องชอบจ้องอ่าน อยากจะเรียนเขียนกานท์หวานดูมั่ง ใครเมตตาสอนด้วยช่วยสักครั้ง "หญิง"จะตั้งใจจำตามคำครู ทั้งจ๋าจ๊ะคะขาเคยมาแล้ว แต่สิ้นแววหวามไหวให้หดหู่ เหมือนมันขาดอะไรไม่พรั่งพรู โปรดสอนหนูเถอะวอน...อยากอ้อนเป็น หญิง :30: หัวข้อ: Re: เรื่องของกลอน เริ่มหัวข้อโดย: วรรณดี ที่ 22 สิงหาคม, 2557, 09:23:55 AM เรื่องของกลอนขอวอนให้สอนหน่อย ที่ฉันด้อยเพราะไม่เห็นเป็นของง่าย ยังผิดถูกร่ำไปไม่สบาย ท่านทั้งหลายโปรดแนะกระแซะทรวง อยากเขียนอ้อนกลอนนั้นมันไม่ใช่ อยากเอาใจกลับบึ่งตึงหึงหวง ยากจะบอกว่ารักยากนักพุ่มพวง เลยต้องควงความช้ำจนหน่ำใจ ความรู้สึกนึกคิดประดิษฐ์ถ้อย มาเรียงร้อยเป็นศัพท์นับหวั่นไหว กว่าจะได้แต่ละคำพร่ำไกล จากข้างในออกมาหรรษาจริง จินตนาการผ่านกวีมีมาก มันก็ยากที่เป็นสื่อคือทุกสิ่ง คอยบรรจงแต่งแต้มแถมประวิง ไม่หยุดนิ่งกับที่มีอารมณ์ วรรณดี หัวข้อ: Re: เรื่องของกลอน เริ่มหัวข้อโดย: Wirin ที่ 22 สิงหาคม, 2557, 02:58:24 PM :15: :15: กลอนไม่หวาน หยดย้อย ต้องคอยเสริม น้ำตาลเติม ลงไป ให้เหมาะสม ชิมดูเอา เถิดท่าน หว่านคารม หรือผสม ผึ้งรวง ซึ้งทรวงจัง ส่วนเรื่องอ้อน สอนกัน นั้นคงยาก ด้วยลมปาก เลิศล้ำ พร่ำเพ้อดั่ง วิเวกหวาน ซ่านซ่าส์ มาประดัง ซวนเซซัง นั่งงง หลงละเมอ จินตนา- การด้อย พลอยชอกช้ำ บ่นงึมงำ จำทน กมลเผลอ แต่งกลอนเล่น เช่นนี้ ดีนักเออ คลายเครียดเจอ มุขฮา บ้างบ้าบอ วิริน ๒๒/๘/๕๗ :15: :15: |